Του Κώστα Τσιάρα*
Αμέσως μετά τα τις εκλογές του 2015, η συγκυβέρνηση των κυρίων Τσίπρα και Καμμένου αποδείχτηκε αδύναμη να συντηρήσει τις αυταπάτες και την ουτοπία για το τέλος της επιτροπείας, που με ευκολία καλλιεργούσε από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Η προσγείωση του Πρωθυπουργού στον ρεαλισμό όμως, αποδείχτηκε ιδιαίτερα επώδυνη για την οικονομία και την κοινωνία, που οδηγήθηκαν σε έναν νέο σκληρό κύκλο λιτότητας ύψους 12 δισεκατομμυρίων ευρώ του 3ου Μνημονίου των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Η αναβίωση της ρητορικής για απεμπλοκή της χώρας από τις δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές που επιχείρησε εκ νέου ο Πρωθυπουργός, προσέκρουσε τελικά στην ίδια την πολιτική του κ. Τσίπρα. Μια πολιτική που επιταχύνει την πορεία της οικονομίας στην τροχιά της αέναης επιτροπείας, με τη δέσμευση της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο για 99 ολόκληρα χρόνια. Μια επιτροπεία, με εξοντωτικά και ανέφικτα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία δεσμεύουν τη χώρα έως το 2060. Μια βαριά, σκληρή επιτροπεία, την οποία έχει αποδεχτεί αυτή η κυβέρνηση στις γραμμές της ταπεινωτικής επιστολής μετανοίας του κ. Τσακαλώτου, με την οποία διαβεβαιώνει τους δανειστές μας, πως, στο εξής, για οποιαδήποτε πρωτοβουλία αποκατάστασης των αδικιών και εξορθολογισμού της φορομπηχτικής πολιτικής της, θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει σε προγενέστερο χρόνο την συμφωνία και την έγκριση τους.
Παρά τη διχαστική ρητορική για δήθεν υπερασπιστές της πολιτικής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με την οποία επιχειρούσε αδίκως να στοχοποιήσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, είναι ετούτη η κυβέρνηση που «γονυπετής» αιτείται εκ νέου τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Και είναι αυτή η συγκυβέρνηση που φέρεται διατεθειμένη να αναλάβει όλο και βαρύτερες υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές μας, για να καταφέρει να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία.
Δυστυχώς, με την συνεχή ανάληψη νέων δεσμεύσεων που φέρουν φαρδιά –πλατιά την υπογραφή του κ. Τσίπρα, το αφήγημα της κυβέρνησης για το τέλος της λιτότητας έχει οδηγηθεί σε οριστική κατάρρευση. Το τρίτο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 επεκτάθηκε με το πρόσφατο 4ο Μνημόνιο, που επιτείνει την επιτροπεία, με 4 επιπλέον δισεκατομμύρια ευρώ πρόσθετους φόρους. Και μάλιστα για χρόνο μεταγενέστερο της λήξης της συνταγματικής της θητείας, δεσμεύοντας εκ των προτέρων την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, που θα αναδείξουν οι επόμενες εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν.
Σε αντίθεση με τον κ. Πρωθυπουργό, που παριστάνει ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν αποδείξει ότι δεν τρέφουν αυταπάτες. Ξέρουμε, πως η ανάταξη της οικονομίας και το τέλος της λιτότητας δεν αποτελούν φυσικά φαινόμενά, τα οποία νομοτελειακά θα διαδεχθούν την σκληρή περίοδο της βαθιάς ύφεσης. Σε ότι μας αφορά, έχουμε διασαφηνίσει, πως μαγικό ραβδί που θα επαναφέρει την οικονομία στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης, δεν υπάρχει.
Αντίθετα, έχουμε ξεκαθαρίσει πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να διολισθήσουμε στο δρόμο του λαϊκισμού. Έχοντας στην φαρέτρα μας ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα, το οποίο συμπυκνώνει τα κύρια στοιχεία ενός σοβαρού κυβερνητικού σχεδίου, έχουμε προτάξει την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων ως βασικό στοιχείο για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της πατρίδας μας. Ένα σχέδιο που δεν απειλεί, ούτε εκβιάζει, αλλά αντίθετα, δίνει κίνητρα και προσελκύει τις νέες επενδύσεις που έχει ανάγκη η πατρίδα μας. Ένα σχέδιο που δεν διακυβεύει την αδιάλειπτη και απρόσκοπτη αναχρηματοδότηση των δανειακών μας αναγκών από τους πιστωτές μας, και ταυτόχρονα είναι ικανό να φέρει ένα βήμα πιο κοντά την ανάπτυξη της οικονομίας μας και να σπάσει οριστικά τον φαύλο κύκλο της αέναης λιτότητας.
*Ο κ. Κώστας Τσιάρας είναι Βουλευτής Καρδίτσας και Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας
