Του Σάκη Μουμτζή
Τις τελευταίες μέρες, από συγκεκριμένα δημοσιογραφικά κέντρα της «ψεκασμένης Δεξιάς», που έχουν εμφανείς διασυνδέσεις με ολιγάριθμους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, παρατηρείται μια οξύτατη επίθεση κατά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Κ. Σημίτη, προσωπικά.
Στόχος να υπονομευθεί, ευθύς εξ αρχής, η προοπτική κυβερνητικής συμμαχίας Νέας Δημοκρατίας - Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η μόνη συμμαχία που μπορεί να συγκροτήσει κυβέρνηση τετραετίας.
Βέβαια, τον ίδιο στόχο έχει και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα το παράδοξο, καθώς αυτή η ετερόκλιτη σύμπτωση συμφερόντων υπάρχει από την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός ο Α. Τσίπρας. Η «ψεκασμένη Δεξιά», σε όλες τις εκφράσεις της, προτιμούσε και προτιμά μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Γι'' αυτό και οι εφημερίδες της ανήκουν, ουσιαστικά, στο συμπολιτευόμενο τύπο. Κύριος —για να μην πω αποκλειστικός στόχος τους είναι το ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Σημίτης και ο Γεωργίου της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Παλαιότερα ήταν και ο Παπασταύρου, αλλά ο φόβος των αστικών αποζημιώσεων τις έκανε να τον ξεχάσουν. Να μην ξεχνούμε βέβαια και την μπούρδα της BMW του Β. Βενιζέλου, που απασχολούσε για πολύ καιρό τα πρωτοσέλιδα τους.
Στα πρωτοσέλιδα αυτά δεν αναφέρεται το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά μόνο όταν αυτός επικρίνεται. Συνεπώς, βλέπουμε μπροστά μας να ξετυλίγεται μια στρατηγική που αποβλέπει είτε στην Νεοδημοκρατική παρένθεση είτε στην αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης από τις επόμενες εκλογές. Προφανώς κάποιοι εμπαθείς - και ως εκ τούτου ανόητοι – δημοσιογραφίσκοι μαζί με κάποιους γραφικούς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν συγχώρεσαν ποτέ τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την επικράτηση του στις εσωκομματικές εκλογές.
Εκείνο που τους πόνεσε πιο πολύ ήταν, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχτηκε, γιατί κινητοποιήθηκε ένας κόσμος που δεν έχει σχέση με την παραδοσιακή Δεξιά. Και αυτό το γεγονός του δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Να κατακτήσει τον κεντρώο-μεταρρυθμιστικό-φιλελεύθερο χώρο. Κάτι που μπορεί να το πετύχει με την γλώσσα της μετριοπάθειας και της συναίνεσης προς τους φίλους και τα ηγετικά στελέχη του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Αυτό είναι το αντίδοτο στην απόπειρα αναβίωσης αντιθέσεων και εντάσεων του παρελθόντος που αποπειρώνται τα φιλοσυριζαϊκά κέντρα της «ψεκασμένης Δεξιάς», στην προσπάθειά τους να υπονομεύσουν την μετεκλογική σύμπραξη των δύο ιστορικών χώρων.
Γι'' αυτό και οι εφημερίδες αυτές στάθηκαν επικριτικά στην παρουσία και στον χαιρετισμό του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας -που καταχειροκροτήθηκε- στο συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ.
Δεν είναι τυχαίο πως η συντονισμένη επίθεση ΣΥΡΙΖΑ - «ψεκασμένης Δεξιάς» άρχισε ευθύς ως, η Φώφη Γεννηματά και όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, διατράνωσαν τα αντι-ΣΥΡΙΖΑ αισθήματα τους, αποκρούοντας την επίθεση φιλίας του Α. Τσίπρα και κάποιων σεσημασμένων «μαϊντανών» του χώρου.
Όμως, αυτή η «περίεργη» συμμαχία, απεργάζεται και το δεύτερο κύμα επίθεσης, αν αποτύχει το πρώτο, που μόλις περιέγραψα. Αφορά την ενότητα τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του κυβερνητικού συνασπισμού που θα συγκροτηθεί μετά τις προσεχείς εκλογές, με όχημα προς τούτο την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας το 2020.
Ήδη, αυτά τα δημοσιογραφικά κέντρα που βυσσοδομούν κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, προβάλλουν ονόματα που, είτε δεν θα γίνουν αποδεκτά από τον άλλο κυβερνητικό εταίρο είτε θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην συνοχή της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή επιδιώκουν, την πάση θυσία, προσφυγή στις κάλπες το 2020.
Για να υπάρξει απρόσκοπτη κυβερνητική λειτουργία σε βάθος τετραετίας, ίσως, θα πρέπει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας να συμφωνήσει το όνομα του επομένου προέδρου της Δημοκρατίας με τον κυβερνητικό εταίρο του, στο ξεκίνημα της συνεργασίας τους. Δηλαδή, να μην το αφήσει ανοικτό μέχρι τις αρχές του 2020.
Βέβαια, τελικός κριτής όλων αυτών των σεναρίων είναι ο κυρίαρχος λαός που με την ψήφο του, θα στηρίξει την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της Νέας Δημοκρατίας, αποστρατεύοντας όσους, εν δυνάμει, μπορεί να τορπιλίσουν τη συνοχή της.
