Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Πάντα πίστευα ότι υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμμα στην ψυχολογία ενός Συριζαίου απέναντι στα στελέχη των ΑΝΕΛ. Κι ακόμα καλύτερα, ενός αριστερού μπροστά στο δέος μια εκρηκτικής ακροδεξιάς φιγούρας.
Πολλές φορές, βρέθηκα σε συζητήσεις με «αντισυστημικούς» σοσιαλίζοντες που εξέφραζαν τον θαυμασμό τους για τις αρχές, τις αξίες και τον ιερό «φονταμενταλισμό» των παραδοσιακών δεξιών. Όταν μάλιστα, είχαν ταχθεί ξεκάθαρα εναντίον του «Μινώταυρου» του νεοφιλελευθερισμού.
Πέρα όμως από τις κρυφές ερωτικές συνάφειες, ανέκαθεν, οι δύο δρόμοι των άκρων έβρισκαν κάπου στη μέση της απόστασης, ένα μαύρο παγκάκι να συναντηθούν. Είναι φανερό ότι ένα αριστερός έχει κρυμμένο στο υποσυνείδητό του, μία άσβεστη επιθυμία πόθου για τον μπρουτάλ ακροδεξιό.
Για όσους λοιπόν, απορούν για το γάμο του αιώνα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ήρθε χθες με τις δηλώσεις του ο βουλευτής Βέττας να δώσει την ερμηνεία. Σε πάνελ της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής του Σκάι με αφορμή το περιστατικό με το τουρκικό ελικόπτερο στη Ρω, δήλωσε, σε αιχμηρό τόνο: «Η χώρα απάντησε με «μαγκιά» στους Τούρκους», «Οι σφαίρες έπεσαν για να δουν οι Τούρκοι τι θα πάθουν αν παραβιάσουν τα σύνορα και σε όσους δεν αρέσει… ξύδι», ενώ υποστήριξε σθεναρά και τον Πάνο Καμμένο, λέγοντας: «Υπουργός Άμυνας είναι, στην παραμεθόριο πάει, στολή παραλλαγής φορά, δεν είναι μπαλαρίνα». Διαχειριστήκαμε το περιστατικό με επιτυχία. Τα προειδοποιητικά πυρά ήταν για να μην υπάρξει παραβίαση του εναέριου χώρου. Κάναμε αυτό που πρέπει. Δεν μπορούμε ούτε να μην απαντάμε, ούτε να μην αντιδρούμε, ούτε να υποχωρούμε. Είναι ένα γεγονός που τελείωσε. Έχουμε πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούμε και έχετε κολλήσει στην επίσημη ενημέρωση».
Mπορεί ο κ. Βέττας να μην εκφράζει επίσημα την κυβέρνηση αλλά η έλξη δεν κρύβεται. Ποιος ξέρει, μπορεί να είναι η αδυναμία του «ηθικού πλεονεκτήματος» ή το ανανταπόδοτο της δεξιάς κουλτούρας. Ίσως και το σύνδρομο της «χαρούμενης πριγκίπισσας» που γουστάρει τρελά αλλά αντιστέκεται στην αγριάδα του αδυσώπητου αλήτη. Μέχρι βέβαια, να βρεθεί σε θέση αδυναμίας και να πέσει στην αγκαλιά του.
«Κάθε ιδεολογία», έγραφε στον Επαναστατημένο Άνθρωπο, ο Καμύ «αρνιέται όλες τις άλλες, υποχρεωτικά ξεπλανευτικές. Τότε είναι που αρχίζουμε να σκοτώνουμε.» Και κάπου αλλού: «Δεν έμαθα την ελευθερία από τον Μαρξ, την έμαθα στην αθλιότητα»
Αυτή η αθλιότητα είναι τελικά που ενώνει τους παρίες της δημοκρατίας που βρήκαν τον τρόπο να αναρριχηθούν στην εξουσία. Ο τυχοδιωκτισμός και ο αμοραλισμός της τυχαιότητας είναι που δένει τον λαϊκισμό με τον φονταμενταλισμό στο βωμό της εθνολαικιστικής λαίλαπας εις βάρος λαών και ανθρώπων.
Οι μπαλαρίνες του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν στους μάγκες των ΑΝΕΛ για να κυβερνήσουν τη χώρα. Τα κατάφεραν και συνεχίζουν να χορεύουν, μπροστά μας, προσφέροντας άθλιο θέαμα.
