Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Πριν τέσσερα χρόνια, στις 13 Σεπτεμβρίου του 2014 ο Α. Τσίπρας παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη το κυβερνητικό του πρόγραμμα δηλώνοντας εισαγωγικά ότι «Βρίσκοµαι απέναντί σας για να πω αλήθειες και να δεσµευτώ απέναντί στον Ελληνικό λαό…» και ότι όσα θα παρουσίαζε έχουν «συγκεκριµένο ρεαλιστικό και κοστολογηµένο προγραµµατικό περιεχόµενο…».
Στη συνέχεια λέγοντας «αλήθειες», «ρεαλιστικά» και «κοστολογημένα», δεσμεύτηκε μεταξύ άλλων για τα ακόλουθα:
· Άμεση αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων «κατά τέσσερα τουλάχιστον δισεκατομμύρια».
· «Πρόγραµµα επιδότησης διατροφής µε κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες.»
· «?ωρεάν ιατρική περίθαλψη για όλους»
· Άμεση αποκατάσταση του δώρου Χριστουγέννων «ως 13η σύνταξη, σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαµβάνουν σύνταξη έως €700 ευρώ» και σταδιακά «πλήρη αποκατάσταση της 13ης σύνταξης και του 13ου µισθού σε όλους».
· Τέλος στον ΕΝΦΙΑ που «δεν µπορεί να διορθωθεί, δεν µπορεί να βελτιωθεί – µπορεί µόνον να καταργηθεί».
· «Επαναφορά αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ»
· «Επ' αόριστο παράταση της αναστολής στους πλειστηριασµούς πρώτης κατοικίας, αξίας έως €300.000» και «νοµοθετική απαγόρευση πώλησης ή εκχώρησης δικαιωµάτων δανειακών συµβάσεων… δεν θα επιτρέψουµε στα κοράκια των διεθνών distress funds να κερδοσκοπήσουν δηµεύοντας τις κατοικίες των πολιτών.»
· Άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού «στα €751 για όλους τους εργαζόµενους, ανεξαρτήτως ηλικίας.»
· «Επίδομα ανεργίας, µε κοινωνικά κριτήρια» σε 300.000 ανέργους.
Οι «ρεαλιστικές» αυτές «αλήθειες» και «δεσμεύσεις» ήταν βέβαια όλες για τα σκουπίδια. Αντίθετα οι άνθρωποι είδαν να εφαρμόζονται στην πράξη τα τελείως αντίθετα, όπως για παράδειγμα στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που στην τετραετία που ακολούθησε ήταν κατά μέσο όρο 6,5 δισ.ευρώ έναντι 7 δισ. το 2014, στο αφορολόγητο που μειώθηκε και η κυβέρνηση έχει ψηφίσει την εκ νέου μείωσή του κάτω από τα 6 χιλιάδες ευρώ, στον πραγματικό κατώτατο μισθό που λόγω της υποαπασχόλησης και των πλασματικών ωραρίων είναι τώρα πολύ κάτω του 2014 κ.λπ.
Το μεγαλύτερο έγκλημα δεν ήταν όμως οι υποσχέσεις, αλλά όσα έγιναν για να ξεπλυθούν τα ψέματα του Α. Τσίπρα το 2014. Δηλαδή η καταστροφική «διαπραγμάτευση» που έγινε για να φανεί ότι το «παιδί προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε», που οδήγησε σε καταστροφή δημόσιας περιουσίας δεκάδων δισ. ευρώ (μετοχές τραπεζών που κατείχε το κράτος η αξία των οποίων μηδενίστηκε) και ακόμα μεγαλύτερης οικονομικής αξίας (με την έννοια απωλεσθέντος ΑΕΠ και απαξίωσης της περιουσίας των Ελλήνων), που οι αντικειμενικοί ξένοι υπολογίζουν σε ύψος 100 έως 200 δις ευρώ. Πρόκειται για έγκλημα που το μέγεθός του δεν το χωρά ο νους του απλού ανθρώπου, αφού θα επηρεάζει καθοριστικά τη ζωή όχι μόνο τη δική του αλλά και των παιδιών και των εγγονιών του για δεκαετίες.
Τώρα ο κύριος αυτός που είχε ανέβει το 2014 στη Θεσσαλονίκη για να πει «αλήθειες» και να παρουσιάσει «δεσμεύσεις» «ρεαλιστικές» και «κοστολογημένες», επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ό,τι και να πει όμως δεν έχει καμία σημασία. Γιατί οι υποσχέσεις του έχουν λιγότερη αξία από το χαρτί που θα χρησιμοποιήσει για να τις γράψει και η δυνατότητά του να βλάψει κι άλλο την οικονομία περιορίζεται μέρα με την ημέρα καθώς το λάδι στο καντήλι της εξουσίας του στερεύει.
Η καριέρα του ως ψεύτη τελείωσε, γιατί ψεύτης είσαι όταν υπάρχουν κάποιοι -λίγοι έστω- που στα σοβαρά να σε πιστεύουν.
*Ο κ. Θόδωρος Σκυλακάκης είναι Πρόεδρος της Δράσης.
