Του Ηλία Τσιαούση*
Ξαφνικά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ανακάλυψε πως η ελληνική οικονομία βασίζεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εκείνες στις οποίες επέβαλε φόρους και εισφορές πάνω από 55% και τις αναγκάζει να κλέψουν, παραβλέποντας πως ανοίγουν κατά πλειοψηφία καταστήματα παροχής υπηρεσιών, που μπορούν να φοροδιαφύγουν.
Απόλυτος παραλογισμός. Όπως ακριβώς και με τους υψηλά μορφωμένους και καταρτισμένους ανθρώπους της χώρας. Όπου γης και πατρίς, χωρίς ελπίδα επιστροφής. Κατάντησαν να εκλιπαρούν το κεφάλαιο, ξένο και εγχώριο, για μια επένδυση, εκείνοι που προέτρεπαν τους επενδυτές να φύγουν.
Γι' αυτό και μόνο μέσω του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων ή διά μνημονιακών δεσμεύσεων γίνονται κάποιες δουλειές. Ο,τι εμβληματικό και με χαμηλό τίμημα. Και θα παρουσιάσουν ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο, πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ή παράλληλο -για να μην ξεχνιόμαστε, άλλωστε-, που θα είναι το πλέον αξιόπιστο, όπως τα προηγούμενα. Ιδιαίτερα για την ελληνική κοινωνία.
Το σπουδαιότερο όλων, βέβαια, είναι, για πολλοστή φορά, η ανάγκη στήριξης του προγράμματος από την κοινωνία. Αυτό είναι και το κρισιμότερο μήνυμα του νέου προγράμματος, του ολιστικού προγράμματος της εξόδου, η κοινωνία σύμμαχος. Για όσους δεν αντιλήφθηκαν το νόημα, θα πρέπει να ανατρέξουν στην υλοποίηση του περίφημου προγράμματος Θεσσαλονίκης.
Έτσι η καθολική συμμετοχή της κοινωνίας είναι καταλυτική σ'' αυτό το σχέδιο. Γιατί, σύμφωνα με τον υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μπαλάφα, οι νέες προνομοθετημένες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που έρχονται είναι «μικροπράγματα».
Χώρια τα συγκαλυμμένα μέτρα στο νέο ολιστικό πρόγραμμα. Η υπερ-απόδοση να είναι καλά. Το παραμύθι είναι ο νέος ρόλος της κοινωνίας, η υποτιθέμενη επαναθεμελίωση από τα κάτω, στη βάση της συνάφειας των επιδομάτων και των ψίχουλων στον κατώτατο μισθό σε ατελεύτητο ορίζοντα.
Επιμένουν στις δοξασίες για Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ) και συλλογικότητες και δεν αντιλαμβάνονται πως οι δείκτες των μισθών και της ανεργίας αλλάζουν μόνο με υπερανάπτυξη και όχι με υπερ-απόδοση. Με απλούστευση και δραστική μείωση της φορολογίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με στοχευμένες δραστικές μειώσεις του ΦΠΑ σε προϊόντα και υπηρεσίες.
Κάθε άλλο σενάριο κάνει ασύμφορη την παραγωγή, αυξάνει τις εισαγωγές υπέρμετρα και επαναφέρει την ύφεση. Αλλά πώς θα διατηρήσει το Δημόσιο καθαρίστριες, κηπουρούς και κηφήνες; Τι κι αν δεν έχει δασκάλους, καθηγητές και γιατρούς.
Τα φροντιστήρια να είναι καλά και οι κλινικές. Δεν αντιλαμβάνονται, όμως, πως οι πόροι είναι ελάχιστοι και ότι το απόλυτο δημόσιο συμφέρον απαιτεί μείωση του Δημοσίου στις απαραίτητες δομές για ορθολογικότερη αξιοποίηση των πόρων και όχι πελάτες.
Το πακέτο, ωστόσο, είναι ήδη πολύ βαρύ, καθώς με τις προς τα κάτω αλλαγές στις συντάξεις και το νέο αφορολόγητο τα πράγματα αλλάζουν, φέρνοντας την εξαθλιωμένη κοινωνία στο προσκήνιο του στυλοβάτη του νέου πελατειακού κράτους. Μια νέα σκληρή διαπραγμάτευση έρχεται για να μας παρουσιάσουν ένα νέο πρόγραμμα ιδιοκτησίας τους, καθ' υπαγόρευση των δανειστών. Οι αστειότητες που πλασάρουν ξεπερνούν κάθε φαντασία. Οι αυταπάτες της κυβέρνησης θα σκάσουν σαν φούσκες μπροστά στη μεταμνημονιακή πραγματικότητα.
* Ο Ηλίας Τσιαούσης ανήκει στο Μητρώο Πολιτικών Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
** Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο, αρ. φύλλου 94
