Οι τρεις εβδομάδες που δεν έσωσαν την κυβέρνηση…

Οι τρεις εβδομάδες που δεν έσωσαν την κυβέρνηση…

Του Γιάννη Παντελάκη

Η επικοινωνία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία στην προώθηση εμπορικών προϊόντων ιδιαίτερα, μπορεί να κάνει θαύματα. Βλέπεις μερικές φορές στην τηλεόραση κάτι «μαγικά» γελέκα που λένε ότι κάνουν θαύματα σε ανθρώπους με εύθραυστη υγεία και κοντεύεις να το πιστέψεις. Ιδιαίτερα αν θέλεις να το πιστέψεις. Η επικοινωνία στην πολιτική ωστόσο, έχει μια σεβαστή και αξιοσημείωτη διαφορά. Το υποκείμενο, αυτός στον οποίο απευθύνεται δηλαδή, αφενός βιώνει και μάλιστα με βίαιο τρόπο τα αποτελέσματα της πολιτικής σου καθημερινά, αφετέρου σ΄έχει πιάσει να κλέβεις οπώρας επανειλημμένα. Έτσι, είναι περισσότερο πιθανό να πιστέψεις ότι υπάρχουν μαγικά γελέκα παρά ότι στο Eurogroup η χώρα πήρε κάτι θετικό.

Λίγο μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup, o Τσίπρας μας είπε μέσω twiter ότι «Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα γιατί έχουμε μια συμφωνία που ανταποκρίνεται στις θυσίες του ελληνικού λαού». Το ενδιαφέρον, ωστόσο, δεν είναι αυτό αλλά το ότι χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες εβδομάδες για να διατυπώσει αυτή την επικοινωνιακού χαρακτήρα πρόταση. Η οποία μάλιστα πρόταση δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, αλλά αυτό δεν προκαλεί εντύπωση. Η κυβέρνηση, η οποία κάνει συνεχώς ασκήσεις επικοινωνίας και όχι παραγωγή πολιτικής, χρειάστηκε τρεις εβδομάδες για να προσπαθήσει να επικοινωνήσει την νέα ήττα στη διαχείριση του προβλήματος.

Οι τρεις αυτές εβδομάδες, είναι αυτές στις οποίες αναφέρθηκε ο Schaeuble λίγο πριν τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup. Αυτές τις οποίες όπως είπε, χρειάστηκε η ελληνική κυβέρνηση για την επικοινωνία του θέματος στη χώρα μας, αφού συμφωνία είχε επιτευχθεί από τότε. Ο Schaeuble, είπε κάτι που επιβεβαιώθηκε και λίγες ώρες αργότερα, όταν ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Eurogroup από την οποία δεν προέκυψε κάτι διαφορετικό απ'' όσα γνωρίζαμε εδώ και καιρό. Και σίγουρα, πριν τρεις εβδομάδες.

Αν αφήσουμε στην άκρη παρωπίδες, επικοινωνιακά τεχνάσματα και ισχυρές δόσεις προπαγάνδας και διαβάσουμε την απόφαση του Eurogroup, θα βγάλουμε ένα σαφές και ασφαλέστατο συμπέρασμα. Αυτό το οποίο προσδοκούσε η κυβέρνηση εδώ και αρκετούς μήνες ήταν μερικές υποβοηθητικές αποφάσεις ώστε να καταφέρει να βγει στις αγορές. Και μέσα από την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση και γενικότερα μέσα από μηνύματα (όπως κάποιες αποφάσεις για μελλοντική ρύθμιση του χρέους που θα το έκαναν βιώσιμο) τα οποία θα έδειχναν ότι η ανάπτυξη δεν είναι μακρυά και οι αγορές θα το πάρουν υπόψη τους αυτό. Αυτούς τους στόχους είχε και για να τους υπηρετήσει υποτίθεται ψήφισε το νέο πακέτο σκληρών μέτρων με χρόνο εφαρμογής μετά το 2019.

Η εξίσωση «ψήφιση μέτρων» έναντι «ρύθμισης χρέους», ήταν το άλλοθι που έδωσε στους 153 για να ψηφίσουν αγόγγυστα τα μέτρα ήταν και το επικοινωνιακό επιχείρημα που επικαλέστηκε στην κοινωνία. Όμως, από την εξίσωση μόνο το πρώτο μέρος υλοποιήθηκε. Τα μέτρα ψηφίστηκαν, η ρύθμιση του χρέους παραπέμφθηκε για το μέλλον με κάποιες γενικόλογες και ασαφείς υποσχέσεις. Όπως είχε συμβεί το Μάιο του 2016. Αυτή η ασάφεια δεν θα βοηθήσει ούτε την ΕΚΤ να προωθήσει την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, ούτε το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση που θα προβλέπει ότι το χρέος μπορεί να γίνει βιώσιμο. Με δυο λόγια, η χθεσινή απόφαση δεν προωθεί τον αρχικό στόχο για να βγει η χώρα στις αγορές.

Η κυβέρνηση πέτυχε την ίδια ακριβώς συμφωνία που είχε πετύχει τρεις εβδομάδες πριν. Αλλά όπως αποκάλυψε ο Schaeuble (που δεν έχει εμμονές μόνο με τα σκληρά μέτρα αλλά και με το να «αδειάζει» τους συνομιλητές του), η ελληνική κυβέρνηση είπε ότι χρειαζόταν τρεις εβδομάδες, για να επικοινωνήσει το θέμα στη χώρα της. Να μας πει δηλαδή η κυβέρνηση -βασισμένη σε κάποιες γενικόλογες και ανούσιες αναφορές του χθεσινού Eurogroup- ότι η συμφωνία ανταποκρίνεται στις θυσίες του Ελληνικού λαού.

Όσο φιλότιμη και αν είναι η επικοινωνιακή προσπάθειά της, δεν έχει πολλές πιθανότητες επιτυχίας. Οι τρεις εβδομάδες δεν την έσωσαν. Εκτός και αν πιστεύει πως ο συνταξιούχος ή ο φορολογούμενος που θα διαπιστώσει πως θα υποστεί μια νέα βίαιη πίεση στα εναπομείναντα εισοδήματά του, θα πειστεί για τη νέα «επιτυχία» η οποία επικοινωνιακά διανθίζεται με βαρύγδουπες υποτίθεται συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στις οποίες τον ενημερώνει ότι η χώρα τα πήγε εξαιρετικά καλά...