Από το 2012 που έγινε φανερό ότι θα διεκδικούσαν με αξιώσεις την εξουσία άρχισαν να εργάζονται μεθοδικά για την επόμενη ημέρα. Για την ώρα που η Ελλάδα θα είχε Αριστερή κυβέρνηση, δικό της νόμισμα και άλλους κανόνες σε σχέση με αυτούς των υπολοίπων χωρών της ΕΕ. Το Grexit ήταν σχέδιο και όχι ατύχημα. Μέχρι και ο «σοβαρός αντιπρόεδρος Δραγασάκης» συμμετείχε…
Όταν ετοιμάζεις την εθνικοποίηση των τραπεζών από το 2014, δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι τα capital controls τα έφερε ο πελαργός. Δεν μπορείς να πεις ότι η επιδείνωση της Ελληνικής Οικονομίας ήταν αποτέλεσμα των «εκβιασμών του Σόιμπλε». Είναι αποτέλεσμα των δικών σου επιλογών.
Ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης έχει την φήμη του πιο σοβαρού ανθρώπου του ΣΥΡΙΖΑ. Αν πράγματι ετοίμαζε σχέδιο για την εθνικοποίηση των τραπεζών από το 2014, όπως κατήγγειλε σε συνέντευξή του στο liberal.gr ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν στέλεχος της ΛΑΕ κ. Θανάσης Πετράκος, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά για εκείνη την εποχή. Αν ισχύει η καταγγελία, τότε αποδεικνύεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του «σοβαρού αντιπροέδρου Δραγασάκη» είχε ξεκάθαρο σχέδιο από την πρώτη στιγμή: Την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο μόνος τρόπος για να εθνικοποιήσει κανείς έναν κλάδο, όπως οι τράπεζες, είναι να το κάνει έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως και να δώσει κρατικές ενισχύσεις σε έναν κλάδο. Αυτά ήταν αδύνατον να μην τα γνωρίζει ένας άνθρωπος σαν τον κ. Δραγασάκη, ο οποίος είχε παλιότερη κυβερνητική εμπειρία σε οικονομικό υπουργείο και στην συνέχεια εργάστηκε και σε κάποιο fund. Ο κ. Πετράκος δεν μας είπε ότι το σχέδιο αυτό το έκανε κάποιος «άσχετος», αλλά ο σχετικός και σοβαρός κ. Δραγασάκης.
Έτσι εξηγείται και μία σειρά άλλων γεγονότων που έλαβαν χώρα την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. Τα ταξίδια στην Βενεζουέλα και στο Ιράν, οι «επαφές» με τους Ρώσους, ο κύκλος των συζητήσεων με ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες. Όταν έλεγαν ότι πρότυπό τους είναι η Βενεζουέλα, το πίστευαν. Κι ακόμη το πιστεύουν.
Το 2015 στην Ελλάδα δεν άλλαξε απλά η κυβέρνηση. Επιχειρήθηκε να αλλάξει το πολίτευμα. Προσπάθησαν και ευτυχώς απέτυχαν. Αυτό μας έχει ήδη κοστίσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Έχουν κόστος. Το ερώτημα είναι αν αυτά ήσαν τα τελευταία δίδακτρα που πληρώθηκαν για τα ορφανά του Στάλιν ή αν θα κληθούμε να πληρώσουμε κι άλλα, προκειμένου να απαλλαχτεί ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού από τις φαντασιώσεις του περί Αριστερής διακυβέρνησης. Κάποιοι εξακολουθούν να ελπίζουν ότι σε λίγο θα αναλάβουν τις τύχες της κυβέρνησης και δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα οι πιο σοβαροί του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πούμε ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης. Αυτός δηλαδή που από το 2014 (αν όχι από παλιότερα) σχεδίαζε την εθνικοποίηση των τραπεζών…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
