Της Λίλης Αγγελοπούλου*
Πήγε ενθουσιασμένος με προσωπική του απόφαση, ηττήθηκε οικτρά αποδοκιμασμένος από τους ψηφοφόρους του Ποταμιού, είδε μέσα στο ΚΙΝΑΛ ό,τι ακριβώς όλοι γνωρίζαμε ότι θα δει, αθέτησε τις πολιτικές , προσωπικές του δεσμεύσεις απέναντι στη Φώφη Γεννηματά και απήλθε.
Επανήλθε ως ασυμβίβαστος στο Ποτάμι και μας αφήνει όλους εκτεθειμένους.
Εμείς, που συντεταγμένα μέσα από τις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου αποτελούσαμε και αποτελούμε το Ποτάμι, βλέπουμε σήμερα το κόμμα μας καθημαγμένο. Το πολιτικό στίγμα μας μετατοπίστηκε βάναυσα προς τα Αριστερά και η πλειοψηφία των μελών, φίλων, υποστηρικτών και ψηφοφόρων, μας εγκατέλειψε.
Για όσους από εμάς ακολούθησαν τον Σταύρο Θεοδωράκη στο ΚΙΝΑΛ, δεν θα πω πολλά. Μόνο πως συμμερίζομαι τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν βρεθεί, ως θύματα της πολιτικής αναξιοπιστίας του Σταύρου Θεοδωράκη. Κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση τους, είτε παραμείνουν, είτε αποχωρήσουν από το ΚΙΝΑΛ.
Το Ποτάμι σήμερα είναι ένα κόμμα σε βαθιά κρίση πολιτικής ταυτότητας και κανένας πανηγυρικός λόγος δεν αρκεί για να το σώσει.
Εάν ο Σταύρος Θεοδωράκης αντιλαμβάνεται τη βαρύτητα του ρόλου του Επικεφαλής που του αναθέσαμε, τότε να αναλάβει την ευθύνη της αποτυχίας του πολιτικού σχεδίου του, όπως είχε δεσμευθεί αμέσως μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για την αρχηγία του Νέου Φορέα, και να παραιτηθεί. Είναι ο μόνος τρόπος που θα επιτρέψει στο Ποτάμι, να απευθυνθεί με ειλικρίνεια στους πολίτες και να προκαλέσει εκ νέου το ενδιαφέρον τους.
Η ανάκαμψη του Ποταμιού απαιτεί σύγκληση Έκτακτου Συνεδρίου, το αμέσως επόμενο διάστημα και πριν εκπνεύσει ο Ιούλιος.
Συνέδριο επαναπροσδιορισμού του πολιτικού μας στίγματος, έγκρισης νέου Καταστατικού με έμφαση στις δημοκρατικές διαδικασίες, και εκλογής νέας Ηγεσίας.
Η πρωτοφανής, για τα πολιτικά χρονικά, πρόσφατη περιπέτεια μετατρέπει ένα χρονικά απομακρυσμένο Συνέδριο, σε παγίδα εξαφάνισης.
Τα κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη πυκνώσει επικίνδυνα, και ο Σ. Θεοδωράκης επιμένει ακόμα στη διάκριση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η παραμονή του Σ. Δανέλλη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα λειτουργεί ως έναυσμα προσεγγίσεων από τον αγωνιώντα ΣΥΡΙΖΑ των 152 εδρών οριακής πλειοψηφίας. Το καλοκαίρι του 2018 θα είναι διάστημα πιέσεων και διεργασιών σε έδαφος δημοσκοπικής εξαφάνισης του Ποταμιού. Ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι ο Σ. Θεοδωράκης, προσωποποιώντας ακόμα μια φορά το Ποτάμι, δεν θα αποφασίσει να επιδράσει στον ΣΥΡΙΖΑ , όπως ακριβώς πέρσι τέτοια εποχή στο ΠΑΣΟΚ? Έχει αποδείξει ότι αποφασίζει μόνος του για όλους μας, εξαντλώντας κάθε απόθεμα πολιτικής αξιοπιστίας απέναντί μας. Εάν περιμένουμε το Συνέδριο μέχρι το Φθινόπωρο, διακινδυνεύουμε με παραβίαση και του μικρότερου ίχνους των πολιτικών αρχών και αξιών μας, να βρεθούμε θεατές της εκπνοής του Ποταμιού εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα δεν έχουμε να ψηφίσουμε για τίποτα σχετικό με το ΚΙΝΑΛ.
Το Ποτάμι δεν προσχώρησε ποτέ σε Νέο Φορέα σύμπλευσης με το ΠΑΣΟΚ με απόφαση Συνεδρίου του, ούτε καν και παρατύπως με απόφαση Ολομέλειας της ΜΕΣΥΑ. Στον Νέο Φορέα, προσχώρησε ο Σταύρος Θεοδωράκης με προσωπική του απόφαση, πλαισιωμένος από κάποια μέλη του Ποταμιού. Η αποχώρησή τους ή όχι από τον Νέο Φορέα ή ΚΙΝΑΛ όπως ονομάστηκε, παραμένει επίσης προσωπική τους απόφαση. Όποιο μέλος της ΜΕΣΥΑ επιθυμεί να είναι μέλος του ΚΙΝΑΛ και εξ αυτού αποχωρήσει από το Ποτάμι, ας το δηλώσει στη Γραμματεία.
*Η κ. Λίλη Αγγελοπούλου είναι Μέλος της ΜΕΣΥΑ, Περιφερειακός Συντονιστής Ν. Αιγαίου, υποψήφια Ευρωβουλευτής και υποψήφια Βουλευτής Κυκλάδων στο Ποτάμι.
** Το κείμενο είναι η τοποθέτηση της κ. Αγγελοπούλου στην 8η Σύνοδο της Μεγάλης Συνάντησης των Αντιπροσώπων του Ποταμιού.
