Γεωπολιτική ανάλυση για τη Μέση Ανατολή, δεν θα κάνω. Σε περιγραφή του απολυταρχικού καθεστώτος που έχει επιβάλει στη Γάζα η θεοκρατική χούντα της Χαμάς, δεν θα προβώ. Να εξηγήσω, ποιος είναι ο λόγος που το Ισραήλ αποτελεί με γεωγραφικούς όρους την τελευταία δυτική δημοκρατία, πριν από το ισλαμικό χάος, δεν χρειάζεται. Είναι γνωστός και ορατός.
Προτιμώ να επικεντρωθώ στις σχέσεις της Ελλάδας με την Παλαιστίνη και την στάση όλων των παλαιστινιακών τάσεων και σεχτών απέναντι στην Ελλάδα, από τη εποχή της Φατάχ μέχρι τις μέρες της Χαμάς. Και αυτό για να δούμε, αν έστω και σε ελάχιστο βαθμό δικαιολογούνται οι κινητοποιήσεις συμπαράστασης των κομμάτων της Αριστεράς, προς τις πράξεις της Χαμάς και τις επιπτώσεις που επιφέρουν στους Παλαιστινίους.
Χρειάζεται να θυμηθούμε ότι τον Ιούνιο του 2019, στις παράνομες τουρκικές στρατιωτικές ασκήσεις «Caner Gönyeli-2019», στα κατεχόμενα της Κύπρου, είχε συμμετάσχει ως σύμμαχος «παρατηρητής», εκπρόσωπος της στρατιωτικής ηγεσίας της Παλαιστίνης;
Χρειάζεται να θυμηθούμε ότι τον Ιανουάριο του 2020, το διοικητικό συμβούλιο της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας, ανακοίνωνε ότι η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό EastMed μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, αποτελεί μια μεγάλη απάτη από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ;
Το καλοκαίρι του 2020, δύο ήταν τα κομβικά σημεία που ανέδειξαν πλέον περίτρανα και άνευ οποιασδήποτε αμφισβήτησης, την ουρανομήκη απόσταση ανάμεσα στα Ελληνικά συμφέροντα και στις θέσεις της Παλαιστινιακής ηγεσίας της Χαμάς. Σημεία στα οποία οι Παλαιστίνιοι της Χαμάς ταυτίστηκαν με την επιθετικότητα της Τουρκίας.
Το πρώτο σημείο ήταν αυτό της ΑΟΖ, τον Ιούνιο του 2020. Ήταν τότε που η Παλαιστινιακή Αρχή είχε δηλώσει έτοιμη να διαπραγματευτεί μια συμφωνία οριοθέτησης AOZ με την Τουρκία και να συνεργαστεί με την Άγκυρα σχετικά με τους φυσικούς πόρους στην ανατολική Μεσόγειο.
Μάλιστα ο Φαέντ Μουσταφά, πρέσβης της Παλαιστίνης, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, ότι η Παλαιστινιακή Αρχή μπορεί να ακολουθήσει τη θαλάσσια συμφωνία οριοθέτησης της Τουρκίας με τη Λιβύη και να υπογράψει το δικό της σύμφωνο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό αυτής της ΑΟΖ, τα θαλάσσια σύνορα Τουρκίας και Παλαιστίνης, ενώνονται στην καρδιά της κυπριακής διεθνώς αναγνωρισμένης ΑΟΖ.
Είχε πει χαρακτηριστικά: "Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε ιδέα να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία, και αυτό περιλαμβάνει μια συμφωνία για αποκλειστικές οικονομικές ζώνες. Έχουμε επίσης δικαιώματα στη Μεσόγειο. Η Παλαιστίνη έχει μερίδια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο που βρίσκεται στην ανατολική Μεσόγειο. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε σε αυτούς τους τομείς και να υπογράψουμε μια συμφωνία. Εμείς, ως Παλαιστίνη, προσδίδουμε μεγάλη σημασία στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Εργαζόμαστε για την ενίσχυση των σχέσεων σε όλους τους τομείς. Είμαστε ανοιχτοί σε όλες τις ιδέες για την ανάπτυξη αυτών των σχέσεων. Αυτό ισχύει και στο θέμα της συμφωνίας ΑΟΖ με την Τουρκία Είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε με την Τουρκία όσον αφορά το φυσικό αέριο. Είμαστε έτοιμοι για συνεργασία με την Τουρκία. Θέλουμε ανάπτυξη των σχέσεων μας σε όλους τους τομείς. Είμαστε ανοιχτοί σε όλα».
