Ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε και επισήμως την αντίληψή μας για το ποιες πράξεις συνιστούν πραξικόπημα.
Εδώ και δεκαετίες νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις δέχονται επιθέσεις με στόχο την κατάλυσή τους χωρίς την επέμβαση του στρατού αλλά με τη σύμπραξη δηλωμένων εχθρών της δημοκρατίας. Μπορεί πλέον οι στρατοί να μην εισβάλουν στα κοινοβούλια αλλά διάφοροι παράγοντες καταφέρνουν να κλονίσουν ένα πολίτευμα με τη διατάραξη της διάκρισης των εξουσιών, με επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη ακόμα και με απόπειρα αλλαγής του νομίσματος.
Και μένουν ατιμώρητοι.
Δεν έχει καμία σημασία λοιπόν αν απομένουν ελάχιστες ημέρες μέχρι τη λήξη της θητείας του προέδρου Τραμπ. Το γεγονός ότι ξεσήκωσε τους συμπολίτες τους ισχυριζόμενος ότι οι εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων επικυρώθηκε κι από δικαστήρια, ήταν παράνομες, είναι καθαρή απόπειρα κατάλυσης του δημοκρατικού πολιτεύματος και πρέπει να τιμωρηθεί ώστε να παραδειγματιστούν τόσο στη χώρα του, όσο και έξω από αυτή, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι μια ηγεμονική δύναμη στο δυτικό κόσμο.
Το φαινόμενο το ζήσαμε και στην Ελλάδα με τα γεγονότα της «διαπραγμάτευσης» του 2015 που κατέληξε σ’ ένα παράνομο δημοψήφισμα. Πολλά αποκαλύφθηκαν στον Τύπο για τις προθέσεις κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα το επίδικο διάστημα αλλά δε θελήσαμε να τα διερευνήσουμε.
Ο αντίλογος είναι εύλογος και έχει ισχυρή βάση: για να προχωρήσεις πρέπει να κλείνεις πληγές και να γεφυρώνεις χάσματα, όχι να τα συντηρείς. Όμως, η ατιμωρησία των εγκλημάτων κατά του πολιτεύματος κάνει ακριβώς αυτό: διατηρεί τις πληγές ανοιχτές και κυρίως αμβλύνει τις ευαισθησίες μας απέναντι στο πολιτικό έγκλημα.
Έχει μια αξία να τα συζητήσουμε όλα αυτά στη συγκυρία της υπόθεσης Παπαγγελόπουλου. Η υπόθεση δεν πρέπει ούτε να εργαλειοποιηθεί από τα πολιτικά κόμματα ώστε να εξυπηρετεί τη συγκυρία ούτε βέβαια να κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτά για τα οποία κατηγορείται ο κ.Παπαγγελόπουλος είναι εγκλήματα κατά του πολιτεύματος.
Η κρίση εμπιστοσύνης στο δημοκρατικό πολίτευμα που οδηγεί τους πολίτες στην αγκαλιά επικίνδυνων οπορτουνιστών εντείνεται από το γεγονός ότι τα πολιτικά εγκλήματα στη Δύση μένουν ατιμώρητα.
Ελπίζουμε ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα διστάσει να δώσει το παράδειγμα για το πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους επίδοξους πραξικοπηματίες και αυτό το παράδειγμα να το ακολουθήσουμε και στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη χώρα μας.
Η ανοχή στο πολιτικό έγκλημα πρέπει να τελειώσει.
