Του Σάκη Μουμτζή
Το προκλητικό με τους Συριζαίους είναι πως δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα. Για ποιο λόγο, άλλωστε, να τα τηρήσουν; Το πρόσχημα είναι μια συνήθεια των αστών που υποκρύπτει όλη την υποκρισία τους.
Οι ριζοσπάστες, οι επαναστάτες, οι αριστεροί, δεν έχουν τέτοιες προκαταλήψεις. Όταν επιθυμούν κάτι, που εκ πρώτης όψεως, δεν είναι comme il faut, δεν στέκονται μπροστά σε κανένα εμπόδιο, σε καμία θεσμική δέσμευση, σε κανέναν ηθικό κανόνα.
Όλα αυτά έχουν ταξικό χαρακτήρα. Πάνω σε αυτούς τους κανόνες οικοδομήθηκε η αστική κυριαρχία. Γιατί να μην μπορεί να αναλάβει την προεδρία οργανισμού, άρτι κρατικοποιηθέντος, ο πατέρας κάποιου αριστερού υπουργού, ασχέτως αν πλησιάζει τα εβδομήντα χρόνια του;
Σε ποιον επαναστατικό κώδικα είναι αυτό γραμμένο; Οι αριστεροί δημιουργούν αξίες οι ίδιοι, απλώς και μόνον επειδή είναι αριστεροί.
Γνωρίζω, πως ο καλοπροαίρετος αναγνώστης, θα νομίζει πως «κάνω πλάκα.» Δυστυχώς, μιλώ στα σοβαρά. Δεν είναι η πρώτη φορά που υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ διόρισαν σε υψηλόμισθες κρατικές θέσεις συγγενείς πρώτου βαθμού.
Απεναντίας, θα έλεγα, αν υπάρχουν ένας ή δύο υπουργοί που δεν το έπραξαν αποτελούν εξαίρεση. Μα και οι «προηγούμενοι» τα ίδια δεν έκαναν; Όχι, σε αυτόν τον βαθμό, όχι σε αυτήν την μαζική κλίμακα και κυρίως, όχι τόσο ξεδιάντροπα.
Για να παραφράσω τον Ουίνστων Τσώρτσιλ, «ποτέ τόσοι πολλοί δεν διόρισαν τόσους πολλούς συγγενείς τους, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.»Ας το αντιληφθούμε άπαξ δια παντός:
Aυτοί οι άνθρωποι θέλουν να αλλάξουν τις αξίες της κοινωνίας μας. Και δεν αναφέρομαι στους διορισμούς, ως δείγμα κυβερνητικής πρακτικής. Αναφέρομαι στον τρόπο που αυτοί γίνονται.
Είναι ολοφάνερο πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό, έχει αποκοπεί παντελώς από την Ελληνική κοινωνία. Τα ήθη, τους κανόνες, τις συμπεριφορές, που την χαρακτηρίζουν. Το 4% περιφρονεί όχι μόνον το 96% των Ελλήνων, αλλά περιφρονεί, κυρίως, το 32% που τους ψήφισε για λόγους περιστασιακούς. Για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με τα ιδεοληγήματα, τις ιδεοληψίες, τα ιστορικά απωθημένα, αυτού του 4%.
Αν ήθελε να τους ψηφίσει γιατί είναι ριζοσπάστες αριστεροί, θα το έκανε εδώ και πολλά χρόνια και όχι το 2015. Συνεπώς, η περιφρόνηση όλων αυτών των εκατομμυρίων ψηφοφόρων τους, δικαιολογεί απόλυτα το δημοσκοπικό 15%.
Μα χρησιμοποιούν την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, για να δημιουργήσουν ακόμα έναν θύλακα πολιτικής ισχύος, θα αντιτείνει ο αναγνώστης. Θα μοιράσουν χρήμα, θα κάνουν προσλήψεις, θα κινήσουν την διαφημιστική αγορά της πόλης, κλπ.
«Θα μπορούσαν να τα κάνουν όλα αυτά χωρίς να προκαλέσουν», θα τον αντικρούσει κάποιος άλλος αναγνώστης.
Το θέμα είναι πως δεν αισθάνονται ότι προκαλούν. Η πρόκληση του κοινού αισθήματος είναι κάτι το αδιάφορο για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το περιφρονούν.
Αυτοί είναι η «φωτισμένη πρωτοπορία», τι σχέση μπορεί να έχουν με τον κοινό νου; Επιδίωξη τους είναι να καταστήσουν τις δικές τους αξίες κτήμα του. Να αλλάξουν απροκάλυπτα, μέσα σε λίγους μήνες, παγιωμένους κανόνες δεκαετιών.
Γιατί λοιπόν ο γιος της δρακογενιάς, να μην διορίσει το πατέρα του, που προφανώς είναι ο δράκος, πρόεδρο του ΟΑΣΘ;
