Του Σάκη Μουμτζή
Όταν εμείς που δεν ασχολούμαστε με την πολιτική και τις κομματικές δραστηριότητες, παρατηρούμε κάποιον πολιτικό να κάνει και να λέει ανοησίες, τότε ερμηνεύουμε την στάση του με δύο τρόπους:
Πρώτος τρόπος. Εμείς έχουμε χ πληροφορίες, αυτός έχει 50χ. Άρα γνωρίζει πράγματα που εμείς δεν γνωρίζουμε. Εξάλλου δεν μπορεί να ενεργεί τόσο ανόητα! Τόσες ψήφους πήρε!
Δεύτερος τρόπος. Έχουμε αποδεχθεί πως η ανθρώπινη βλακεία και η ανοησία αποτελούν παράγοντες που επηρεάζουν και διαμορφώνουν γεγονότα. Κακώς μάλιστα θεωρούνται πως είναι απρόβλεπτοι παράγοντες, καθώς η εμφάνιση τους στην πολιτική γίνεται ολοένα και συχνότερη.
Αφορμή γι΄αυτές τις σκέψεις, μου έδωσε η διαφαινόμενη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από πολιτικούς της Κεντροαριστεράς. Δεν βλέπουν αυτό που βλέπει όλος ο κόσμος πως ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς μια μεγάλη ήττα;
Μπορεί ναι, μπορεί όχι.
Δεν βλέπουν πως η συνεργασία με ένα τοξικό κόμμα θα μολύνει και τους ίδιους;
Μπορεί ναι, μπορεί όχι.
Προφανώς, αυτό που πρυτανεύει στην σκέψη τους, αν σκέφτονται, είναι η απόδραση από τα αδιέξοδα στα οποία έχουν περιέλθει. Και γι΄αυτό επιλέγουν τον χορό του Ζαλόγγου. Σαν τις Σουλιώτισσες, ένας-ένας, θέλουν να πέσουν στον γκρεμό.
Η άλλη τους επιλογή είναι μια βασανιστική και αβέβαιη πορεία, με άγνωστα αποτελέσματα. Βέβαια, θα μπορούσαν να αποφύγουν όλο αυτό το σκηνικό, αν είχαν έγκαιρα διαγνώσει τον συσχετισμό των δυνάμεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Τι έγινε λοιπόν; Η κυρία Φ.Γεννηματά κινήθηκε πολύ έξυπνα. Προσέφερε στους «μουσαφίρηδες» την ποσόστωση στα όργανα και σίγουρα και στην συγκρότηση των ψηφοδελτίων. Μέχρις εκεί όμως. Γιατί στις κάλπες, όταν μιλά ο λαός, δεν υπάρχουν ποσοστώσεις. Τον λόγο τον έχει ο ισχυρότερος στο εκλογικό σώμα, που θα διαμορφώσει και την σύνθεση της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας.
Αυτό, μάλλον, οι «μουσαφίρηδες» το έχουν αντιληφθεί και επιδιώκουν την διενέργεια των εκλογών στο τέλος της τετραετίας. Και το δηλώνουν. Όμως η κυρία Φ.Γεννηματά τους έκανε πριν από λίγες ημέρες μια κίνηση ματ.
Ζήτησε «εδώ και τώρα εκλογές.» Και το ζήτησε ως εκλεγμένη αρχηγός του ΚΙΝΑΛ, με μεγάλη πλειοψηφία, κάτι που δεν αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων στους «μουσαφίρηδες» του χώρου.
Συγχρόνως, αυτό το αίτημα της προέδρου του ΚΙΝΑΛ για άμεση προσφυγή στις κάλπες, διαμορφώνει μια νέα πολιτική πραγματικότητα, καθώς δεν μπορεί ούτε να ακυρωθεί ούτε να ανακληθεί. Είναι πλέον ο μονόδρομος στον οποίο θα βαδίσει η Κεντροαριστερά.
Και οι «μουσαφίρηδες» που, κατ΄επανάληψη, έχουν τοποθετηθεί κατά των πρόωρων εκλογών θα βρεθούν προ του διλήμματος. Σιωπή και υπακοή ή διαφωνία και αποχώρηση; Γιατί η διάσταση απόψεων είναι στρατηγικής μορφής και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει μέση λύση.
Αλλά μήπως και η τυχόν συνεργασία τους με τον ΣΥΡΙΖΑ θα τους σώσει; Θα τους προσφέρει την πολιτική τους επιβίωση;
Είναι γνωστό πως ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τους μισούς, τουλάχιστον, βουλευτές του. Πιστεύει κάποιος νοήμων άνθρωπος πως θα προσφέρει κοινοβουλευτική στέγη στους «μουσαφίρηδες», όταν μάλιστα αυτοί δεν φημίζονται για την σταθερότητα των απόψεων τους; Έχει ο Α.Τσίπρας αυτήν την πολυτέλεια;
Εγκλωβισμένοι λοιπόν στα αδιέξοδα τους, που οφείλονται αποκλειστικά στο ανύπαρκτο πολιτικό τους μέγεθος, επεξεργάζονται αυτοκτονικές πολιτικές, αγνοώντας έναν βασικό μαθηματικό κανόνα. Μηδέν επί μηδέν= μηδέν.