Το δεύτερο σημείο ήταν αυτό της μετατροπής της Αγίας Σοφίας, σε τζαμί, τον Ιούλιο του 2020. Τότε δεν είχε συνταχθεί στο πλευρό της Τουρκίας μόνον η Χαμάς, που μέσω του επικεφαλής του διεθνούς γραφείου της Χαμάς Ρααφάτ Μούρα, είχε δηλώσει ότι το άνοιγμα της Αγίας Σοφίας για προσευχή είναι μια στιγμή που κάνει κάθε μουσουλμάνο περήφανο. Αλλά και ο «μετριοπαθής» ηγέτης των Παλαιστινίων στην Δυτικη Όχθη Μαχμούντ Αμπάς, είχε συγχαρεί τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, για την απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί.
Αλλά και παλαιότερα, ποιο ακριβώς όφελος είχε αποκομίσει η χώρα μας από τις σχέσεις που είχε αναπτύξει το ΠΑΣΟΚ από τη εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι και την εποχή του Κώστα Σημίτη, που είχε προσκαλέσει τον Γιάσερ Αραφάτ για να απευθύνει χαιρετισμό στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 2001;
Να θυμηθούμε την επίθεση του «Μαύρου Σεπτέμβρη» του Αμπού Νιντάλ, με χειροβομβίδες στο παλαιό Ανατολικό Αεροδρόμιου του Ελληνικού, το καλοκαίρι του 1973;
Να θυμηθούμε την ανατίναξη του αεροπλάνου της TWA, που εκτελούσε πτήση από το Τελ Αβίβ στη Αθήνα, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 88 επιβάτες, το φθινόπωρο του 1978;
Να θυμηθούμε τη βομβιστική επίθεση σε ταξιδιωτικό γραφείο στο Πειραιά, από την παλαιστινιακή οργάνωση «15 Μάη», το καλοκαίρι του 1981;
Να θυμηθούμε την απόπειρα δολοφονίας κατά του πρέσβη της Σαουδικής Αραβίας, από την παλαιστινιακή οργάνωση «Ομάδα Επαναστατικής Λαϊκής Αλληλεγγύης», την άνοιξη του 1983;
Να θυμηθούμε την επίθεση με ρουκέτα στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού από τη παλαιστινιακή οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης», κατά αεροσκάφους της Ιορδανίας, την άνοιξη του 1984;
Να θυμηθούμε τη βομβιστική επίθεση σε ξενοδοχείο της Γλυφάδας, το καλοκαίρι του 1985;
Να θυμηθούμε την βομβιστική επίθεση σε αεροσκάφος της TWA, την ώρα που πλησίαζε για να προσγειωθεί στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, την άνοιξη του 1986;
Να θυμηθούμε την βομβιστική επίθεση σε καφετέρια της Γλυφάδας από την παλαιστινιακή οργάνωση, «Ομάδα Επαναστατικής Λαϊκής Αλληλεγγύης», την άνοιξη του 1988;
Να θυμηθούμε την μαζική αιματηρή επίθεση, ενόπλων της οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», στο κρουαζιερόπλοιο «City of Poros» και την ταυτόχρονη έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο Τροκαντερό του Παλαιού Φαλήρου, το καλοκαίρι του 1988;
Να θυμηθούμε και την πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια στη Πάτρα, της άνοιξης του 1991;
Άραγε οι εγχώριοι θαυμαστές της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των λοιπών παλαιστινιακών σεχτών, λησμονούν το ένοχο τρομοκρατικό παρελθόν και αδιαφορούν για το επικίνδυνο παρόν για τα εθνικά θέματα; Δεν σκέφτονται με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα από τη Τουρκία;
