Του Κωνσταντίνου Δαρδαμάνη*
Πριν από μερικές ημέρες δύο στρατιωτικοί μας αιχμαλωτίστηκαν από τουρκικές δυνάμεις. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε προηγηθεί η απόπειρα τουρκικού σκάφους να εμβολίσει το «Γαύδος». Η πρώτη μου σκέψη, έχοντας υπηρετήσει ως αλεξιπτωτιστής στις ειδικές δυνάμεις, ήταν η έντονη ανησυχία για την τύχη των δύο Ελλήνων. Πέραν, όμως, από την ανησυχία αυτή, υποβόσκει μια σαφώς μεγαλύτερη έγνοια. Αυτή η έγνοια έχει να κάνει με την καταλληλότητα και τη σοβαρότητα των κυβερνώντων.
Επί σειρά μηνών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και, πρωτίστως, ο πρωθυπουργός, επιδεικνύουν μια χαρακτηριστική επιπολαιότητα στον χειρισμό κρίσιμων εθνικών ζητημάτων. Ενεργούν υπό καθεστώς αδιαφάνειας, με αποκλειστικό γνώμονα το κομματικό τους συμφέρον και όχι το εθνικό. Και ως εκ τούτου παρουσιάζουν, παράλληλα, σε πολλά ζητήματα αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις.
Κανείς δεν ξεχνά ότι πανηγύριζαν για την επίσκεψη Ερντογάν. Και σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ και η τουρκική προκλητικότητα στο ζενίθ. Διατυμπάνιζαν την επικείμενη συνολική επίλυση του Σκοπιανού, όταν μάθαμε από τα χείλη των Νίμιτς, Ζάεφ και Ντιμιτρόφ, πως ουδέποτε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου έθεσε θέμα αλυτρωτισμού, εθνικότητας, ταυτότητας και αλλαγής Συντάγματος. Θέματα, δηλαδή, που αποτελούν και την ουσία του όλου ζητήματος. Διακηρύττουν τη βελτίωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων, ενώ ο κ. Ράμα παραληρεί για ανυπόστατα δικαιώματα Τσάμηδων και εκδιώκει τους Ελληνες της Βορείου Ηπείρου από τα σπίτια τους.
Αντί ο κ. Τσίπρας να αναζητήσει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση με την αντιπολίτευση, εξαπολύει έναν οχετό λάσπης και σκανδαλολογίας. Αντί να αφουγκραστεί τις εύλογες ανησυχίες εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, έσπευσε να τους αφορίσει συλλήβδην ως όχλο ακροδεξιών και γραφικών. Αντί να ενώσει τους Ελληνες, δεν χάνει ευκαιρία να τους διχάζει.
Τέλος, αντί να αναθέσει σε ικανούς ανθρώπους τη διαχείριση των κρίσιμων χαρτοφυλακίων της εθνικής άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής, ο κ. Τσίπρας επέλεξε τον Πάνο Καμμένο, που αλλάζει στολές πιο γρήγορα και από τον Superman, τον Νίκο Κοτζιά του «γκουντ διπλόμασι ε...!» και φυσικά τον μοιραίο Φώτη Κουβέλη, διαμορφώνοντας έτσι μια ομάδα που θυμίζει περισσότερο τσίρκο ή θίασο επιθεώρησης, παρά κυβέρνηση.
Απαραίτητα συστατικά μιας ολοκληρωμένης πολιτικής εθνικής άμυνας αποτελούν η καλλιέργεια ενός ισχυρού εθνικού φρονήματος, η θεμελίωση ισχυρών συμμαχιών, η αρτιότατη εκπαίδευση των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και φυσικά η επιλογή των απαραίτητων εκείνων εξοπλισμών που θα μεγιστοποιούν τις αμυντικές ικανότητες της πατρίδος μας.
«Αν επιθυμείς ειρήνη προετοίμαζε πόλεμο» έλεγε ο Ιούλιος Καίσαρας. Αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση της Ελλάδας είναι η διαρκής εκπαίδευση και επαρκής συντήρηση ενόπλων δυνάμεων ικανής αποτρεπτικής ισχύος.
Είναι κατάντια για την πατρίδα μας να διαχειρίζεται τις τύχες μας μια τόσο ανίκανη κυβέρνηση. Οι άνθρωποι αυτοί δυστυχώς δεν έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους, δεν γνωρίζουν, δεν θέλουν και δεν μπορούν.
*Ο Κωνσταντίνος Δαρδαμάνης ανήκει στο Μητρώο Πολιτικών Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
** Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο της Τετάρτης 21 Μαρτίου
