Του Σάκη Μουμτζή
Αυτό είναι το θέμα εκδήλωσης μιας τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας στην Αττική, με ομιλητές δύο προβεβλημένους βουλευτές του κόμματος.
Το αντικείμενο αυτής της συζήτησης προκάλεσε τα σχόλια στελεχών της Κεντροαριστεράς, που διαβαθμίζονταν από την ειρωνεία και περνώντας μέσα από την επίκριση, κατέληγαν στον χλευασμό. Προφανώς τους ενόχλησε η έκφραση «παραδοσιακές αρχές και αξίες».
Αρχικά, να πω ότι δεν πρόκειται για εκδήλωση του δικού τους χώρου, αλλά της Κεντροδεξιάς, που έχει τις δικές της παραδοσιακές αρχές και αξίες. Άλλωστε και η κεντροαριστερά έχει παραδοσιακές αρχές και αξίες καθώς και όλες οι αποχρώσεις της Αριστεράς.
Και είναι απολύτως λογικό, γιατί έτσι καθορίζονται τα ιδεολογικά όρια αυτών των πολιτικών χώρων. Αν δεν υπήρχαν οι διαχωριστικές γραμμές, όλη η πολιτική ζωή του τόπου θα ήταν ένας απέραντος αχταρμάς.
Συνεπώς, τι ποιο λογικό η Νέα Δημοκρατία να διαπαιδαγωγεί τους φίλους της πάνω στις δικές της ηθικές αξίες και στις δικές της ιδεολογικές αρχές.
Ως γνωστόν, η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα που εκφράζει τόσο την Δεξιά όσο και το Κέντρο. Αυτοί οι δύο μεγάλοι χώροι έχουν διαφορετικές ιστορικές καταβολές κι έτσι τα διάφορα κοινωνικά ερεθίσματα ευαισθητοποιούν και διαφορετικές χορδές.
Το γεγονός πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατόρθωσε την περίοδο 1974-1979, με την αμφίπλευρη διεύρυνση, να ενώσει κάτω από την σημαία της Νέας Δημοκρατίας τα δύο αυτά ιστορικά ρεύματα, αυτό δεν σημαίνει πως αποκόπηκαν αυτά από τις ιδεολογικές τους ρίζες.
Έτσι, η εκάστοτε ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας οφείλει με προσεκτικά βήματα να τηρεί τις ισορροπίες που διασφαλίζουν την ενότητα του χώρου. Να το πω πιο απλά: η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ούτε μόνον κόμμα του Κέντρου ούτε μόνον κόμμα της Δεξιάς.
Νομίζω, πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την Κεντροαριστερά, καθώς θυμάμαι τις αμφίπλευρες διευρύνσεις και του Α.Παπανδρέου. Ακριβώς έτσι σύρονται οι διαχωριστικές γραμμές, που είναι απαραίτητες, ώστε ο πολίτης να εκφράζει συνειδητά την προτίμηση του.
Και αυτό γίνεται σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα, σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο.
Ποιες είναι οι αξίες της Κεντροδεξιάς, που σύμφωνα με το θέμα της εκδήλωσης, γκρεμίζονται από την ριζοσπαστική Αριστερά;
Οι έννοιες των συνόρων και της σημαίας, που ορίζουν τον πατριωτικό χαρακτήρα αυτού του μεγάλου χώρου, οι έννοιες του νόμου και της τάξης, οι έννοιες της ιεραρχίας, της πειθαρχίας, της αξιολόγησης, της ηθικής της εργασίας. Έννοιες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε το οικονομικό και κοινωνικό θαύμα της περιόδου 1950-1967, και που υπονομεύθηκαν την περίοδο 1981-1989. Και έκτοτε χάθηκαν.
Έννοιες οι οποίες συνθέτουν την ιδεολογική κατηγορία των «νοικοκυραίων», που αποτελούν την ραχοκοκαλιά αυτής της παράταξης. Και γι΄αυτό η Αριστερά, ανέκαθεν, την περιφρονούσε και σήμερα επιχειρεί να την εξοντώσει.
Τέλος, τόσο η Κεντροδεξιά όσο και ένα σημαντικό κομμάτι της Κεντροαριστεράς αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς αυτή είναι καταγεγραμμένη στο φαντασιακό του μέσου πολίτη, ως αναπόσπαστο κομμάτι του.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα οι ιδεολογικές διαφορές είναι επιβεβλημένο να υπάρχουν. Διαφορετικά καταλήγουμε στον «χυλό» του μεσαίου χώρου, όπου κανένας δεν γνωρίζει πού βρίσκεται. Ποιες αξίες υπηρετεί.
Οι δε πολιτικές συνεργασίες γίνονται πάνω στην βάση των προγραμματικών συγκλίσεων και των αμοιβαίων υποχωρήσεων, που υπακούουν βέβαια στον αμείλικτο συσχετισμό των δυνάμεων.
Συνεπώς, άριστα πράττει η Νέα Δημοκρατία –και κάθε άλλο κόμμα- και υπερασπίζεται τις αρχές και τις αξίες που αποτελούν το ιστορικό γονιδίωμα της.
