Του Θεόδωρου Κρίντα
Η χρονιά που πέρασε θα μπορούσε να ονομαστεί "το 2015 με τα χίλια πρόσωπα...". Ανάλογα με το σημείο του πλανήτη που ζούσε κανείς, ανάλογα με την οπτική του για τις άλλες χώρες, μπορούσε να την ανακηρύξει από εξαιρετική ως απάνθρωπη. Καμία φορά σκέφτομαι πως η χώρα μας είναι μια μικρογραφία του κόσμου όλου καθώς βρίσκω πως ακριβώς το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα. Το 2015 είχε χίλια πρόσωπα. Από εξαιρετικά δύσκολο έως βολικό και από τραγικό ως στιγμή ευκαιρίας...
Ας πάμε όμως στο 2016 και τα καλύτερα που έρχονται. Θα είναι άραγε μια χρόνια θησαυρών; Θα δώσει τις ευκαιρίες που περιμένει, χωρίς ανάσα, ο τόπος; Τι θα μπορούσε να τη διακρίνει σε σχέση με τις προηγούμενες πέντε χρονιές της μεγάλης κρίσης; Υπάρχουν δυο παραδοχές που λατρεύω στις επενδύσεις και τελευταία χρησιμοποιώ στη ζωή μου γενικότερα. Πρώτον, δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το μέλλον με την ακρίβεια που απαιτεί ο σωστός σχεδιασμός. Δεύτερον, καθώς τα οφέλη καταχωρίζονται υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν ζημιές, ο κίνδυνος του λάθους είναι αυτός που πρέπει να περιοριστεί πρώτα. Συμπερασματικά, προετοιμαζόμαστε για μια ακόμα δύσκολη χρονιά και σχεδιάζουμε τους δρόμους της εξόδου μας από την τραγική αυτή κρίση.
Τα δώρα λοιπόν που μπορεί να φέρει το 2016 δεν είναι πολλά,αλλά μπορούν να φανούν εξαιρετικά χρήσιμα για το μέλλον της χώρας και των κατοίκων της. Ένα από αυτά είναι η συμφιλίωση με την πραγματικότητα. Λέμε πως τα παράγωγα είναι παιγνίδι μηδενικού αποτελέσματος. Δηλαδή πως για να κερδίσει κάποιος ένα ποσό, κάποιος άλλος πρέπει να το χάσει. Νομίζω πως το 2016 θα συμφιλιωθούμε με την ιδέα πως η χρηματοδότηση σε μια οικονομία, είναι επίσης μηδενικού αποτελέσματος. Για να χρηματοδοτηθεί μια κοινωνική ομάδα, μια άλλη θα πρέπει να πληρώσει, άμεσα ή έμμεσα. Συνεπώς η θεωρία πως όλα μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα με κάποιο μαγικό τρόπο που ... "Ξέρουν αυτοί..." απλά δεν είναι ρεαλιστική.
Η κοινωνία είναι πλέον αρκετά ώριμη για να το δεχτεί, ακόμα κι αν δεν θέλει να το καταλάβει. Ελπίζω ακόμα πως τη νέα χρονιά θα αναλάβουμε τις ευθύνες μας. ΟΛΟΙ. Η υπευθυνότητα απέναντι στις νέες γενιές ήταν και παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος του κοινωνικού και οικονομικού οικοδομήματος, παρά τα στραβά μάτια που κάναμε στην Ελλάδα κάμποσο χρονικό διάστημα. Αυτή η ανάληψη των ευθυνών, από την επιλογή της τάδε μετοχής για αγορά, μέχρι τη διαμόρφωση της στρατηγικής μας για την υποστήριξη των εσόδων μας στη συνταξιοδότηση, είναι ένα απαραίτητο συστατικό για την έξοδο από την κρίση. Κανένα πρόβλημα δεν περνά περιμένοντας.
Τίποτα δεν λύνεται μόνο του και σε κάθε περίπτωση όχι με τα αποτελέσματα που θέλουμε. Έτσι η ανάληψη των ευθυνών μας απέναντι στους νεότερους, τους ασθενέστερους και τους αδύναμους, είναι το αίμα που πρέπει να διαπεράσει την κοινωνία μας. Θεωρώ επίσης ότι το 2016 μπορούμε να αρχίσουμε να αποτιμούμε, ή έστω να μετράμε σωστά. Οι επενδύσεις, που σπουδάζω για περισσότερα από τριάντα χρόνια, με δίδαξαν μεταξύ άλλων ότι για να πετύχει μια τοποθέτηση δεν φτάνει η τύχη. Πρέπει να μελετήσω, να εξετάσω, να μετρήσω και τελικά να αξιολογήσω μια σειρά δεδομένων και υποθέσεων. Κάπως έτσι είναι και ολόκληρη η ζωή. Αν δε μελετήσω τα δεδομένα, δεν εξετάσω τις πραγματικές λύσεις, δεν μετρήσω τα θετικά και τα αρνητικά και δεν αξιολογήσω αυτά που σκέφτομαι να κάνω, πως μπορώ να περιμένω θετικά αποτελέσματα;
Πέντε ολόκληρα χρόνια μέσα στην κρίση, την γκρίνια και τα "φαντάσματα που σχεδιάζουν με κακία το μέλλον μας", μπορούμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη. Τελικά η νέα χρονιά μπορεί να φέρει την ελπίδα. Αυτή που εδράζεται στον σχεδιασμό, την σοβαρή εργασία και την τοποθέτηση των στόχων στη σφαίρα του εφικτού. Εφικτό είναι να αντιμετωπίσουμε εμείς τα προβλήματα μας, εφικτό είναι να εργαστούμε σκληρά, ομαδιακά και αποτελεσματικά. Εφικτό είναι να σχεδιάσουμε το μέλλον που μας αξίζει. Αρχίζοντας από τώρα. Αρχίζοντας από το 2016.
Καλή χρονιά!
* Ο κ. Θέοδωρος Ν. Κρίντας είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Attica Wealth Management και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών
