Του Αντώνη Πανούτσου
Το 1986 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης σε τελετή του μοναστηριού της Παναγίας της Σουμελά φωτογραφήθηκε φορώντας έναν τεράστιο σταυρό. Μετά από λίγο καιρό στο εξώφυλλο του δίσκου του ο Χάρρυ Κλλυν εμφανιζόταν να παρωδεί τον ΠτΔ φορώντας τα χαρακτηριστικά γυαλιά και έναν ανάλογο σταυρό. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης μήνυσε τον Χάρρυ Κλλυν για προσβολή θρησκευτικών συμβόλων, ο Χάρρυ Κλυνν αθωώθηκε και ο Χρήστος Σαρτζετάκης έχασε μέρος από την αίγλη του δείχνοντας την φαντασμένη πλευρά της προσωπικότητας του.
Το 1995 λίγο καιρό αφ' ότου έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε μία εκδήλωση ο Κωστής Στεφανόπουλος δέχθηκε επίθεση από κάποιον που του πέταξε μπογιά. Παρά το ότι ο δράστης συνελήφθη ο Στεφανόπουλος αρνήθηκε να καταθέσει μήνυση και ζήτησε από την αστυνομία να τον αφήσει ελεύθερο. Μια κίνηση που είχε εκτιμηθεί από τον κόσμο, αφού ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η εξουσία που έχει ένας θεσμικός ή κυβερνητικός παράγοντας είναι μεγαλύτερη του πολίτη και για αυτό πρέπει να ασκείται με φειδώ.
Οι αναφορές του Φιλελεύθερου στον Πάνο Καμμένο δεν είναι μια σατυρική φωτογραφία ούτε το πέταγμα μιας σακούλας με μπογιά. Αφορούν τον τρόπο διαχείρισης του 1,6 δισ. ευρώ που έδωσε η Ε.Ε. εκ των οποίων μεταξύ της «1ης Ιανουαρίου 2016 και 31ης Αυγούστου 2017, το ΥΠΕΘΑ διέθεσε στα Γενικά Επιτελεία ποσό άνω των 110 εκατομμυρίων ευρώ (111.157.396) για την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων και μεταναστών (μεταφορά, διαμονή, σίτιση και υγειονομική περίθαλψη) διαχειρίστηκε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας» όπως έγραψε η Σοφία Βούλτεψη στο άρθρο της στο Liberal.gr.
Επίσης κανένας δεν περίμενε πολιτικές ευαισθησίες από τον Καμμένο. Κάποιοι αισιόδοξοι μπορεί να περίμεναν κάποιες απαντήσεις στα άρθρα του Φιλελεύθερου που αναφέρονται στον Καμμένο και τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων της Ε.Ε. για την προσφυγική κρίση. Για τον διακοσμητικό ρόλο που παίζει ο Βίτσας και το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Για τις εταιρίες που έχουν το catering και τις υπηρεσίες αποχέτευσης στην Μόρια. Κάποιες τέλος πάντων απαντήσεις στο ερώτημα που πήγαν τα λεφτά για να υπάρχει το σημερινό χάλι στην Μόρια που διαπιστώνουν και όλα τα ευρωπαϊκά Μέσα.
Αν όχι κάποια απάντηση στα εύλογα ερωτήματα που δημιουργούσαν τα δημοσιεύματα κάποια δήλωση του γίγαντα της Κατεχάκη. Κάποιο tweet όπως αυτό που έγραψε για το παιδί του Λάμψια, που είχε στο γραφείο του στο υπουργείο, υπονοώντας ότι του έχει κάνει ρουσφέτι. Το οποίο tweet αν έβλεπε ότι του έβγαινε ανάποδα θα μπορούσε να γράψει ότι μπήκε στον λογαριασμό «το παιδί». Αυτό που ούτε και εγώ ούτε και νομίζω κάποιος άλλος περίμενε ήταν η επίδειξη δύναμης για να στείλει το μήνυμα ότι εκτός από την κυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν και την εξουσία.
Το όνειρο της Μπέτυς Μπαζιάνα μια μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός από την κυβέρνηση να έχει και την εξουσία έγινε πραγματικότητα. Η ειρωνεία είναι ότι έγινε από τον Πάνο Καμμένο. Μόνο κάποιος που έχει την εξουσία μπορεί να στείλει Σάββατο πέντε αστυφύλακες να συλλάβουν δημοσιογράφους. Όταν ο μέσος πολίτης πρέπει να περιμένει μισή μέρα για να έρθει η σήμανση αν τον ληστέψουν. Η εξουσία έχει νόημα μόνο όταν την ασκείς. O Πάνος Καμμένος έδειξε τον τρόπο. Οσο διαβάζει τους αριθμούς των δημοσκοπήσεων, όσο καταλαβαίνει ότι το τέλος πλησιάζει τόσο πιο σπασμωδικά και κραυγαλέα θα την ασκεί.
