Λογικό ήταν να συμβεί, και ας παραπονιέται ο Άδωνις ότι τον διαστρέβλωσαν. Ο πολιτικός διάλογος εδώ και πολλά χρόνια είναι μια ατελείωτη τηλεοπτική φασαρία, ένα ακατάληπτο βουητό, όπου ξεχωρίζουν οι πιο λαϊκιστές, οι πιο μανιχαϊστές, οι πιο διαστρεβλωτές, οι πιο τερατολόγοι και παραδοξολόγοι.
Τα κανάλια έχουν βρει τον τρόπο να καλύπτουν με μικρό κόστος πολλές ώρες προγράμματος κάθε μέρα, με εκπομπές «πολιτικού» λόγου, που έχουν ως μόνιμους άμισθους συνεργάτες τους πολιτικούς. Οι τελευταίοι έλκονται από τη γοητεία της φθορίζουσας οθόνης, όπως τα φωτοτροπικά έντομα έλκονται από το φως.
Βέβαια αντιθέτως με τα έντομα που καίγονται, οι πολιτικοί επαυξάνουν την αναγνωρισιμότητά τους και έλκουν ψήφους. Και όσο πιο θορυβώδεις είναι τόσο περισσότερους. Οι μετριοπαθείς, οι ορθολογικοί, οι μειλίχιοι, οι αντικειμενικοί, είναι χαμένοι από χέρι.
Σε αυτό τον πανζουρλισμό της παφλάζουσας πολιτικολογίας, φυσικό είναι να συμβαίνουν και «ατυχήματα». Και αυτά προτιμούν την εκάστοτε κυβερνητική πλευρά αφού είναι αυτή που αμύνεται και απολογείται. Οι κατήγοροι ακόμη και όταν τερατολογούν (σαν τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριξε ότι η κυβέρνηση δολοφονεί ανθρώπους), δεν υφίσταται πολιτικό κόστος, γιατί δεν εξαρτάται από την αντιπολίτευση η ζωή, η οικονομία, η καθημερινότητα του πολίτη.
Δεν έχει καθόλου δίκιο ο Άδωνις Γεωργιάδης να διαμαρτύρεται επειδή ο Τσίπρας διαστρέβλωσε τα λόγια του. Ξέρει ποια είναι η αντιπολίτευση και ποιος είναι ο ρόλος της. Όταν βγαίνει σε κανάλι και λέει ότι οι λοιμωξιολόγοι τους έλεγαν (στην κυβέρνηση) πως θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου, αλλά από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία και την πίστη δεν την επέβαλαν, τι θα υποθέσει, όχι μόνο ο Τσίπρας (που έχει κάθε λόγο να το εκμεταλλευτεί), αλλά και ο πλέον καλόπιστος πολίτης ή και ο κάθε πιστός ΝΔτης;
Ο ίδιος ο Άδωνις εκ των υστέρων διευκρίνισε ότι δεν αναφερόταν στην Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων. Γιατί δεν το διευκρίνισε αυτοστιγμεί; Πέραν φυσικά του ότι ήταν εκτός θέματος. Περιόρισε την αιτία στην γιορτή του Αγίου Δημητρίου, που ήταν ένας σοβαρός παράγων τη μόλυνσης της πόλης, αλλά δεν ήταν ο μόνος.
Αρκούντως συνέβαλαν και οι χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΟΚ συγκεντρώθηκαν ώρες πριν τον αγώνα στο «Μακεδονία Παλλάς», και συνόδευσαν την ομάδα τους με συνθήματα (η χαρά της διασποράς του κορονοϊού) στην Τούμπα για τον αγώνα με την Κράσνονταρ, για τους ομίλους του Champions League. Και αν δεν είχαν χάσει, το πάρτι του κορονοϊού θα συνεχιζόταν με τις νικητήριες χαρές και ιαχές, στους δρόμους της πόλης! Την δική τους ευθύνη επίσης είχαν και τα μαζικά νεανικά πάρτι αλλά και τα γεμάτα καφέ και μεζεδάδικα εκείνες τις ημέρες.
Πέραν της ανακριβολογίας, μίλησε για (κάποιους) λοιμωξιολόγους και λογικά ο νους όλων πήγε στην Επιτροπή, τίθεται ένα ερώτημα που κατ' επέκταση αφορά όλους σχεδόν τους υπουργούς. Με ποια ιδιότητα αναφέρθηκε στο Θέμα; Δεν ήταν υπουργός Υγείας, ούτε υπουργός Μακεδονίας - Θράκης.
Υπουργοί - και των προηγούμενων κυβερνήσεων - μιλούν επί όλων των κυβερνητικών θεμάτων, θίγουν ακόμη και λεπτά θέματα που είναι πέραν του γνωστικού αντικειμένου τους, και λογικά εκτίθενται, πέραν του ότι εκθέτουν και τις κυβερνήσεις τους.
Μπορεί για παράδειγμα κάποιος να είναι καλός γιατρός, καλός πολιτικός μηχανικός, αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να γνωρίζει τις λεπτές αποχρώσεις των ελληνοτουρκικών σχέσεων και να αγορεύει επί αυτών. Σαν εκείνον π.χ. τον πρώην υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που επιστράτευσε τις σχολικές του γνώσεις από το μάθημα της Πατριδογνωσίας, και βγήκε να διακηρύξει ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο (Μπορεί να έπαιρνε καλό βαθμό στο μάθημα της σχολικής Γεωγραφίας, αλλά δεν κατανοούσε τις σημάνσεις και τις επιπτώσεις τέτοιας δήλωσης από Έλληνα κυβερνητικό αξιωματούχο).
Οι υπουργοί έχουν έργο να κάνουν. Δικαιούνται αλλά και υποχρεούνται να ενημερώνουν τον λαό επί αυτού. Και ο λαός θα τους το πιστώσει. Το έργο δεν κρύβεται. Επιβάλλεται από μόνο του. Δεν έχουν καμιά δικαιολογία να μεταβάλλονται σε άμισθους συνεργάτες των τηλεοπτικών εκπομπών (δεν πληρώνονται από τον λαό γι’ αυτό) και να μιλούν επί παντός του επιστητού.
Και αν οι υπουργοί δεν το κατανοούν, ας τους δώσει ο Πρωθυπουργός να το κατανοήσουν.
