Αν είσαι τσοπάνης ξέρεις ότι δεν θα βάλεις στη στάνη έναν λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Επίσης, θα φροντίσεις να έχεις ασφαλισμένα τα ζώα και θα κάνεις τα πάντα για να μην υπάρχει αταξία στο κοπάδι. Αν είσαι πρωθυπουργός, φαίνεται ότι “επιτρέπεται” να βάλεις τον Πάνο Καμμένο υπουργό Άμυνας και στην συνέχεια τον Φώτη Κουβέλη στο ίδιο υπουργείο για να τον “εποπτεύει”...
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πολιτικός που έχει δείξει ότι είναι επιρρεπής στο λάθος. Μέχρι σήμερα δεν έχει δικαιωθεί σε κάποια του πρόβλεψη. Οπαδός της μικροπολιτικής, λάτρης του τακτικισμού, αλλά όχι ο “μεγάλος τιμονιέρης”. Πολλές φορές νομίζει κανείς ότι πρόκειται για έναν αμετανόητο έφηβο που σκαρώνει φάρσες.
Μέχρι χτες τον πήγαινε το κύμα. Επειδή ο λαός ήθελε έναν τέτοιον άνθρωπο! Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν μία συνειδητή επιλογή του κόσμου. Τον επέλεξε κι ας ήξερε από την αρχή ότι του έλεγε ψέματα. Και τον επέλεξε επειδή ο λαός αυτός πίστεψε ότι θα μπορούσε να εκβιάσει τους Ευρωπαίους για να εξαφανιστούν τα χρέη. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν η φάρσα που έστησαν οι Έλληνες στους Ευρωπαίους. Ή καλύτερα η φάρσα που πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να στήσουν στους Ευρωπαίους. Στην πραγματική ζωή αυτά δεν υπάρχουν και γι αυτό οι εφηβικές αυτές ανοησίες καταλήγουν συνήθως σε τραγωδία.
Ο κ. Κουβέλης, πάντως, φαίνεται να είναι η τελευταία φάρσα του κ. Τσίπρα. Σε μία περίοδο που η χώρα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στα εθνικά της θέματα, ο κ. Τσίπρας τοποθέτησε στον υπουργείο Άμυνας δύο ανθρώπους που αποδεδειγμένα μισούνται μεταξύ τους θανάσιμα. Τον κ. Πάνο Καμμένο και τον κ. Φώτη Κουβέλη. Ένας εκρηκτικός συνδυασμός. Σαν να πετάει κανείς δυναμιτάκια σε μία μπαρουταποθήκη. Η έκρηξη είναι απλά και μόνο θέμα χρόνου.
Το έκανε επειδή θέλησε να εξωθήσει τον κ. Καμμένο σε παραίτηση; Αν ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης μπορούσε να καλύψει το κενό, μαζί και με άλλους πρόθυμους από το ΠΑΣΟΚ ή την Ένωση Κεντρώων, αυτό θα μπορούσε και να συμβεί. Θα ήταν μία καλή εξήγηση. Να πούμε δηλαδή ότι ο Αλέξης έστειλε εκεί το Φώτη και ότι με αυτό τον τρόπο δίδει με αγγελιοφόρο ένα μήνυμα στον Πάνο: “Panos go home”. Φεύγει, όμως, ο Πάνος;
Μία άλλη εκδοχή είναι ότι θέλησε να “τελειώσει” πολιτικά τον κ. Κουβέλη, στέλνοντάς τον δίπλα στον άνθρωπο που μέχρι πρόσφατα χλεύαζε, τον Πάνο Καμμένο. Στο σημείο αυτό μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί πόσο ακόμη μπορεί να τελειώσει ένας “τελειωμένος”. Και θα έχει δίκιο.
Μία τρίτη εκδοχή είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε με αυτή του την κίνηση να πειραματιστεί. Να δει δηλαδή πώς θα μπορούσαν να εξελιχτούν τα πράγματα. Όπως τα παιδιά θα έβαζαν μέσα σε μία γυάλα μία αράχνη και μία μύγα. Για να δουν τι θα συμβεί και να συνεχίσουν έτσι να συλλέγουν εμπειρίες.
Ό,τι και να συμβαίνει, αυτή η ιστορία δεν πρόκειται να τελειώσει με καλό τρόπο. Και να σας πω και κάτι ακόμη; Μπορεί να έχω ασκήσει σκληρή (όχι άδικη) κριτική στον Πάνο Καμμένο. Αλλά να μιλά από την μία ο κ. Τσίπρας για “μπούλη” και από την άλλη ο Φώτης ο Κουβέλης για “υπετροφικό λόγο” πάει πολύ. Αυτή είναι η Αριστερά του ανθρωπισμού. Να μην δουν χοντρό άνθρωπο, να τον κάνουν να θέλει να κόψει τις φλέβες του. Κι εδώ ακριβώς κρύβεται το ερώτημα: Πόσες αντοχές έχει ο Πάνος;
Θανάσης Μαυρίδης
