Του Γιάννη Παντελάκη
Αργά το βράδυ της Τετάρτης, κατατέθηκε στη Βουλή ένα πακέτο περίπου 7.000 σελίδων, που τ'' ονόμασαν πολυνομοσχέδιο. Ουσιαστικά, ελάχιστοι μπορούν να γνωρίζουν τι ακριβώς προβλέπει σε όλη την έκτασή του. Συνοδεύεται από παραρτήματα, παραπέμπει σε εκατοντάδες άλλους νόμους, έχει χιλιάδες κρυφές διατάξεις, αφορά σε σχεδόν τα πάντα. Άγνωστο τι ακριβώς κρύβεται μέσα στις 102.500 λέξεις αυτού του σχεδίου τέρατος.
Το βράδυ της Κυριακής, οι 153 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας θα ψηφίσουν κάτι από το οποίο λίγα μόνο γνωρίζουν. Το επόμενο διάστημα σιγά - σιγά θ'' αναδεικνύονται όλες οι πτυχές ενός νόμου που ψηφίστηκε σ'' ένα Σαββατοκύριακο, από κάποιους που δεν γνώριζαν ουσιαστικά τι ψήφισαν και το οποίο άλλαξε δραματικά τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Είναι σχεδόν αδύνατον για οποιονδήποτε βουλευτή μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα να διαβάσει, να μελετήσει, να κατανοήσει και να βγάλει ένα ασφαλές συμπέρασμα για όλες τις προβλέψεις του σχεδίου. Ένα συμπέρασμα που θα οδηγήσει σε θετική ή αρνητική ψήφο. Κάθε ώρα που περνάει από τον χρόνο κατάθεσης, οι δημοσιογράφοι ανακαλύπτουν και μερικές διατάξεις που κρατούσαν σαν καλά κρυμμένα μυστικά οι υπουργοί. Ο ΕΝΦΙΑ που αυξάνεται, οι δημόσιες επιχειρήσεις που μεταφέρονται στο νέο υπερ-ταμείο και οδεύουν προς πώληση, τ'' ακίνητα που θα εκποιηθούν, οι συμβάσεις για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων, οι νέοι αυξημένοι φόρου παντού κ.ο.κ.
Οι 153 που θα ψηφίσουν αυτό το σχέδιο νόμου στην πλειονότητά τους θα είναι οι «Χρυσοχοΐδηδες» της εποχής μας. Όπως εκείνος δεν είχε προλάβει να διαβάσει το μνημόνιο που ψήφισε, το ίδιο θα έχει συμβεί και με αυτούς. Και μερικοί από αυτούς θα δώσουν και λεκτικές μάχες στη Βουλή με τους πολιτικούς τους αντιπάλους, για ένα σχέδιο το οποίο κατά βάση δεν γνωρίζουν στο σύνολό του! Ποιος βουλευτής μπορεί να κρίνει μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα αν οι συμβάσεις για την παραχώρηση των αεροδρομίων με εκατοντάδες τεχνικούς όρους είναι αυτές που πρέπει;
Η κυβέρνηση, πιστή στην παράδοση, χρησιμοποιεί τους βουλευτές της ως διεκπεραιωτές κάποιων αποφάσεων που η ίδια έχει πάρει. Χωρίς καν να λάβει υπόψη της, όχι τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχουν, αλλά χωρίς καν να τους έχει δώσει τη δυνατότητα να πληροφορηθούν το περιεχόμενό του σχεδίου σε όλη του την έκταση. Και οι βουλευτές, σαν πειθήνια όργανα, υπακούουν στις άνωθεν εντολές στ'' όνομα κάποιας κομματικής πειθαρχίας ή εθνικής αναγκαιότητας.
Η νομοθέτηση με συνοπτικές διαδικασίες ή με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου χαρακτηρίζουν και τη σημερινή κυβέρνηση. Μόνο το 2015, το 40% από τα νομοθετήματά της έγιναν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Τα δυο πιο σοβαρά νομοσχέδια φέτος ψηφίζονται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Έχει μικρή μόνο σημασία να υπογραμμίσουμε μια ακόμα αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ. Που τα προηγούμενα χρόνια χαρακτήριζε αυτές τις διαδικασίες ως κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και σήμερα εφαρμόζει τις ίδιες στο πολλαπλάσιο. Είναι μια ακόμα αντίφαση που θα προστεθεί σε εκατοντάδες άλλες. Αυτό που έχει σημασία είναι πως κάποιοι βουλευτές αποφασίζουν για την τύχη μας χωρίς καν οι ίδιοι να γνωρίζουν ποια θα είναι αυτή. Σίγουρα πολύ χειρότερη απ'' όσο γνωρίζουμε και φανταζόμαστε…
