Στο χθεσινό του άρθρο εδώ στο Liberal, ο Σάκης Μουμτζής, με αφορμή πρόσφατες ομιλίες πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να θέσει ένα προγραμματικό πλαίσιο εντός του οποίου θα κινούνται τα στελέχη του στις ομιλίες τους. Και έτσι είναι. Όμως τέτοιου είδους ομιλίες πυροδοτούν άλλες καταστάσεις.
Ο ουσιαστικός υπαρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης, έβαλε κατά της Δικαιοσύνης, κατά των Θεσμών, κατά των Ανεξάρτητων Αρχών και κατά του Τραπεζικού Συστήματος. Υποσχέθηκε δε, ότι την επόμενη φορά που θα έλθει στην κυβέρνηση η «δεύτερη φορά αριστερά», θα αλλάξουν ως δια μαγείας τα πάντα. Μεταξύ των άλλων, αναφέρθηκε στην επάνοδο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) κάτω από τη στέγη του πολιτικού ελέγχου και στην κρατικοποίηση δυο συστημικών τραπεζών.
Όμως όσοι έχουμε ισχυρότερη μνήμη από το χρυσόψαρο, θυμόμαστε τις παροιμιώδεις παρεμβάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου στη Δικαιοσύνη, τις προσπάθειες «αρμολόγησης» των Θεσμών, την σύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής της ΑΑΔΕ τον Μάιο του 2016, με το νόμο 4389/2016 αλλά και την αναποτελεσματική ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών του 2015, που οδήγησε στη συρρίκνωση της κρατικής συμμετοχής και στον έλεγχο της πλειοψηφίας των τραπεζικών μετοχών από θεσμικούς επενδυτές κυρίως του εξωτερικού.
Φαίνεται ότι ο υπαρχηγός του Σύριζα, έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα πεπραγμένα των ημερών της διακυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου και επανέρχεται με ενθουσιασμό, υποσχόμενος την πλήρη ανατροπή των αποφάσεων της. Και αυτό το κάνει διότι, έχει ένα προσωπικό κοινό, που ούτε σκέφτεται, ούτε μελετά, ούτε παρακολουθεί. Ένα κοινό που σαν τους σκύλους του Παβλόφ, αντιδρά αυτόματα και μηχανικά στα ερεθίσματα από τον ασυγκράτητο και χειμαρρώδη λόγο του πολιτικού ινδάλματος τους.
Και είναι σίγουρο, ότι αυτή η τακτική που ακολουθεί δεν ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο τον ίδιο, που θα συγκρουστεί σκληρά με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη στις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές στην Κρήτη. Η τακτική των υποσχέσεων που δεν δύνανται να εκπληρωθούν, αποτελεί πώληση φθηνής επαναστατικής πραμάτειας, με βραχυπρόθεσμα κέρδη.
Διότι δεν υπάρχει περίπτωση, να ανατραπεί το καθεστώς της ανεξάρτητης λειτουργίας της ΑΑΔΕ, που ισχύει και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση, να οδηγηθούμε σε κρατικοποίηση συστημικών τραπεζών, που εποπτεύονται από τη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δυστυχώς, όμως οι οπαδοί του υπαρχηγού του Σύριζα, στερούνται των βασικών γνώσεων λειτουργίας του συστήματος, αγνοούν την έννοια των νόμων και των θεσμών και παγιδεύονται σε αυτές στις επαναστατικές αλλά στείρες κορόνες. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει, ανάμεσα στα άλλα που συζητήθηκαν στην προχθεσινή εκδήλωση του Σύριζα, τέθηκε και ένα ερώτημα για το ενδεχόμενο εξόδου και αποβολής της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή δεν προχωρούν κάποιες δικαστικές έρευνες για πολιτικά πρόσωπα, με τους ρυθμούς που θα ήθελε ο Σύριζα!
Ο καλοπροαίρετος αναγνώστης θα μπορούσε να θεωρήσει ότι ο Σύριζα πετυχαίνει με αυτήν την ατζέντα θεμάτων, μια τρύπα στο νερό. Όμως δεν είναι έτσι. Όσο τερατώδη και να είναι τα ψέματα που λέγονται, όσο και αναληθείς να είναι οι υποσχέσεις που δίνονται, υπάρχουν πάντα ευήκοα ώτα, πρόθυμα να αγκιστρωθούν πάνω στον καταγγελτικό λόγο και στην απλοϊκή και εύληπτη προοπτική.
Μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε πως λειτουργεί στον εγκέφαλο των διαφόρων αντιδραστικών που ζουν σε ένα επαναστατημένο παράλληλο σύμπαν, η υπόσχεση για πολιτική παρέμβαση στις φορολογικές αρχές. Σίγουρα επανέρχονται στην επικαιρότητα, τα κινήματα του «δεν πληρώνω», της στάσης πληρωμών και του «κοινωνικού προσήμου».
Μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε σε ποιους κλείνει το μάτι η προοπτική κρατικοποίησης των τραπεζών. Στους έχοντες κόκκινα δάνεια, στους συστηματικούς κακοπληρωτές και στους υπόλοιπους δανειολήπτες, που αισθάνονται ότι υπάρχει περίπτωση να τους «χαριστούν τα δάνεια».
Εκεί που τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα είναι στη διάχυτη αμφισβήτηση του θεσμού της Δικαιοσύνης. Διότι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο σημείο. Να χάνεται μέσα στο μυαλό των πολιτών, η έννοια, η ουσία και η ισχύς του νόμου και της δικαιοσύνης. Μια σύγχυση που οδηγεί στα γνωστά παρατράγουδα που συμβαίνουν καθημερινά.
Μπορεί λοιπόν, οι ομιλίες, οι υποσχέσεις και τα συνθήματα του υπαρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να μην φέρνουν ψήφους, όμως αποτελούν μια εύφλεκτη ύλη που προσφέρεται απλόχερα σε όλο τα λούμπεν στοιχεία που νομίζουν ότι διεξάγουν έναν αντισυστημικό αγώνα κατά των εμβολίων, κατά των συμφερόντων, κατά των καταπατητών του Συντάγματος και κατά της συντεταγμένης κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει απλόχερα υλικό προς εξέγερση, αντίδραση και δημιουργία καταστάσεων χάους, στους δρόμους, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και στα νοσοκομεία.
