Της Αναστασίας Τσιβγούλη*
Τρεις αριστούχοι των πανελλαδικών εξετάσεων ετοιμάζονται να περάσουν το κατώφλι της Νομικής σχολής Αθηνών. Οι μελλοντικοί εκπρόσωποι της Θέμιδος αναζητούν το δίκιο τους σε μια χώρα στην οποία η Δικαιοσύνη δοκιμάζεται σε όλα τα επίπεδα. Και είναι αυτό που θέλουν και οι 3 να αλλάξουν, είτε μένοντας εδώ, είτε ως πολίτες του κόσμου σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον.
«Θέλω να δικαιωθώ για τις προσπάθειές μου, αλλά από τη στιγμή που η χώρα μου μαραζώνει και δεν μου το επιτρέπει αυτό επιλέγω να μη μαραζώσω κι εγώ. Το θεωρώ αυτοκαταστροφικό και μοιρολατρικό... Δεν θα μείνω εδώ για να έχω ύστερα από τόσες προσπάθειες που έχω καταβάλει έναν μισθό 500 ευρώ. Έχω στόχους, έχω όνειρα, θέλω μετά τις σπουδές μου να συνεχίσω με μεταπτυχιακό συνδυάζοντας τη Νομική με πολιτικές επιστήμες ή με σπουδές σε χρηματοοικονομικά», λέει ο Νίκος Καλατζής, που συγκέντρωσε 19.255 μόρια, γνωρίζοντας πολύ καλά τι ακριβώς θέλει να σπουδάσει και γιατί. Και αυτό είναι το μυστικό της αριστείας και το ισχυρότερο κίνητρο, όπως λέει ο 18άχρονος, για να διακριθείς σε έναν τομέα που τον επέλεξες με την καρδιά σου, όμως τον εξελίσσεις με το μυαλό σου και με συστηματική μελέτη και προσπάθεια!
Το εντυπωσιακό είναι πως ο αριστούχος μαθητής έχει προβληματιστεί από πολύ μικρός για την απονομή της Δικαιοσύνης, εντοπίζοντας τα τρωτά της σημεία. «Έχουμε έλλειμμα δημοκρατικής συνείδησης, έχουμε δυσκολία να αποδεχθούμε το κύρος της Δικαιοσύνης και είμαστε πολύ επιλεκτικοί στο πότε κρίνουμε, επικροτούμε ή αντιθέτως κατακρίνουμε και αποδοκιμάζουμε τη Δικαιοσύνη. Αν προσθέσουμε και τις προσπάθειες της εμπλοκής κυβερνητικών παραγόντων της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας στη δικαστική εξουσία επικρατεί μια πολύ προβληματική κατάσταση στη χώρα μας, με όλα τα γνωστά χρόνια προβλήματα.
Έχουμε δυσλειτουργική δικαιοσύνη με τεράστια γραφειοκρατία και τεράστιες καθυστερήσεις που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα επιχειρηματικά και οικονομικά σχέδια, όπως έγινε π.χ. στις επενδύσεις στον χρυσό Χαλκιδικής, στο Ελληνικό και αλλού, ενώ δεν μπορεί ούτε καν να ανταποκριθεί σε απλά αιτήματα πολιτών που έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα ζωής τους. Δεν γίνεται να αποφασίζει το δικαστήριο να δοθούν αναδρομικά, να αποφαίνεται παράνομους διορισμούς, να αποφασίζει να επανέλθει η κανονικότητα στη δημόσια διοίκηση και όλα αυτά να μη γίνονται. Πρέπει να υπάρξει εξισορρόπηση στο τι αποφασίζει η Δικαιοσύνη και στο τι εφαρμόζεται, να απλοποιηθεί η νομοθεσία χωρίς να απειληθεί η νομιμότητα και απλοποίηση στο διοικητικό επίπεδο. Δεν γίνεται να χρονίζουν οι υποθέσεις, είναι αδιανόητο να προσφεύγει κάποιος σήμερα στη Δικαιοσύνη και να δικάζεται ύστερα από 4 χρόνια» λέει ο Ν. Καλατζής.
«Ευρωπαϊκό αέρα» έχουν και τα όνειρα της μελλοντικής του συμφοιτήτριας, της Κατερίνας Καδέτση, που συγκέντρωσε 18.598 μόρια όχι επειδή ήταν τυχερή, όπως λέει, αλλά επειδή δούλεψε συστηματικά για την επιτυχία που ονειρεύτηκε. Όνειρα για συγκεκριμένους στόχους και σωστή μεθοδική προετοιμασία είναι άλλωστε οι βασικές αρχές της επιτυχίας σε κάθε μας φιλόδοξο βήμα και σε κάθε ηλικία όπως λένε οι life coach ή «προπονητές ζωής».
«Θέλω να δραστηριοποιηθώ σε κάποια διεθνή οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ιδανικό θα ήταν να έχω ως βάση τη χώρα μου και αν χρειάζεται να μετακινούμαι, δεν σκοπεύω να εγκατασταθώ μόνιμα στο εξωτερικό. Οι επιστήμονες που βγάζει η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιούνται στη χώρα τους και έχω ήδη παροτρύνει αρκετούς φίλους μου να μείνουν εδώ και να μη φύγουν στο εξωτερικό», λέει η Κατερίνα Καδέτση.
