Του Σάκη Μουμτζή
Δεν αναφέρομαι στους πολιτικούς και στους σχολιαστές που τηρούν τις αποστάσεις τους τόσο από την Νέα Δημοκρατία όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δικαιολογημένοι, γιατί έτσι περιφρουρούν τον ζωτικό πολιτικό τους χώρο. Χαράσσουν τις συνοριακές τους γραμμές.
Δηλαδή, οι αποστάσεις που κρατούν αφορούν πολιτικές.
Αναφέρομαι σε αυτούς που τηρούν ίσες αποστάσεις απέναντι σε συμπεριφορές. Αναφέρομαι σε αυτούς που δεν μπορούν να διακρίνουν τον θύτη από το θύμα.
Σκόπιμα; Από αφέλεια; Από πολιτική προκατάληψη; Πιθανόν λίγο απ΄όλα.
Τι λένε λοιπόν οι «ισαποστάκηδες»;
Καλούν τα θύματα της σκευωρίας να αντιμετωπίσουν με «νηφαλιότητα, με ψυχραιμία, χωρίς οξύτητες» τις κατηγορίες που τους προσάπτει το σύστημα Τσίπρα-Παπαγγελόπουλου. Στέκονται ακριβώς στην μέση και κάνουν πως δεν βλέπουν ποιοι καλλιεργούν την οξύτητα και την πόλωση.
«Να αφήσουμε την Δικαιοσύνη να κρίνει», υποστηρίζουν. Παραβλέπουν πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην Δικαιοσύνη, αλλά σε κάποιους εισαγγελικούς λειτουργούς που λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης.
Αυτοί εμποδίζουν την αδέκαστη κρίση της Δικαιοσύνης. Τα παραπτώματα τους πολλά και έχουν επισημανθεί στην μήνυση που κατέθεσε ο πρώην πρωθυπουργός Α.Σαμαράς.
Και αυτήν την μήνυση την αντιμετωπίζουν με περισσή υποκρισία. Λένε πως «η συγκεκριμένη μήνυση τραυματίζει το κύρος της Δικαιοσύνης, κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτήν».
Δηλαδή, έχουν την απαίτηση τα θύματα αυτής της σκευωρίας να αφήσουν τους εαυτούς τους ανυπεράσπιστους. Να βαδίσουν σαν τα πρόβατα προς την σφαγή.
Εξισώνουν αυτόν που παρανομεί με αυτόν που καταγγέλλει την παρανομία.
Άριστα έπραξε και ο Α.Σαμαράς και ο Δ.Αβραμόπουλος και την Τετάρτη και ο Α.Λοβέρδος, που υπερασπίζονται την τιμή και την αξιοπρέπεια τους, καταφεύγοντας στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Εφ΄όσον πιστεύουν στην αθωότητα τους τι θα έπρεπε να πράξουν; Δεν θα πρέπει να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν οι σκευωροί;
«Μα ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου, με τις μηνύσεις τους. Ας αναλογιστούμε τι μπορεί να γίνει αν αλλάξουν οι σημερινοί συσχετισμοί δυνάμεων», γράφουν οι ισαποστάκηδες.
«Θα μεταφέρουμε την πολιτική ζωή στις αίθουσες των δικαστηρίων».
Αυτόν τον κύκλο ποινικών διώξεων τον άνοιξε ο Α.Τσίπρας για τους δικούς του πολιτικούς λόγους. Ηταν μια εν ψυχρώ πολιτική επιλογή.
Αυτός, μαζί με τον Παπαγγελόπουλο είναι οι θύτες.
Και αν παρέβησαν διατάξεις του Ποινικού Κώδικα να τιμωρηθούν.
Τα θύματα απλώς αμύνονται.
Τέλος, τους ενόχλησε που ο Α.Σαμαράς την δήλωση του την έκανε έχοντας φόντο το λογότυπο της Νέας Δημοκρατίας.
Λησμονούν πως ο πρώην πρωθυπουργός ήταν και αρχηγός της παράταξης του, που του παρέχει,σήμερα, ομόθυμα πλήρη κάλυψη για τα πεπραγμένα του. Το ίδιο και για τον Α.Γεωργιάδη και για τον Δ. Αβραμόπουλο.
Αυτήν την πολιτική κάλυψη την συμβόλισε το λογότυπο του κόμματος.
Οι ισαποστάκηδες έχουν λίγο-πολύ συγκεκριμένη πολιτική προέλευση. Ας αναλογιστούν λοιπόν, όταν ένας πολιτικός αρχηγός εκατηγορείτο ότι ήταν «υπάλληλος του Μπόμπολα», ο Α.Λοβέρδος, ο Α. Γεωργιάδης, ο Β.Βενιζέλος, να έλεγαν : « ας αντιμετωπίσουμε με νηφαλιότητα και ψυχραιμία αυτήν την κατηγορία, και η αλήθεια σίγουρα θα λάμψει.»
Τώρα, ο εν λόγω πολιτικός αρχηγός χαριεντίζεται με τους συκοφάντες του, τηρώντας ίσες αποστάσεις από τα θύματα τους.
Τελικά, ένας από τους λόγους της μακροημέρευσης του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, είναι πως πάντα βρίσκει μέσα στους κόλπους των δυνάμεων του συνταγματικού τόξου, κάποιους αφελείς-πρόθυμους να υπηρετήσουν τα σχέδια του.
Αυτούς που αποκαλούμε «ισαποστάκηδες» και «ναιμεν αλλάδες»
