Ποιο θα ήταν σήμερα το καλύτερο δώρο για τον Ερντογάν; Μία περίοδος πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα, έτσι ώστε να μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητές του να κερδίσει κάτι στο πεδίο. Διότι οι κρίσεις χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις και αυτές δεν μπορούν να τις πάρουν υπηρεσιακοί παράγοντες. Μεταξύ πρώτων και δεύτερων εκλογών θα υπάρξει κενό εξουσίας. Πώς θα γίνουν, λοιπόν, εκλογές το Φθινόπωρο με αυτό το δεδομένο; Ποιος θα πάρει αυτό το ρίσκο;
Κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνουν εκλογές. Αν όχι το Φθινόπωρο, τότε την Άνοιξη ή ακόμη και στις αρχές του καλοκαιριού του 2023. Κι αν και τότε υπάρχει η απειλή του Ερντογάν; Τότε, όταν τα πράγματα θα έχουν φτάσει στο απροχώρητο, το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να διαχειριστεί την κατάσταση. Έναν σταθερό μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων που θα έχει σαφείς εντολές για το πως θα αντιδράσει σε κάθε πιθανό σενάριο και κυρίως θα πρέπει να έχει τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, κοινή γραμμή. Αλλιώς δεν γίνεται. Θα ρωτήσετε γιατί αυτό δεν είναι εφικτό να γίνει το Φθινόπωρο και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το καλοκαίρι του 2023. Μακάρι. Αλλά δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Καλώς η κακώς υπάρχει στην εξίσωση ο Ερντογάν. Δεν θα το θέλαμε, αλλά υπάρχει. Εκείνο που δεν υπάρχει είναι το περιθώριο κάποιου λάθους. Στην καταστροφή του ΄22 μεγάλο ρόλο έπαιξαν τα παιγνίδια εξουσίας στην ελληνική πολιτική σκηνή. Αυτό είναι το μάθημα που πρέπει να θυμόμαστε όλοι οι Έλληνες. Αυτή είναι και η μεγάλη αδυναμία του ελληνισμού: Η διχόνοια. Ενωμένοι δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι. Όταν όμως βρισκόμαστε σε περίοδο διχασμού, τότε η ήττα είναι σίγουρη. Κι αυτό περιμένει ο Ερντογάν, να αρχίσουμε να πετάμε καρέκλες ο ένας στον άλλον παίζοντας μικροκομματικά παιγνίδια στην πλάτη των εθνικών μας θεμάτων.
Είναι κρίσιμη η περίοδος που διανύουμε. Μία ενδεχόμενη ήττα στο Αιγαίο θα αλλάξει τη ροή της Ιστορίας για τις επόμενες δεκαετίες. Κι αν σήμερα μια πιθανή απώλεια είναι κάποια βραχονησίδα στην άκρη του πελάγους, έπειτα από μερικά χρόνια ο στόχος θα είναι ένα ή περισσότερα μεγάλα νησιά, τα οποία στο μεταξύ θα έχει συμφωνηθεί να είναι εντελώς απροστάτευτα στο όνομα της «ειρήνης». Αυτό θα είναι το επόμενο βήμα της Τουρκίας έπειτα από μία ήττα στο Αιγαίο που θα μας οδηγήσει με σκυμμένο το κεφάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Να μείνουν απροστάτευτα τα νησιά μας για να είναι εύκολη λεία στις ορέξεις τους. Όχι, την επόμενη χρονιά. Έπειτα από δέκα ή είκοσι χρόνια. Δεν βιάζονται.
Θα του κάνουμε αυτό το δώρο του Ερντογάν; Δεν τολμώ να το πιστέψω. Δεν μπορώ να καταλάβω, δηλαδή, τι είναι εκείνο που θα εμποδίσει τους πολιτικούς αρχηγούς σε μία κοινή δήλωση για τα εθνικά θέματα πριν από τις εκλογές, έτσι ώστε να ξέρουν οι απέναντι ότι δε θα υπάρχει κενό εξουσίας. Ακόμη και αν χρειαστεί να πηγαίνουμε κάθε μήνα στις κάλπες.
Θανάσης Μαυρίδης
