«Και τι να τους κάνουμε; Να τους δείρουμε;». Αυτή είναι η αντίδραση που εισπράττουν οι πολίτες αυτής της χώρας αν τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν επειδή κάθε τόσο βρίσκονται όμηροι του περιθωριακού ΠΑΜΕ.
Όσα έγιναν στο λιμάνι του Πειραιά χθες είναι απλώς απαράδεκτα, αδιανόητα και επικίνδυνα. Γιατί ο λόγος που το γκρουπούσκουλο που παρεμπόδιζε τον απόπλου των πλοίων υποχώρησε ήταν για τους πήραν στο κυνήγι επιβάτες που ήθελαν να ταξιδέψουν. Δηλαδή, κάποιοι πολίτες αποφάσισαν να κάνουν αυτό που δεν έκανε η αστυνομία και η εισαγγελία, αφού η απεργία είχε ήδη κριθεί από το δικαστήριο παράνομη.
«Και τι να τους κάνουμε; Να τους δείρουμε;». Ποιος ζητάει κάτι τέτοιο; Δηλαδή σε αυτή τη χώρα υπάρχει ή η παρέμβαση των ΜΑΤ ή τίποτα; Πώς είναι δυνατόν μια μικρή ομάδα να παρεμποδίζει τις συγκοινωνίες δια της βίας και να μην συλλαμβάνεται κανείς;
Το ΠΑΜΕ απολαμβάνει μιας ιδιότυπης ασυλίας γενικώς και ειδικώς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη που θεωρεί το ΚΚΕ κάτι μεταξύ γραφικού κόμματος και ιστορικού φίλου ενώ δεν είναι κάτι άλλο από ένα σταλινικό απολίθωμα που δεν διστάζει, μέχρι σήμερα, να παραμένει θιασώτης του ολοκληρωτισμού και χειροκροτητής κάθε ειδεχθούς δικτάτορα. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα, γιατί στο τέλος της ημέρας, ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει τις απόψεις του. Γίνεται πρόβλημα όταν παραβιάζει συστηματικά τους νόμους και την έννομη τάξη.
Οι πολίτες αναγνωρίζουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αλλάξει τη χώρα κι αυτή η αναγνώριση της προσπάθειας είναι που καταγράφεται στα νούμερα των δημοσκοπήσεων. Όμως όσα προγράμματα Ελλάδα 2.0 να σχεδιάσουμε, όσα χρήματα και να διαθέσουμε για να τα χρηματοδοτήσουμε, όσο και να εκσυγχρονίσουμε το κράτος, η ανοχή στη δράση αυτών των μειοψηφιών, στα πανεπιστήμια και τους χώρους εργασίας, θα δημιουργούν την αίσθηση ότι η χώρα παραμένει αρχαϊκή.
Από τη στήλη αυτή υπερασπιζόμαστε τακτικά το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, την απεργία και φυσικά στον συνδικαλισμό. Όμως αυτό που συνέβη χθες στον Πειραιά δεν είχε καμία σχέση με πολιτική διαμαρτυρία εντός του πλαισίου της δημοκρατίας. Ήταν ωμή επίδειξη ισχύος μιας ομάδας που σταθερά θέλει να λειτουργεί υπεράνω των νόμων και της βούλησης της πλειοψηφίας, ως κράτος εν κράτει και το κάνει συστηματικά παραβιάζοντας το νόμο.
Ήρθε η ώρα για το κάθε ΠΑΜΕ να αρχίσει να λειτουργεί εντός της δημοκρατικής συνθήκης, εφαρμόζοντας τους νόμους. Στις δημοκρατίες ή πείθεις ή υπακούς. Και το ΠΑΜΕ ακριβώς επειδή δεν πείθει παρά ελάχιστους έχει βαλθεί να τους κρατάει κάθε τόσο ομήρους.
Το θέμα πρέπει να διευθετηθεί. Νόμιμα και δημοκρατικά. Αυτή η ιδιότυπη ομηρία της πλειοψηφίας από την κάθε μειοψηφία πρέπει να λήξει.
