Του Γιάννη Λοβέρδου
Ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μια δραματική προειδοποίηση πριν από λίγες μέρες μιλώντας σε ένα διεθνές συνέδριο. Είπε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει και πάλι να βρεθεί σε ένα επικίνδυνο αδιέξοδο, όπως το 2010 και το 2015.
Ελάχιστοι Έλληνες έχουν συνειδητοποιήσει ότι μετά το τέλος των μνημονίων, η κατάσταση στην οικονομία και το κράτος δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά κι ότι οι πραγματικοί κίνδυνοι για την Ελλάδα είναι και πάλι τεράστιοι. Το ενδεχόμενο ενός νέου αδιεξόδου, που θα την έφερνε και πάλι στην άκρη του γκρεμού, είναι και πάλι υπαρκτό. Διότι την τραγική περίοδο των μνημονίων, η οικονομία μπορεί να καταβαραθρώθηκε, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις να υποφέρουν με πρωτοφανή τρόπο αλλά οι διαρθρωτικές αλλαγές, που θα καθιστούσαν την βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή ωφέλιμη αι λυσιτελή για την έξοδο της Ελλάδας από τον φαύλο κύκλο της μιζέριας και της κρίσης.
Τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας και της κρατικής λειτουργίας παραμένουν τραγικά. Με την εξαίρεση του τουρισμού, που διέσωσε τα προσχήματα κι επέτρεψε να παρουσιασθούν έστω αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης, η πραγματική οικονομία είναι στα ίδια η και χειρότερα χάλια με το παρελθόν. Το τραπεζικό σύστημα είναι σε αδιέξοδο, χωρίς να μπορεί να ξεφορτωθεί τα τεράστια «κόκκινα δάνεια», που είναι κοντά στα 90 δισ, τα νοικοκυριά κι οι επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες, με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία και τα ταμεία να πλησιάζουν τα 180 δισ, όσο δηλαδή και το ΑΕΠ, το χρηματιστήριο είναι στα τάρταρα, οι ξένες άμεσες επενδύσεις ανύπαρκτες, η παραγωγικότητα κι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας στο ναδίρ, το κράτος παραμένει γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο, εχθρικό προς την επιχειρηματικότητα, εμπόδιο για την ανάπτυξη, οι νοοτροπίες του κρατισμού και του λαϊκισμού παραμένουν πανίσχυρες.
Και το μεγάλο θέμα είναι τι θα γίνει τώρα, που η Ελλάδα βρίσκεται εκτός της προστατευτικής ομπρέλας των μνημονίων, χωρίς να έχει δεχτεί την προληπτική γραμμή στήριξης, στην περίπτωση που συμβεί μια παγκόσμια αναστάτωση, που θα της κόψει κάθε δυνατότητα δανεισμού από τις αγορές. Ηδη η πρόσβαση στις αγορές δεν έχει αποκατασταθεί. Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος παραδέχτηκε προ ημερών, ότι δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές, λόγω της κρίσης στην Ιταλία. Αλλά αυτά είναι προφάσεις. Σήμερα είναι η Ιταλία, αύριο η Γαλλία, μεθαύριο το Βrexit, ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ- Κίνας, η χρηματιστηριακή κρίση, όλο κάτι θα υπάρχει. Το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι. Αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και στην πολιτική σταθερότητα, που υπονομεύεται από την ανευθυνότητα και τον ερασιτεχνισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καθώς έχουμε ήδη εισέλθει σε ένα, ενδεχομένως φαύλο, εκλογικό κύκλο, μέσα σε συνθήκες ακραίας πόλωσης και διχασμού.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εξαντλείται σε μια ακατάσχετη παροχολογία και υποσχεσιολογία, που δεν δικαιολογείται με τίποτα. Μέχρι αναδρομικές 13η και 14η σύνταξη, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να δοθούν στους συνταξιούχους, που υποφέρουν. Ακόμα δεν έχουν συμφωνήσει με το Εurogroup, τι θα γίνει με την «προσωπική διαφορά». Την ώρα, που το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι οι περικοπές στις συντάξεις και στο αφορολόγητο πρέπει να προχωρήσουν κανονικά, όπως έχουν προνομοθετηθεί, οι κυβερνώντες δηλώνουν ότι καμιά περικοπή δεν θα γίνει κι ότι η οικονομία βρίσκεται, ψευδώς, σε πορεία ανάκαμψης. Ποτέ άλλοτε τόσο μεγάλη ανευθυνότητα από μια κυβέρνηση, σε πορεία μάλιστα άκρως αρνητική για τη χώρα.
