Του Παναγιώτη Καρκατσούλη*
Η επίθεση των Τσίπρα-Πολάκη στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν με εξέπληξε. Προφανώς, δεν με εξέπληξε ούτε η αντιποίηση αρχής που επεχείρησε ο συγκυβερνήτης Καμμένος στην περίπτωση του ισοβίτη, λίγες ημέρες πιο πριν.
Η απάντηση των δικαστών αλλά, κυρίως, οι αποφάσεις τους δεν με εξέπληξαν ούτε αυτές.
Οι εθνολαϊκιστές συνεχίζουν να είναι συνεπείς στην ολοκληρωτική αντίληψη και πρακτική τους, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει καμία άλλη εξουσία παρά μόνον ο λαός, του οποίου αυτοί θωρούν ότι έχουν την αυθεντική εκπροσώπηση. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αρνούνται την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αφού στο δικό τους σύστημα αξιών δεν νοείται διάκριση των εξουσιών και απαγόρευση επέμβασης της μιας στα εσωτερικά της άλλης. Στο διάστημα της διακυβέρνησής τους έχουν δώσει πολλά δείγματα γραφής:
- Επιτίθενται στη δικαιοσύνη από την πρώτη στιγμή ανόδου τους στην εξουσία.
- Μεθόδευσαν τις κρίσεις στον Άρειο Πάγο.
- Προσπάθησαν να ελέγξουν παράτυπα τις πειθαρχικές διαδικασίες δικαστών και εισαγγελέων.
- Επιτέθηκαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατ' επανάληψη, με αποκορύφωμα το νόμο για την αδειοδότηση των καναλιών. Εκεί έδειξαν ότι δεν ορρωδούν προ ουδενός. Μετήλθαν μαφιόζικες μεθόδους προσπαθώντας να σπιλώσουν δικαστές με κύρος και ήθος. Απέτυχαν αλλά συνέχισαν.
- Επιτέθηκαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο όταν αυτό έβαλε φρένο στο γιουρούσι που σχεδίαζε ο Σκουρλέτης στον κρατικό προϋπολογισμό για την πρόσληψη 30.000 μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων που θα μαζεύουν σκουπίδια.
Επειδή, όμως, υπάρχουν ακόμη συνέλληνες που θεωρούν υπερβολικό να στιγματίζουμε «μια κουβέντα» που λέει ο πρωθυπουργός ή οι υπουργοί του, τονίζουμε ότι κάθε προσπάθεια επηρεασμού της συνείδησης των δικαστών αντίκειται στη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας ότι ο δικαστής πρέπει να αφήνεται ανεπηρέαστος να αποφασίσει. Μάλιστα, το ΣτΕ έχει αποφανθεί σχετικώς, σε χαλεπούς καιρούς (δολοφονία Λαμπράκη, απόφαση 2942/1964) χαρακτηρίζοντας τις προσπάθειες και πρακτικές επηρεασμού της συνείδησης των δικαστών ως «προσβάλλουσες την δικαστική ανεξαρτησίαν». Το ίδιο ακριβώς έκανε και σε ακόμη χειρότερους καιρούς (απόφαση ΣτΕ 370/1946), όταν τότε, όπως και τώρα, με πρόσχημα την έκτακτη κατάσταση που επικρατούσε, οι κυβερνήσεις επιχειρούσαν να «πάρουν πάνω» τους το σύνολο των κρατικών λειτουργιών. Τότε, το ΣτΕ έκρινε ότι «οι κυβερνήσεις σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να να προβαίνουν σε ανατροπή των δημοκρατικών βάσεων του πολιτεύματος, όπως η αρχή της διακρίσεως των εξουσιών, επί των οποίων θεμελιώνεται ο δημοκρατικός και φιλελεύθερος χαρακτήρας του πολιτεύματος».
Δεν πρόκειται, λοιπόν, απλά, για μια κουβέντα του μάγκα Συριζάνελου εναντίον του συστήματος. Σήμερα, προκαλείται από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανωμαλία στη λειτουργία του πολιτεύματος. Προκαλείται ανωμαλία στη Δημοκρατία. Προσπαθούν να μετατρέψουν το κράτος δικαίου σε ρυθμισμένη ανομία. Επιχειρούν, έχοντας 153 πειθήνιους βουλευτές, και κρυπτόμενοι πίσω από τα interna corporis του Κοινοβουλίου, να πετύχουν την βαθμιαία διολίσθηση του Δικαίου σε εργαλείο δημιουργίας ταξικών ανισοτήτων και κοινωνικών εντάσεων. Αυτή την επιχείρηση μπορούν να εμποδίσουν μόνον τα ανώτατα δικαστήρια. Το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Συμβούλιο της Επικρατείας και ο Άρειος Πάγος δίνουν νόημα, σήμερα, στον συνταγματικό πατριωτισμό. Πιέζουν την θλιβερή κυβέρνησή μας ώστε κατά τη διακυβέρνησή της να σέβεται τους κανόνες, τις αξίες και, εμμέσως, τις διαδικασίες ενός φιλελεύθερου και δημοκρατικού συντάγματος.
Γι αυτό αξίζουν τον σεβασμό και την εκτίμησή μας. Η υπεράσπιση του έργου τους είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.
* Ο κ. Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας «Το Ποτάμι».
