Η έπαρση της Παλαιστινιακής σημαίας στα κτίρια των Δήμων Χαλανδρίου και Ηλιούπολης, αντιμετωπίστηκε κατά βάση, σαν μια ακόμα από τις πολλές γραφικές κινήσεις στις οποίες προβαίνουν κατά καιρούς, αρκετοί δημοτικοί άρχοντες, ανά την επικράτεια, στην προσπάθεια τους να καταγράψουν το δικό τους «αγωνιστικό» στίγμα και να εγγράψουν πολιτικές υποθήκες, στο δρόμο προς την κεντρική πολιτική σκηνή.
Όλοι θυμόμαστε τη δεκαετία του 1980 κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν δήμαρχοι που είχαν κηρύξει τους δήμους τους, «αποπυρηνικοποιημένες περιοχές», όπως ήταν για παράδειγμα οι δήμοι Δάφνης, Αργυρούπολης και Αλίμου.
Και μάλιστα σε εμφανή σημεία των Δήμων τους είχαν τοποθετήσει σχετικές πινακίδες, προς ενημέρωση των ιμπεριαλιστών, που προφανώς σκόπευαν να τοποθετήσουν πυρηνικές κεφαλές μέσα στα γεωγραφικά όρια των Δήμων.
Ποιος δε θυμάται και την Καθαρή Δευτέρα του 2002, όταν ανάμεσα στους διαδημοτικούς διαγωνισμούς για τον πιο μεγάλο χαρταετό και την πιο μεγάλη λαγάνα, υπήρχαν δήμοι που είχαν κηρύξει τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ Τόμας Μίλερ, «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στη δημοτική τους επικράτεια.
Έτσι οι δήμαρχοι Βύρωνα, Καισαριανής και Ηλιούπολης, είχαν απαγορέψει στον Αμερικανό πρέσβη να συμμετάσχει στη δενδροφύτευση 10 στρεμμάτων στον Καρέα, στα πλαίσια εκδηλώσεων του Αμερικανικού Κολεγίου.
Αλησμόνητο έχει μείνει και το ψήφισμα του Δήμου Καισαριανής κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Προέδρου των ΗΠΑ Μπάρκα Ομπάμα στην Αθήνα, το Νοέμβριο του 2016.
Σύμφωνα με το σχετικό ψήφισμα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, είχε κηρυχθεί ανεπιθύμητος, του είχε απαγορευθεί η επίσκεψη μέσα στα όρια του δήμου Καισαριανής, αφού το δημοτικό συμβούλιο «συντάσσονταν με το λαϊκό αίσθημα και τους φορείς του κινήματος που έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος θα επισκεφτεί την Αθήνα στις 15 και 16 Νοέμβρη, παραμονές του εορτασμού της 17ης Νοέμβρη, της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα και στο πλαίσιο των σημερινών επικίνδυνων παιχνιδιών των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών που ξεδιπλώνονται στην περιοχή».
Καλούσε δε το λαό, τους μαζικούς και συνδικαλιστικούς φορείς της Αθήνας να επαγρυπνούν για τις εξελίξεις, υψώνοντας φωνή αντίστασης σε ό,τι σηματοδοτούσε αυτή η επίσκεψη.
Η ιστορία της έπαρσης της Παλαιστινιακής σημαίας στα δημοτικά μέγαρα, ξεκίνησε το 2018 όταν οι δήμαρχοι Καισαριανής, Πετρούπολης και Χαϊδαρίου, είχαν υψώσει την Παλαιστινιακή σημαία, «καταδικάζοντας την εγκληματική και επεκτατική πολιτική του Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ και την ανοχή των άλλων κρατών».
Επίσης, «κατήγγειλαν τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα το παλαιστινιακό κράτος, ενώ διατηρεί πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ.
Πού βρισκόμαστε σήμερα; Έχουμε φτάσει στο σημείο η διπλωματική αντιπροσωπεία του κράτους της Παλαιστίνης στην Αθήνα, να καλεί με επιστολή της, τους δημάρχους της χώρας, να συμμετάσχουν στην επέτειο μνήμης της Nakba, με την έπαρση της Παλαιστινιακής Σημαίας στο Δημαρχείο, στις 15 Μαΐου 2021, ως ένδειξη αλληλεγγύης.
Ώστε να υπερασπιστούν με αυτόν τον τρόπο, τις κοινές αξίες των Παλαιστινίων και των δημάρχων, για «τη Δημοκρατία, το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα». Δηλαδή οι εκδηλώσεις των δημάρχων δεν ήταν ούτε αυθόρμητες, ούτε αποτελούσαν αποτέλεσμα της βούλησης των δημοτών, αλλά μέρος της προπαγάνδας των Παλαιστινίων.
Μάλιστα την ίδια στιγμή που ο Παλαιστίνιος πρέσβης, ζητούσε από τους Δήμους με επιστολή του να υψώσουν την Παλαιστινιακή σημαία, που ο ίδιος τους προμήθευε, κατηγορούσε τη στάση της Ελλάδας.
Δήλωνε, ότι οι Παλαιστίνιοι είναι προβληματισμένοι και βαθιά απογοητευμένοι από τις τελευταίες δηλώσεις του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον του παλαιστινιακού άμαχου λαού και τις Ισραηλινές απόπειρες εθνοκάθαρσης εναντίον των Παλαιστινίων κατοίκων της γειτονιάς Sheikh Jarrah στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και των βάναυσων επιθέσεων εναντίον του λαού μας στη Γάζα.
Παράλληλα με αυτές τις δηλώσεις ο Παλαιστίνιος πρέσβης, έλεγε ότι η Παλαιστίνη σέβεται το διεθνές δίκαιο, ότι δεν υπάρχει καμία συμφωνία με την Τουρκία, προφανώς διασκεδάζοντας τις προ έτους δηλώσεις των Παλαιστινίων για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Τουρκία, ενώ υπενθύμισε ότι η Τουρκία έχει αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, κάτι το οποίο δεν έχει κάνει η Ελλάδα.
Τέλος, η διπλωματική αντιπροσωπία της Παλαιστίνης, αφού προσπάθησε να κινητοποιήσει τους Δήμους και αφού κατηγόρησε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, στις 21 Μαΐου έκανε στροφή 180°, αποστέλλοντας επιστολή στην οποία εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για τη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών, στην οποία προέβη μετά τη συνάντηση του με τον Παλαιστίνιο Πρωθυπουργό την περασμένη Τρίτη, όπου τόνισε, εκ νέου, την προσήλωση της Ελλάδας στη λύση των δύο κρατών στα σύνορα του 1967 με τα Ιεροσόλυμα πρωτεύουσα των δύο κρατών.
Και οι μεν οι Παλαιστίνιοι, καλά κάνουν στα πλαίσια προβολής των θέσεων τους. Οι δήμαρχοι όμως, ποιο ρόλο αναζητούν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν υψώνοντας την Παλαιστινιακή σημαία στα δημαρχεία;
Κάνουν απλά την επαναστατική γυμναστική τους; Ετοιμάζονται για την κεντρική πολιτική σκηνή; Συντάσσονται με τη διπλωματική αντιπροσωπεία των Παλαιστινίων στην αρχική καταγγελία της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας;
Για την αλλαγή στάσης των Παλαιστινίων έχουν κάτι να πουν; Θεωρούν ότι συμβάλλουν στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, μποϋκοτάροντας τις επίσημες εθνικές θέσεις;
