Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Στους σκανδιναβικούς επικούς μύθους υπήρχε μια ειδική κατηγορία πολεμιστών, οι περίφημοι berserkers, η μανία των οποίων έμεινε στην ιστορία με την αγγλική λέξη berserk (αλλόφρων, τρελός, έξαλλος). Οι πολεμιστές αυτοί καταλαμβάνονταν από μανία πριν ή στη διάρκεια της μάχης, με τη βοήθεια και παραισθησιογόνων μανιταριών που είχαν καταναλώσει προηγουμένως. Ούρλιαζαν σαν άγρια θηρία, άφριζαν στο στόμα και δάγκωναν με λύσσα τα σιδερένια στεφάνια στις ασπίδες τους. Η δολοφονική τους μανία ήταν τέτοια ώστε φορούσαν στη μάχη τομάρια αρκούδας ή λύκου για να τους ξεχωρίζουν οι ίδιοι οι συμπολεμιστές τους και να τους αποφεύγουν στη διάρκεια της μανίας τους.
Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα τα τελευταία τέσσερα χρόνια θυμίζει την μανία των μυθικών Σκανδιναβών berserkers. Εξαπολύθηκε σε όλα τα επίπεδα και με κάθε δυνατό μέσο. Φόροι εξοντωτικοί, εισφορές παρανοϊκές, καταστροφή και απαξίωση των βασικών θεσμών της ιδιωτικής οικονομίας, όπως η ιδιοκτησία, οι τράπεζες, το χρηματιστήριο. Ακραία φορολογική αυθαιρεσία, σύμφωνα με την οποία κάθε ιδιωτική περιουσία έχει εξ ορισμού σχηματιστεί με απάτη και ο φορολογούμενος θα πρέπει να αποδεικνύει ο ίδιος στις φορολογικές αρχές ότι δεν είναι ελέφαντας δεκαετίες μετά τις πράξεις που ελέγχονται.
Η διαφορά με τους αρχαίους Σκανδιναβούς είναι ότι η -με αφρούς στο στόμα- καταδίωξη του ιδιωτικού τομέα από τους «berserkers» του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί προϊόν τυφλής εξαλλοσύνης, αλλά αποτέλεσμα συγκροτημένου και μακροχρόνιου σχεδίου. Ενός σχεδίου που εφαρμόζεται με την αγαστή συνεργασία και συνενοχή του «φράγκου πρίγκιπα» Μοσκοβισί και έχει ως στόχο την προτελαριοποίηση της ελληνικής μεσαίας τάξης και τη μετατροπή της Ελλάδας σε «bon pour l''orient» εκδοχή της παρηκμασμένης και αποτυχημένης σοσιαλιστικής Γαλλίας του Ολάντ.
Κλειδί για την επιτυχία του σχεδίου αυτού είναι η μεταφορά του ελάχιστου πλούτου που δημιουργείται στη χώρα από τον ιδιωτικό τομέα σε ένα βαλκανικού τύπου δημόσιο, στο οποίο κυριαρχεί η φαυλότητα, η διαφθορά και η ανικανότητα, σε συνδυασμό με την μαζική κομματική απόλαυση της εξουσίας, με προκλητικότητα που μόνο ο κυνισμός της εξουσιολάγνας αριστεράς μπορεί ανερυθρίαστα να υπερασπίζεται.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, έχουμε πλέον και την στατιστική αποτίμηση των αποτελεσμάτων της ακραίας αυτής φαυλότητας. Την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας έπεφτε θύμα των «berserkers του ΣΥΡΙΖΑ», είχαμε αύξηση του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο κατά δύο δις, αύξηση του απόλυτου αριθμού των υπαλλήλων του, αύξηση κατά 30% των αμοιβών των μετακλητών και λοιπών κομματικά διορισμένων, εξευτελισμό του κανόνα ένα προς τέσσερα στις προσλήψεις (ο πραγματικός έγινε ένα προς ένα) κα.
Όσο για το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» των «πολεμιστών» της αριστεράς αυτό κυλιέται στο βούρκο των κάθε είδους σκανδάλων. Σκάνδαλα πολιτικά όπως αυτά με τον κ. Καλογρίτσα και τις τηλεοπτικές άδειες, του μεσάζοντα όπλων καταδικασμένου για λαθρεμπορία για τα μάτια του οποίου συλλαμβάνονταν ταξίαρχοι, της σκοτεινής υπόθεσης ΔΕΠΑ-Λαυρεντιάδη-υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ κα. Σκάνδαλα χρηματιστηριακά όπως αυτό της Folli Follie και της σε μακροχρόνια νάρκη ευρισκόμενης Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς του ΣΥΡΙΖΑ. Σκάνδαλα λόγω της ανικανότητας στην καθημερινότητα της διαχείρισης του δημόσιου τομέα, όπως η χρέωση του ΕΟΠΥΥ από ένα μόνο γιατρό, το 2015-17, με έξι εκ. ευρώ παράνομες συνταγογραφήσεις, πριν το σύστημα καταφέρει να τον αντιληφθεί!
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι σήμερα -παρά το γεγονός ότι περάσαμε οκτώ χρόνια μνημόνια, πήραμε εκατοντάδες δις ευρώ φθηνά δανεικά και διαγραφή χρέους και παρουσιάζουμε πρωτοφανή πρωτογενή πλεονάσματα- η Ελλάδα συνεχίζει να είναι εκτός αγορών, με απαξιωμένο το παραγωγικό της δυναμικό, με κατεστραμμένο χρηματιστήριο και τράπεζες, με εξορισμένους στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα εκατοντάδες χιλιάδες από τους πιο παραγωγικούς Έλληνες και με τις μικρότερες επενδύσεις και το χειρότερο κλίμα για την επιχειρηματικότητα στη Ευρώπη. Και έχουμε και από πάνω τον συνένοχο της καταστροφής του ιδιωτικού τομέα και του νέου -προκλητικά φαύλου- φουσκώματος του δημοσίου κ. Μοσκοβισί, να δηλώνει με το «λεπτό γαλλικό του χιούμορ» ότι «η Επιτροπή δεν παίζει πολιτικά παιχνίδια».
*Ο κ. Θόδωρος Σκυλακάκης είναι Πρόεδρος της Δράσης.
