Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Δηλαδή τι περίμεναν ότι θα συνέβαινε χθες στη Βουλή όσοι δήλωσαν ενοχλημένοι από τους τόνους που υιοθέτησε η αντιπολίτευση στη συζήτηση; Ότι θα συνέχαιρε τον Πρωθυπουργό που διαπραγματεύθηκε ένα εθνικό θέμα για να καταργήσει μια διάταξη που ο ίδιος είχε ψηφίσει προκειμένου να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση και να παραμείνει στην εξουσία; Και πως μπορούν να δηλώνουν ενόχληση όταν είδαν τον άνθρωπο που όταν ήταν στην αντιπολίτευση έλεγε πως όσοι είχαν ψηφίσει τα μνημόνια «δεν ήταν και τόσο Έλληνες» να κατηγορεί σήμερα τη Νέα Δημοκρατία για διχασμό. Και πόσα ακόμα.
Όμως οι τακτικές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και προσωπικά του Πρωθυπουργού, σπανίως μας απασχολούν γιατί η στρατηγική τους είναι διαφανής και απόλυτα προβλέψιμη ακόμα και για τους αρχάριους της πολιτικής. Αντιθέτως, σταθερά, μας προβληματίζουν τα ρήφλεξ ενός συγκεκριμένου κομματιού της κοινής γνώμης που κρατάει, προκλητικά, ίσες αποστάσεις.
Οι ίσες αποστάσεις, όταν δεν τηρούνται εκ του πονηρού είναι αποτέλεσμα ρηχής αντίληψης για την πολιτική που φέρουν όσοι συνηθίζουν να ετεροπροσδιορίζονται. Και τελικά είναι και θέμα ανευθυνότητας. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα κι από την δήθεν ενόχληση για τους τόνους είναι η εμμονή ορισμένων να προχωρήσει η Συμφωνία των Πρεσπών ενώ πλέον είναι φανερό πως είναι επιζήμια για τη χώρα.
Θα θέλαμε να βρεθεί κάποιος από αυτούς που επιμένουν να κλείσει το ζήτημα με τα Σκόπια πάσει θυσία να επιχειρηματολογήσει πάνω αν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να αποκτήσει μειονοτικό ζήτημα στη Δυτική Μακεδονία. Γιατί να το προκαλέσει αυτό η Ελλάδα στον εαυτό της; Με έναν απρόβλεπτο Ερντογάν στα ανατολικά, με μια αλαζονική Αλβανία και μια δεινή οικονομική κατάσταση πρέπει να κατασκευάσουμε μόνοι μας «μακεδονική μειονότητα»; Αυτά τα πράγματα είναι ανήκουστα.
Έπραξε άριστα η Νέα Δημοκρατία χθες στη Βουλή. Οι αβρότητες έχουν τελειώσει προ πολλού. Τελείωσαν όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έθεσαν εαυτούς εκτός του πεδίου της πολιτικής με τον αφόρητα προσβλητικό τρόπο που χειρίστηκαν την τραγωδία στο Μάτι και το αίσχος της Μόριας. Ο κ.Τσίπρας πρέπει να σφυροκοπηθεί ανελέητα με την ίδια του την πολιτεία. Είναι σαφές ότι θα κριθεί από τους πολίτες στην κάλπη αλλά εκεί, στην κάλπη, θα κριθεί και για την αποτελεσματικότητά της η αντιπολίτευση.
