Οι αναδιαρθρώσεις εταιρειών δεν πρόκειται να προχωρήσουν ούτε έναν χιλιοστό του μέτρου, εφόσον οι τραπεζίτες, φοβούμενοι μην τυχόν βρεθούν στο μέλλον στο εδώλιο κάποιου δικαστηρίου, συνεχίσουν να αρνούνται να βάλουν την υπογραφή τους σε οτιδήποτε. Πολλά από τα λουκέτα της επόμενης περιόδου έχουν σχέση με αυτή την κατάσταση, γεγονός που μας φέρνει πιο κοντά σε ένα ατύχημα…
Υπάρχουν δύο άκρα. Το ένα είναι εκείνο που είχαμε συναντήσει στο προηγούμενο χρονικό διάστημα και το οποίο επέτρεπε σε διοικήσεις υπερχρεωμένων εταιρειών να παραμένουν στην θέση τους με την χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος, δηλαδή με τα χρήματα του ελληνικού λαού. Το άλλο άκρο είναι αυτό που ζούμε σήμερα, όπου μεγάλα επιχειρηματικά deals απειλούνται να τιναχτούν στον αέρα επειδή το τραπεζικό σύστημα δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει να προχωρήσει τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Κι ένα βασικό θέμα είναι το ποιος θα πάρει την ευθύνη για ένα κούρεμα ή για μία οποιαδήποτε άλλη διευθέτηση που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Όσο όμως δεν προχωρά η ρύθμιση των κόκκινων δανείων, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν υπερχρεωμένες εταιρείες, τόσο βυθίζεται περισσότερο στο τέλμα το ίδιο το τραπεζικό σύστημα και απομακρύνονται οι πιθανότητες να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη.
Οι πληροφορίες υποστηρίζουν ότι θα επιχειρηθεί μία παρέμβαση των θεσμών για την θεσμοθέτηση κανόνων απεμπλοκής των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια. Κάτι που έπρεπε να είχε συμβεί από την πρώτη στιγμή, ετοιμάζεται να γίνει με καθυστέρηση έξι ετών. Αλλά και πάλι συμβαίνει σε μία δύσκολη συγκυρία, καθώς βρισκόμαστε σε μία περίοδο αλλαγής των διοικήσεων των τραπεζών.
Το κλίμα έχει επιβαρυνθεί και από την αίσθηση που έχουν αποκτήσει Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ότι πίσω από τις κωλυσιεργίες σε περιπτώσεις δανείων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων κρύβονται σχέσεις διαπλοκής. Είναι μία άποψη που την είχαν περιφέρει και παλιότερα, δημιουργώντας μία όσμωση ότι με την επιμονή τους εξυπηρετούσαν κι εκείνοι με την σειρά τους ανταγωνιστικά συμφέροντα εντός και εκτός συνόρων. Αναλαμβάνοντας τον πλήρη έλεγχο των τραπεζών είναι βέβαιο ότι η επιμονή αυτή θα παρατηρηθεί και πάλι, προκαλώντας νέες αναταράξεις στην αγορά. Κι ήδη οι πρώτες ενδείξεις γι αυτό υπάρχουν…
Μπορεί οι διοικήσεις των τραπεζών να έπρεπε να αλλάξουν εδώ και χρόνια. Ο γράφων είχε υποστηρίξει αυτή την θέση από το περίφημο πακέτο Αλογοσκούφη. Από την άλλη πλευρά, όμως, οι βίαιες αλλαγές σε αυτή την κρίσιμη φάση αυξάνουν τους κινδύνους. Θα μπορούσαν όλα να έχουν εξελιχτεί με πιο ομαλό τρόπο. Όπως και τα κόκκινα δάνεια να έχουν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και να μην έχουμε φτάσει στα σημερινά αδιέξοδα. Δεν ήταν ανάγκη για παράδειγμα να καταρρεύσει πλήρως ο Μαρινόπουλος για να αναζητήσουν λύση.
Οι επόμενες μήνες θα είναι εξαιρετικά δύσκολοι για το τραπεζικό σύστημα. Με τα κόκκινα δάνεια να πιέζουν ασφυκτικά, τις διαδικασίες να είναι ελλιπείς και την καχυποψία να χαρακτηρίζει τις σχέσεις των ευρωπαϊκών θεσμών με τις νυν διοικήσεις, είναι βέβαιο ότι θα περάσουμε ένα θερμό Φθινόπωρο, ικανό να παράγει εξ αυτού του λόγου και μόνο σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
Θανάσης Μαυρίδης
