Του Σάκη Μουμτζή
Οπως θα έχετε αντιληφθεί πέρασε και αυτή η δεκαετία. Στην προσωπική του ζωή ο καθένας σίγουρα θα κάνει τον απολογισμό του, που ίσως σε πολλές περιπτώσεις να είναι συνδεδεμένος με την πολιτική και οικονομική κατάσταση της δεκαετίας 2010-2020.
Πέραν πάσης αμφιβολίας ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δεκαετίες της πρόσφατης Ιστορίας μας.
Τρείς είναι οι μεγάλες στιγμές αυτής της περιόδου.
1) Η υπογραφή του μνημονίου,
2) η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015 και το δημοψήφισμα και
3) η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
1.Ο Γιώργος Παπανδρέου, ίσως από κακή εκτίμηση, ανέλαβε βάρη που ήταν πέραν από τις δυνάμεις του. Ανέλαβε να διαχειριστεί μια κατάσταση, για την οποία δεν ήταν άμεσα υπεύθυνος, αλλά η ατολμία του και τα βάρη που έφερε το κόμμα του, την επιδείνωσε. Ετσι ήρθε το μνημόνιο που άλλαξε ριζικά όχι μόνον την εικόνα του ιδιωτικού τομέα—ο δημόσιος τομέας ελάχιστα θίχτηκε—αλλά κυρίως τις συνειδήσεις των πολιτών.
Για πρώτη φορά από την λήξη του Εμφυλίου οι περιουσίες των πολιτών—συνολικά—υφίσταντο μείωση. Μέχρι τότε, κάθε χρόνο, η οικογενειακή κατάσταση των πολιτών συνεχώς βελτιωνόταν. Ολες τις οικονομικές κρίσεις—που ήταν πολλές—οι κυβερνήσεις τις αντιμετώπισαν μέ την νομισματική πολιτική. Αυτό το όπλο χάθηκε με την ένταξη μας στην ευρωζώνη.
Τώρα έπρεπε η ζωή του καθενός να προσαρμοστεί βίαια στην νέα κατάσταση. Φυσικά οι πολίτες δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν τα δύο μνημόνια. Βίωναν την απώλεια του εισοδήματός τους, δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως απέφυγαν την οικονομική καταστροφή και την κοινωνική εξαθλίωση.
Ετσι συγκροτήθηκε η αντιμνημονιακή συνείδηση που κύριος εκφραστής της ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.
2.Η άνοδος του στην εξουσία ήταν η αφορμή για να ικανοποιηθεί ένα απωθημένο μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Να κυβερνήσει η Αριστερά. Επί τέλους κυβέρνησε η Αριστερά και αποκαθηλώθηκαν μύθοι και αξίες.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει Αριστερά και μάλιστα στην πιο μετριοπαθή και δημοκρατική εκδοχή της.
Αυτοί οι 54 μήνες ήταν σημαντικοί, γιατί πέραν όλων των άλλων, οι πολίτες αντιλήφθηκαν τι σημαίνει διακυβέρνηση της Αριστεράς. Δεν υπάρχουν πια ιστορικά απωθημένα και ιδεολογικές ονειρώξεις.
Κυβέρνησε, ρήμαξε, έφυγε.
3.Ποιος το περίμενε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα γινόταν αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας; Η εκλογή του άλλαξε τον ρού της πολιτικής κατάστασης της πατρίδος μας. Τρείς μήνες μετά την εκλογή του στην αρχηγία του κόμματος, η Νέα Δημοκρατία πήρε δημοσκοπικό κεφάλι από τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχασε ποτέ.
Στην εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη συνέκλιναν δύο ρεύματα πολιτών. Αυτοί που ήθελαν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτοί που πίστεψαν στον μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα του Μητσοτάκη και που παραμένουν ιδιαίτερα απαιτητικοί από την κυβέρνηση.
Αυτά τα δύο ρεύματα που του έδωσαν την εσωκομματική νίκη, τον οδήγησαν στην πρωθυπουργία, στις 7 Ιουλίου 2019.
Δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία δεν ψηφίστηκε μόνον για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ψηφίστηκε και για να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε προεκλογικά στους πολίτες ο Μητσοτάκης.
Με απλά λόγια, αν ήταν άλλο το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών στην Νέα Δημοκρατία, πιθανόν να ήταν άλλο και το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου.
Πάντως, η δεκαετία που πέρασε έβαλε τις βάσεις για έναν εθνικό αναστοχασμό, για μια εθνική αυτογνωσία. Αν έχουμε καταλάβει τι συνέβη και φτάσαμε στην δεκαετία που πέρασε, τότε μετά βεβαιότητος η νέα κανονικότητα θα στηρίζεται σε γερά θεμέλια.
