Του Σάκη Μουμτζή
Τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν η ηγεσία τους να εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες. Κάτι που ξενίζει, καθώς οι διαδικασίες της άμεσης δημοκρατίας αποτελούν κυτταρικό στοιχείο της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Μάλιστα, είναι αδιανόητο ένα κόμμα που προτείνει τα δημοψηφίσματα -μια από τις εκφράσεις της άμεσης δημοκρατίας- να προσλάβουν και συνταγματική μορφή, να αρνείται να υιοθετήσει η εκλογή της ηγεσίας του να γίνεται από τους πολίτες, χωρίς τη διαμεσολάβηση άλλων κομματικών οργάνων.
Γιατί λοιπόν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προτιμά να ακυρώσει μια θεμελιώδη της αρχή, αυτή της άμεσης δημοκρατίας; Τι φοβάται;
Είναι γεγονός πως τα κόμματα της Αριστεράς και για ιστορικούς λόγους, έχουν θεοποιήσει τις κομματικές λειτουργίες και έχουν προσδώσει υπερβατικό χαρακτήρα στην ίδια την φύση του κόμματος.
Αυτή η προσήλωση στην λειτουργία των κομματικών οργάνων καθιστά πιο εύκολο τον έλεγχο τους από την εκάστοτε ηγετική ομάδα.
Δεν υπάρχουν εκπλήξεις, δεν υπάρχουν απρόοπτα.
Συνεπώς, μια διαδικασία άμεσης προσφυγής στους πολίτες για την εκλογή της ηγεσίας, ενέχει πάντα το στοιχείο της ανατροπής. Οι εκατοντάδες χιλιάδες δεν ελέγχονται. Οι σύνεδροι όμως, που εκλέγονται με διαδικασίες εσωκομματικής ίντριγκας από περιορισμένο αριθμό μελών, είναι πολύ συγκεκριμένοι και η ψήφος τους γνωστή εκ των προτέρων.
Αρα, η ηγετική ομάδα έχει εξασφαλισμένο το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
Πέραν όμως αυτής της πάγιας αντίληψης των αριστερών κομμάτων για τον τρόπο εκλογής της ηγεσίας τους, υπάρχουν και άλλοι λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί την άμεση προσφυγή στους πολίτες.
1.Είναι δεδομένο πως στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας συμμετείχαν 400.000 πολίτες, ενώ στις ανάλογες εκλογές του ΚΙΝΑΛ, συμμετείχαν περίπου 210.000 πολίτες.
Είναι λογικό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να φοβάται την σύγκριση. Δεν γνωρίζει πόσοι από τους ψηφοφόρους του κόμματος θα κινητοποιηθούν. Δεν το γνωρίζει, γιατί ο βασικός κομματικός πυρήνας είναι ασήμαντος και ο κύριος όγκος των ψηφοφόρων είναι άγνωστο πώς θα συμπεριφερθεί.
Δηλαδή, υπάρχει περίπτωση μεγάλου φιάσκου αν η συμμετοχή είναι ίση ή μικρότερη από την ανάλογη του ΚΙΝΑΛ του 8%.
Κινδυνεύει ο Α. Τσίπρας αν η εκλογή αρχηγού γίνει άμεσα από τους πολίτες;
Ο Α. Τσίπρας προφανώς δεν κινδυνεύει, κινδυνεύει όμως το κύρος της εκλογικής διαδικασίας εφόσον η συμμετοχή είναι περιορισμένη.
2.Αν μια φορά εκλεγεί αρχηγός κόμματος από τους πολίτες, τότε αυτή η διαδικασία δεν ανατρέπεται, χωρίς βαρύ πολιτικό κόστος. Παγιώνεται, καθώς ο πολίτης αισθάνεται συμμέτοχος στην εκλογή του αρχηγού του. Κάτι που σημαίνει πως το απρόβλεπτο εισέρχεται πλέον και στον κόσμο της Αριστεράς.
Και αν σήμερα ο Α. Τσίπρας δεν απειλείται, ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να γίνει μετά από δύο χρόνια, με άλλες πολιτικές συνθήκες, σε μια ανοιχτή διαδικασία στην οποία συμμετέχουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως στα κόμματα της Αριστεράς το αίσθημα της ιδιοκτησίας του κόμματος είναι πολύ πιο έντονο απ΄ό,τι στα αστικά κόμματα. Και μάλιστα οι ιδιοκτήτες είναι ένας περιορισμένος αριθμός ιστορικών ηγετικών στελεχών, που δεν επιτρέπουν-- μέσω του ελέγχου των εσωκομματικών λειτουργιών-- τίποτα να γίνει χωρίς την έγκριση τους.
Συνεπώς, για την ριζοσπαστική Αριστερά η άμεση δημοκρατία δεν είναι ζήτημα αρχής. Είναι ένα μέσο που το χρησιμοποιεί όπου και όποτε την συμφέρει. Ο φόβος της για την εκλογή του αρχηγού της από τους πολίτες, αυτό αποδεικνύει.
Υποκριτές για μιαν ακόμα φορά.