Όπως και οι περισσότεροι πλέον φοιτητές δεν σκοπεύει να σταματήσει στην απόκτηση ενός πτυχίου, το οποίο δεν αρκεί πλέον για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της σύγχρονης αγοράς εργασίας. «Αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου είναι να βελτιώνομαι συνεχώς, το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό είναι για μένα δεδομένα, ενώ όσο και αν ακούγεται κλισέ η διά βίου μάθηση είναι το πιο σημαντικό προσόν. Πρέπει να αγαπάς τη γνώση και να την αναζητείς» λέει η 18άχρονη αριστούχος, που όσο και αν αγαπάει τη χώρα της δεν θέλει να υποστεί την αδικία των 500 ευρώ... «Αν βρεθώ άνεργη με πτυχίο και μεταπτυχιακό και δεν μπορώ να τα αξιοποιήσω στη χώρα μου θα επιλέξω να φύγω στο εξωτερικό, γιατί στο κάτω κάτω δεν μπορούμε να χαραμιζόμαστε εδώ και να δουλεύουμε για ένα χαρτζιλίκι όπως γίνεται τώρα» λέει η Κατερίνα, όπως και η Νέλλη Ηλιοπούλου, η αριστούχος συμφοιτήτριά της, που εισάγεται και εκείνη στη Νομική με 18.480 μόρια.
Στη χώρα μας καταπατώνται στοιχειώδη δικαιώματα
«Δεν σκέφτομαι να μείνω στο εξωτερικό, δεν σκέφτομαι τα χρήματα. Είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω αυτό που βλέπω συνέχεια, να πάρω δηλαδή μόλις 500 ευρώ στο ξεκίνημά μου. Συμβαίνει πλέον σε όλους σχεδόν, αλλά αυτή είναι η αρχή, θα προσπαθήσω να φθάσω πιο ψηλά μισθολογικά σταδιακά. Αν εξαντλήσω την προσπάθεια και παραμείνω στάσιμη θα σκεφθώ τι θα κάνω. Ελπίζω σε 6 χρόνια να έχουν βελτιωθεί τα πράγματα στην αγορά εργασίας» λέει η Νέλλη Ηλιοπούλου που κι εκείνη θεωρεί βέβαιο πως θα κάνει μεταπτυχιακό το πιθανότερο σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Είναι σημαντικό οι δικηγόροι και όσοι γενικότερα ασχολούνται με το δίκαιο να κοινοποιήσουν τις βασικές αρχές προκειμένου να είναι όλοι ενήμεροι για τα δικαιώματά τους, είναι πολύ σημαντικό αυτό για την εδραίωση περισσότερης δημοκρατίας. Στη χώρα μας καταπατούνται στοιχειώδη δικαιώματα, π.χ. στην εργασία, και είναι προφανές από την αγανάκτηση του κόσμου πως τα πράγματα δεν είναι καλά. Στη διάρκεια των σπουδών μου θα προσπαθήσω μέσα από οργανώσεις να προσφέρω εθελοντικά τις υπηρεσίες μου σε ανθρώπους που δυσκολεύονται να πληρώσουν κάποιο δικαστήριο ή κάποιο δικηγόρο. Γενικά οι δικηγόροι πρέπει να αναλάβουν έναν τέτοιο ρόλο έτσι όπως είναι σήμερα η κατάσταση και πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα καταπάτησης δικαιωμάτων» λέει η Νέλλη Ηλιοπούλου.
Το μηχανογραφικό
Οι τρεις αριστούχοι της Νομικής σχολής δεν θα χρειαστεί να προβληματιστούν για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού. Η επιτυχία για χιλιάδες άλλους υποψηφίους όμως θα κριθεί από τις επιλογές που θα κάνουν στο μηχανογραφικό τους.
«Οι υποψήφιοι πρέπει να επιλέξουν σχολή χωρίς να ακούν τι λένε οι άλλοι», δεν υπάρχουν καλές και κακές σχολές. Στο μηχανογραφικό να μην κοιτάζουν τις βάσεις. Να επιλέξουν σχολή ανάλογα με τις επιθυμίες τους, να ακολουθήσουν τον δρόμο της καρδιάς τους και να μην παρασύρονται από τους γύρω τους. Η ζωή είναι δική τους και δεν σταματάει ούτε αρχίζει με 4 βαθμούς στις πανελλήνιες» λέει ο καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών Βασίλης Τριπαμπούκης που ενθαρρύνει τους μαθητές του να προσπαθήσουν για το καλύτερο σε μια δύσκολη εποχή.
«Πολλά παιδιά απογοητεύονται με όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω τους και ακούγοντας απόφοιτους σχολών με μεταπτυχιακά να αναζητούν και να βρίσκουν εργασίες με πολύ χαμηλούς μισθούς αναρωτιόνται αν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουν. Αυτό που τους λέω είναι πως δεν θα έχουν ούτε καν αυτή την αφετηρία αν δεν προσπαθήσουν. Μάλιστα πολλά παιδιά που επιλέγουν να ζήσουν στην Ελλάδα προσπαθούν να μπουν στην αγορά εργασίας από πολύ νωρίς, από την περίοδο των σπουδών τους και πριν σκεφθούν αν θα προχωρήσουν σε μεταπτυχιακές σπουδές» αναφέρει ο κ. Τριπαμπούκης.
*Αναδημοσίευση από Φιλελεύθερο της Τρίτης, 3 Ιουλίου
