Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς μέχρι που μπορεί να φτάσουν για να αποδείξουν τον καπιταλιστικό τους πλεονέκτημα. Μπορεί, ας πούμε, σε λίγους μήνες να δούμε τον Υπουργό Οικονομικών Τσακαλώτο να κηρύσσει την λήξη του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης! Το ξέρω ότι το παρακάνω με την φαντασίωση αλλά το κάνω μόνο και μόνο για να δείξω ότι έχουν καταντήσει οι πιο κυνικοί νεοφιλελεύθεροι, τουλάχιστον, στην περίοδο της Μεταπολίτευσης!
Αν κάποιος θεωρεί ότι η παραπάνω διατύπωση γίνεται καθ΄υπερβολήν, ας μου πει - με αριθμούς και τεκμήρια- ποια άλλη κυβέρνηση ήταν περισσότερο νεοφιλελεύθερη από αυτή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Ποιος; Ο Μητσοτάκης που οι «Σταμουλοκολλάδες» είχαν γδύσει τους οδηγούς των λεωφορείων μετά την ιδιωτικοποίησή τους; Ή ο Σημίτης που δεν μπόρεσε να πειράξει το ασφαλιστικό; Μπας κι ήταν φιλελεύθερος ο Καραμανλής με τόσους διορισμούς και τις ομηρικές μάχες για τον ΟΛΠ και την Ολυμπιακή;
Σας το λέω κι ας με πείτε τρελό. Ο Τσακαλώτος θα πάρει την σαρανταποδαρούσα του και θα την πάει στη Μέκκα του καπιταλισμού. Αυτός μέχρι και σφυρί θα χτυπήσει στη Wall Street ποζάροντας με σιγουριά για τον εαυτό του. Και στη συνέχεια, όταν όλοι θα περιμένουν να κλάψει στον ώμο του πρώτου golden boy που θα βρεθεί μπροστά του, θα σταθεί στο πλατύσκαλο και θα δηλώσει περήφανος ότι χτύπησε το σφυρί- αντί για νταούλι- για να χορέψουν οι αγορές.
Ο Γιούκλιντ άλλωστε δεν είναι ένας τυχαίος «συριζαίος» υπουργός. Συναγωνίζεται στις Βρυξέλλες, στην συμπάθεια, τον πρωθυπουργό του. Πολλοί μάλιστα συνάδελφοί του στο Eurogroup τον θεωρούν ασυναγώνιστο μπροστά στον Αλέξη, πρώτον για το χιούμορ του και δεύτερον, για το ταλέντο του να συντομεύει στο ελάχιστο, τον χρόνο εκτέλεσης των εντολών που έρχονται από τους θεσμούς.
Αλλά μπορεί ποτέ ένας μαρξιστής – ακόμα κι αν η ζωή του φόρτωσε μερικά εκατομμύρια στην προσωπική του περιουσία – να βρεθεί σε χρηματιστήριο; Δεν αρκεί που αναγκάζεται να μιλάει στο τηλέφωνο με τον αμαρτωλό χρηματιστή του, για να διαχειριστεί τα κεφάλαιά του;
Ναι, μπορεί να πάει, αν είναι να υπηρετήσει το «μοιραίον ψεύδος» του για χάρη της πατρίδας. Και στο κάτω κάτω, δεν θα το κάνει ως αποτέλεσμα της ιδεολογικής του πτώσης αλλά ως προπέτασμα καπνού σε όσους πίστεψαν βλακωδώς, ότι αλλοτριώθηκε και άλλαξε στρατόπεδο.
Κι αν είναι να φέρει επενδύσεις στη χώρα, ας χτυπήσει και το σφυρί. Λίγο θέατρο και υποκριτική δεν βλάπτει, αν είναι να ξεγελάσουμε όλους αυτούς που περιμένουν σαν τα κοράκια, να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να οργανώσουν τα καπιταλιστικά τους όργια εις βάρος του ελληνικού λαού και της δημόσιας περιουσίας του…
Παρόλα αυτά, τελικά αποκλείεται να το τολμήσει. Ο Τσακαλώτος είναι ορκισμένος αριστερός και δεν μπορεί να ισοπεδώσει τα πάντα, για λίγη υποτιθέμενη ανάπτυξη που τελικά θα καταλήξει σε εκμετάλλευση των ίδιων των Ελλήνων εργαζομένων.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποιους να εγγυώνται την αριστερή του προοπτική, αυτοί είναι οι περίφημοι «53» του. Και σ΄αυτούς φυσικός και «αφύσικος»… συγχρόνως, ηγέτης είναι ο Υπουργός Οικονομικών μας. Από που κι ως που να επιτρέψει την περιφορά μιας φωτογραφίας που τον δείχνει να πανηγυρίζει στο πόντιουμ της Wall Street κραδαίνοντας το σφυρί της συνεδρίασης;
Πολλά μπορεί να κάνει ο συμπαθέστατος Γιούκλιντ μ΄αυτούς τους αδίστακτους τοκογλύφους που έμπλεξε αλλά όχι και στο αμερικάνικο χρηματιστήριο. Ας μην ξεφεύγει τελείως η φαντασία μας. Το ΄χουμε παρακάνει με την κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και να μην φτάνουμε μέχρις εκεί. Θα κατηγορηθούμε στο τέλος ότι διακινούμε fake news και τερατουργήματα…