Οι «οκτώ» είναι σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα. Καταλαβαίνουμε απόλυτα το σκεπτικό. Έχουμε έναν «δύσκολο» γείτονα. Δεν έχουμε σύνορα με το Λουξεμβούργο, αλλά με την Τουρκία του Erdogan. Το γεγονός, λοιπόν, ότι είμαστε «αναγκασμένοι» να παρέχουμε άσυλο σε ανθρώπους που αν επιστρέψουν στην Τουρκία θα κινδυνεύσει η ζωή τους, είναι για τον κ. Τσίπρα ένα «δυσάρεστο» γεγονός.
Την ώρα που ζουν το όνειρό τους στην εξουσία, έρχεται ένα περιστατικό να κλονίσει την εικόνα που με κόπο έκτισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Την εικόνα του διεθνιστή, του υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του ανθρωπιστή. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι θα συνέβαινε αν στη θέση τους ήταν αυτή τη στιγμή μία άλλη κυβέρνηση και έκανε τα ίδια. Επιτροπές συμπαράστασης θα ήταν στους δρόμους και τα μέσα ενημέρωσης θα έγραφαν συνεχώς για τους... ανάλγητους.
Στο μεταξύ, βγαίνουν διάφοροι και λένε ότι αυτοί δεν είναι κανονικοί πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά πραξικοπηματίες. Υιοθετούν, δηλαδή, πλήρως τους ισχυρισμούς του κ. Erdogan. Από μια άποψη και πάλι καλά! Να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Erdogan έχει μιλήσει και για δίκτυο του Gulen στη Δυτική Θράκη. Δεν μπορούμε να φανταστούμε, λοιπόν, τι θα γίνει αν ο κ. Erdogan ζητήσει τους... «προδότες» στο πιάτο.
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι η θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση είναι δύσκολη. Θα ήταν δύσκολη για την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ιδιαίτερα, όμως, για τον κ. Τσίπρα και την παρέα του. Επειδή επί σειρά δεκαετιών πουλούσαν ανθρωπισμό με το κιλό. Και τώρα έχουν την εξουσία και τη δυνατότητα να αποδείξουν τι από εκείνα που λέγανε στο παρελθόν ισχύει και τι δεν ισχύει. Θα πείτε ότι αυτά ήταν χτες, όταν ήσαν κομμουνιστές. Ενώ τώρα είναι... σοσιαλδημοκράτες! Αστεία πράγματα!
Δεν είναι μόνο οι οκτώ. Είναι η κατάσταση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά. Είναι οι άνθρωποι που έχουν πάψει να μιλούν, να αντιδρούν. Είναι μία κοινωνία που μαθαίνει να δέχεται ως φυσιολογικές διάφορες επαίσχυντες καταστάσεις. Για την κυβέρνηση Τσίπρα ανεπιθύμητοι είναι οι οκτώ και όσοι ακόμη απειλούν τη μακαριότητά τους. Για τη χώρα και το λαό της, όμως, ανεπιθύμητοι είναι πλέον οι ίδιοι.
Θανάσης Μαυρίδης
