Και ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε προχθές ματαίως, να μαζέψει τα αμάζευτα με τις δηλώσεις του περί των αρμών της εξουσίας, διασκεδάζοντας τις αρνητικές εντυπώσεις και την πληθωρική καζούρα, βγήκε ένας πρώην υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, με αποτέλεσμα να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο τρομακτικά.
Έτσι, την ίδια στιγμή που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έκανε μια ακόμα κυβίστηση αναφέροντας ότι στον Συριζα πρέπει "να βρούμε τον τρόπο χωρίς ίχνος θεσμικής παρεκτροπής να υλοποιήσουμε το πολιτικό μας σχέδιο", ο πρώην υπουργός μας έδινε τις ακριβείς προεκτάσεις της αρχικής δήλωσης με ένα κραυγαλέο παράδειγμα.
Και τι ακριβώς είπε ο πρώην υπουργός, επιθυμώντας να ερμηνεύσει τον λόγο του αρχηγού του; Είπε ότι "ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, για παράδειγμα, λειτουργούσε εναντίον της λαϊκής βούλησης, όπως εκφράσθηκε στις εκλογές του 2015 και αντιδημοκρατικά. Δεν είναι δυνατόν η Τράπεζα της Ελλάδος να έχει άλλη πολιτική από την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση".
Όχι, ο πρώην υπουργός δεν είναι κάποιος αγράμματος. Είναι μηχανικός, έχει βγάλει ένα Πολυτεχνείο και σύμφωνα με το βιογραφικό του έχει μεγάλη κοινοβουλευτική δραστηριότητα, κομματική δραστηριότητα, πολιτική δραστηριότητα, κοινωνική δραστηριότητα, συνδικαλιστική δραστηριότητα και επιστημονική δραστηριότητα. Ακόμα και η πλήρης απουσία επαγγελματικής δραστηριότητας από το βιογραφικό του, ούτε κατ’ ελάχιστον, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα λεγόμενα του.
Επομένως αυτά που δηλώνει, έχουν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας. Στη συνείδηση των πρώην υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, περίοπτη θέση ως φορείς του απόλυτου κακού, κατείχαν τρεις άνθρωποι. Ο Μάριο Ντράγκι ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Λουκάς Παπαδήμος ως Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πρώην Πρωθυπουργός και πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και ο Γιάννης Στουρνάρας ως Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος και πρώην Υπουργός Οικονομικών.
Ειδικότερα ο Γιάννης Στουρνάρας, με κάθε ευκαιρία έμπαινε στο στόχαστρο της επικοινωνιακής προπαγάνδας της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, διότι “πήγαινε κόντρα” στην κυβέρνηση, που είχε “νωπή λαϊκή εντολή”. Και πράγματι, η Τράπεζα της Ελλάδος ακολουθούσε μια άλλη πολιτική, από αυτήν της κυβέρνησης. Δεν επιθυμούσε, να δει την παρέα των Λαφαζάνηδων να καταλαμβάνει το Νομισματοκοπείο. Δεν επιθυμούσε, να δει την παρέα Βαρουφάκη να κάνει χρήση των ρευστών διαθεσίμων της τράπεζας. Δεν επιθυμούσε, να περάσει η χώρα μας σε καθεστώς δραχμής. Δεν επιθυμούσε, το εγχώριο μη συστημικό τραπεζικό περιβάλλον να γίνει παιχνίδι στα χέρια του αντιπροέδρου Δραγασάκη, που οραματιζόταν το παράλληλο τραπεζικό σύστημα.
Αλλοίμονο, εάν ο κεντρικός τραπεζίτης, δεχόταν εντολές από μια ομάδα αγράμματων, άεργων και άσχετων τύπων, που έκατσαν πίσω από γραφεία για πρώτη φορά στην ζωή τους, ως υπουργοί. Αλλοίμονο, εάν ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας γινόταν συνεργός στις ανέμελες επαναστατικές ονειρώξεις και τους ιδεοληπτικούς εθνολαϊκίστικους πριαπισμούς, αυτού του ετερογενούς τσούρμου, που βρέθηκε στην κυβέρνηση. Και αλλοίμονο, αν στις εκθέσεις του, ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, δεν κατέγραφε την πραγματική πορεία των δεδομένων και δεν αναδείκνυε τους κινδύνους που ελλόχευαν, πίσω από κάθε πειραματισμό των ερασιτεχνών, που χειριζόντουσαν τα οικονομικά της χώρας.
H κατηγορία ότι, "ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, για παράδειγμα, λειτουργούσε εναντίον της λαϊκής βούλησης, όπως εκφράσθηκε στις εκλογές του 2015 και αντιδημοκρατικά”, εκτοξεύθηκε με τόση ευκολία από τον πρώην υπουργό, που δείχνει την παντελή άγνοια του για τον ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος και του διοικητή της.
Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι η κεντρική τράπεζα της χώρας. Αποτελεί ανεξάρτητη αρχή που ασκεί δημόσιο λειτούργημα και μεριμνά για τη σταθερότητα των τιμών, δηλαδή για τον έλεγχο του πληθωρισμού και για τη σταθερότητα και την εύρυθμη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος (τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών κ.ά.) Η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του Ευρωσυστήματος και συμμετέχει με τις υπόλοιπες εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη χάραξη της ενιαίας νομισματικής πολιτικής επί του κοινού νομίσματος.
Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ανεξάρτητη. Σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Καταστατικό της, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν ζητά ούτε δέχεται υποδείξεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της. Η Τράπεζα της Ελλάδος σε συνεργασία με τις άλλες αρμόδιες Ευρωπαϊκές Αρχές, παρακολουθεί τους τραπεζικούς κινδύνους που απειλούν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, εποπτεύει τα πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στη χώρα και τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και είναι αρμόδια για την εξυγίανση τους εφόσον προκύψει ανάγκη. Επιβλέπει επίσης τη λειτουργία των συστημάτων πληρωμών και διακανονισμού.
Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν καταλαβαίνει ούτε ο πρώην υπουργός, αλλά ούτε και ο πρώην πρωθυπουργός. Ούτε τα καταλάβαιναν, ούτε τα καταλαβαίνουν, ούτε θα τα καταλάβουν ποτέ. Πέραν της αδυναμίας ανάγνωσης της πραγματικότητας και της χαμηλής αντιληπτικής τους ικανότητας, το μοναδικό τους ενδιαφέρον, εστιάζεται στην επάνοδο τους στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό στοχεύουν να το πράξουν, με την βοήθεια της φτηνής προπαγάνδας και της διέγερσης του θυμικού των “αγανακτισμένων”, που βρίσκεται σε υπολανθάνουσα κατάσταση.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι στην πρώτη εκδήλωση του “i-syriza”, δηλαδή της βάσης των ψηφιακών μελών του, μια από τις πρώτες ερωτήσεις που τέθηκαν, ήταν το “αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές, τι ενέργειες θα κάνει και πότε, ώστε οι μισθοί και οι συντάξεις ως αγοραστική δύναμη να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα”; Τι μπορεί μετά από αυτό, να πει άραγε κάποιος, για τους αρμούς, τους στόκους και τα τούβλα του ΣΥΡΙΖΑ;
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.