Του Σάκη Μουμτζή
Δεν αρκέστηκαν στον εκτσογλανισμό και στον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής της χώρας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Συνεχίζουν και τώρα που είναι στην κυβέρνηση.
Μέσα σε λίγες ώρες, δύο κορυφαίοι υπουργοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με σχόλιο τους στο tweeter, μετέφεραν στον δημόσιο λόγο τις πιο χυδαίες στιγμές του ιδιωτικού. Δεν αντελήφθησαν και ο Π. Καμμένος και ο Ν. Παππάς πως είναι δημόσια πρόσωπα, και ο λόγος τους ipso facto είναι και αυτός δημόσιος.
Επί πλέον, ενήλικες άνθρωποι, φαίνεται πως δεν γνωρίζουν πως το tweet είναι μια δημόσια μορφή επικοινωνίας που καθιστά το περιεχόμενο του ανοιχτό σε κάθε είδους κριτική. Είναι δυνατόν να μην τα γνώριζαν όλα αυτά όταν χυδαιολογούσαν;
Εφόσον ήταν νηφάλιοι, τα γνώριζαν. Απλώς δεν τους ενδιέφερε. Και αυτό είναι το εξοργιστικό.Μεθυσμένοι και οι δύο από την αίσθηση της απόλυτης εξουσίας και παντελώς αδιάφοροι για την κριτική των πράξεων τους, ακύρωσαν κάθε μορφή αυτοελέγχου και αυτοπεριορισμού της έκφρασης τους και επέτρεψαν να αναδυθούν στην επιφάνεια ευτελή συναισθήματα που οδηγούν σε χυδαίες συμπεριφορές.
Πιθανόν να πίστευαν και οι δύο πως με τέτοιες εκφράσεις, που τις χρησιμοποιούμε στο ιδιωτικό μας χαβαλέ, επιδεικνύουν έναν λαϊκό αυθορμητισμό που τους φέρνει πιο κοντά στο ακροατήριο τους, τους κάνει περισσότερο αποδεκτούς από αυτό. Ίσως να πίστευαν πως με την αμεσότητα του χυδαίου λόγου αποκτούν πρόσβαση και επικοινωνούν με όλους τους αντισυμβατικούς και τους «ριζοσπάστες» της πεντάρας.
Φαίνεται όμως πως έκαναν λάθος εκτίμηση. Οι αντιδράσεις ήταν καταιγιστικές στον μεγάλο και ανεξέλεγκτο, από εξουσίες, χώρο του διαδικτύου. Και τότε υπέπεσαν στο δεύτερο λάθος τους που ήταν σοβαρότερο από το πρώτο.
Αντί σαν ενήλικες άνθρωποι και σαν υπεύθυνοι πολίτες να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη, κρύφτηκαν πίσω από γελοίες δικαιολογίες. Ο Π.Καμμένος τα πέη του τα«φόρτωσε» στον γιο του και ο Ν.Παππάς τα αρχ@@@ στην ρύμη του λόγου του. Δεν είχαν το θάρρος να παραδεχτούν το λάθος τους. Και μάλιστα ο Π.Καμμένος ξεπέρασε τον εαυτό του, κάτι όντως, δύσκολο. Πάντα οι γονείς προσπαθούν, δημοσίως, να αναλάβουν αυτοί το παράπτωμα του παιδιού τους—εφ΄όσον γίνεται-- και να το νουθετήσουν, στην συνέχεια, στο πλαίσιο της οικογένειας. Αυτός «ξεμπρόστιασε» άνανδρα τον γιο του για να διασωθεί ο ίδιος. Βέβαια, από έναν καθ έξιν υβριστή, δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο.
Ο δε Ν.Παππάς, της «δρακογενιάς ο γιος», προσπάθησε να μας πείσει πως όλος ο σχολιασμός του οφειλόταν σε λάθος του πληκτρολογίου. Η επίμαχη φράση γράφτηκε μόνη της.
Τελικά, νομίζω πως ο Πολλάκης έχει δημιουργήσει σχολή. Έχει μιμητές. Εκφράζουν όλοι αυτοί οι «τύποι», που η συγκυρία τους έφερε στην εξουσία, τον ψευτοτσαμπουκά και τον κουτσαβακισμό, που είναι σύμφυτος με τα λούμπεν στοιχεία της κοινωνίας.
Αν κάτι πρέπει να μείνει από αυτές τις συμπεριφορές δεν είναι τόσο το ότι έγιναν, αλλά το πώς προσπάθησαν οι δράστες να τις δικαιολογήσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, πέραν πάσης αμφιβολίας, έχουν εισάγει τον χουλιγκανισμό στην πολιτική ζωή της χώρας. Και το ανησυχητικό είναι πως το επιδιώκουν.
