«Ο Θύμιος υιοθετείται από την κοινωνία του Πύργου», δήλωσε ο δήμαρχος της πόλης Τάκης Αντωνακόπουλος, μετά την εμφάνιση του κ. Θύμιου Μπουγά, του συμπολίτη μας που, αφού υπέστη bullying από κάποιους νταήδες έξω από το ίδιο του το σπίτι, είχε εξαφανιστεί, τρομαγμένος, για ενάμιση μήνα.
Οι συνθήκες της επανεμφάνισής του και το πού πραγματικά βρισκόταν αυτές τις εβδομάδες παραμένουν, για εμάς τουλάχιστον που διαβάσαμε τα σχετικά ρεπορτάζ, ασαφείς. Όμως δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Σημασία έχει πως ο άνθρωπος είναι και δείχνει καλά και ότι ο Δήμαρχος της πόλης που δείχνει ότι έχει συνειδητοποιήσει ότι η πόλη του κινδύνεψε να στιγματιστεί στις συνειδήσεις των Ελλήνων εξαιτίας της απάνθρωπης και παραβατικής συμπεριφοράς μιας μικρής ομάδας, δηλώνει ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες θα κάνουν ό,τι πρέπει ώστε ο άνθρωπος αυτός να είναι ασφαλής, να βρει δουλειά και εφόσον το επιθυμεί και ο ίδιος να αποκατασταθεί το πρόβλημα της υγείας του που τον κρατά «κρυμμένο» πίσω από τη χειρουργική μάσκα.
Τέλος καλό όλα καλά για τον κ. Θύμιο Μπουγά και είμαστε βέβαιοι ότι οι Κοινωνικές Υπηρεσίες του Πύργου αλλά και μέλη της Κοινωνίας των Πολιτών, θα φροντίζουν να ελέγχουν την κατάστασή του και να προλαμβάνουν τις ανάγκες του. Να προλαμβάνουν τις ανάγκες του. Αυτό είναι το ζητούμενο των κοινωνικών πολιτικών σήμερα: Να παρεμβαίνουν προληπτικά.
Θυμίζουμε ότι το θέμα το ανέδειξαν πάλι, πρόσφατα, φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών με αφορμή τη ρύθμιση της υφυπουργού Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δόμνας Μιχαηλίδου για την παιδική προστασία και τη λειτουργία των ιδρυμάτων παιδιών. Οι οργανώσεις αυτές μας θύμισαν πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν Προγράμματα Ενδυνάμωσης Ευάλωτων Οικογενειών στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να προλαμβάνουν τις καταστάσεις που οδηγούν τα παιδιά στα ιδρύματα.
Βλέπουμε όμως ότι το θέμα δεν αφορά μόνο τα παιδιά. Ζήσαμε τώρα την περίπτωση του Θύμιου Μπουγά, πολύ συχνά πληροφορούμαστε από τις ειδήσεις ότι συμπολίτες μας αυτοκτονούν, συχνά αφού έχουν σκοτώσει κάποιον οικείο τους. Όλες αυτές οι καταστάσεις θα είχαν αποφευχθεί ή θα είχαν περιοριστεί δραστικά, αν υπήρχαν οργανωμένα δίκτυα υποστήριξης ευάλωτων στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εάν οι διαθέσιμοι Κοινωνικοί Λειτουργοί που ζουν και οι ίδιοι στις τοπικές κοινωνίες είχαν εκπαιδευτεί στο να εντοπίζονται έγκαιρα τα προβλήματα και να υπάρχει παρέμβαση πριν συμβούν οι τραγωδίες, πριν χαθούν ανθρώπινες ζωές. Τα στελέχη των οργανώσεων μάλιστα επιμένουν ότι η πρόληψη κοστίζει πολύ λιγότερα στο Κράτος από τη θεραπεία αυτών των προβλημάτων.
Κάποιοι θα μας πουν ότι είναι θέμα του κεντρικού κράτους. Πράγματι, είναι θέμα και του κεντρικού κράτους γιατί αυτό δίνει τους τόνους όμως, η Ελλάδα δεν είναι στον 19ο αιώνα από πλευράς κρατικής οργάνωσης. Οι περισσότεροι Δήμοι διαθέτουν Κοινωνικές Υπηρεσίες, στελεχωμένες μάλιστα με Κοινωνικούς Λειτουργούς. Ποιον περιμένουν να τους δώσει την εντολή να λάβουν πρωτοβουλίες ώστε να είναι σε εγρήγορση και να διασυνδεθούν σε τοπικό επίπεδο με τις διάφορες οργανώσεις και με την Εκκλησία ώστε να πληροφορούνται εγκαίρως ποιοι υποφέρουν και να παρεμβαίνουν νωρίς. Ή μήπως για να κάνουν το καθήκον τους πρέπει να ενταχθούν σε κάποιο ΕΣΠΑ;
Τέλος καλό όλα καλά για τον Θύμιο Μπουγά και ο Δήμαρχος του Πύργου σωστά τα είπε. Δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε έτσι: Να παρεμβαίνουμε αφού έχει ξεσπάσει ο σάλος και να το κάνουμε ενοχικά, με άγχος να αποτινάξουμε από πάνω το στίγμα της αδιαφορίας. Το ότι η αδιαφορία και ο κυνισμός έχουν ακόμα αρνητικό πρόσημο και λογίζονται για στίγμα είναι βέβαια θετικό αλλά δεν αρκεί.
Τίποτα από αυτά πλέον δεν αρκεί. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα και σε αυτό πρέπει να συμμετέχουμε όλοι. Είναι ηθικό μας χρέος.
