Του Σάκη Μουμτζή
Είναι γεγονός πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ όταν αναφέρεται στο χρέος είναι ηθελημένα ασαφής. Δεν μας έχει διευκρινίσει τι εννοεί ρύθμιση του χρέους. Ονομαστική περικοπή; Επιμήκυνση; Κάτι άλλο;
Έτσι φαίνεται πως μπορεί να αποφύγουν τον εγκλωβισμό σε ένα αδιέξοδο αίτημα. Ο,τι και να τους δώσουν ευχαριστημένοι θα δηλώσουν. Θα βάλουν και γραβάτες μάλιστα.
Φυσικά, στην εποχή της επικοινωνίας αυτό που θα γράψει θα είναι η εικόνα ενός γραβατωμένου πρωθυπουργού και όχι η ουσία της όποιας ρύθμισης προκριθεί. Έτσι, ο Α.Τσίπρας ήταν μέχρι προχθές βέβαιος, πως κάτι καλό θα προέκυπτε, ούτως ή άλλως, από το Eurogroup της Δευτέρας 22 Μαΐου. Δεν γνωρίζω πού εδραζόταν αυτή η αισιοδοξία του.
Κάτι του είχαν υποσχεθεί; Έκανε τις επιθυμίες του πραγματικότητα; Ή μήπως πίστευε πως ό,τι και αν αποφάσιζε το Eurogroup, θα χωρούσε μέσα στην ασάφεια του αιτήματος του για ρύθμιση του χρέους;
Εκείνο που δεν του περνούσε, καν, από το μυαλό είναι αυτό που έγινε. Να πετάξουν οι εταίροι μας την μπάλα στην κερκίδα, και μάλιστα στο τελευταίο διάζωμα. Μετά το 2018. Ανέτρεψαν έτσι έναν, καθοριστικής σημασίας, τακτικό στόχο του. Επάνω στην ρύθμιση του χρέους είχε χτίσει την στρατηγική του, που θα οδηγούσε στην ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και εν συνεχεία, στην έξοδο στις αγορές. Και τώρα τι γίνεται;
Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την καθιστά δυσχερέστερη, η δέσμευση του Α.Τσίπρα πως δεν υπάρχουν μέτρα χωρίς την ρύθμιση του χρέους, γιατί δεν θα υπάρχει πρόγραμμα. Και λοιπόν;
Θα καταγγείλει μονομερώς αυτά που συμφωνήθηκαν και ψήφισε, ώστε να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση; Και τότε ποια θα είναι η αντίδραση των εταίρων μας; Πού θα βρεθούν τα ευρώ για να πληρωθούν οι υποχρεώσεις του Ιουλίου; Και αν το πρώτο βήμα είναι, να ακυρώσουν τα μέτρα με νόμο, το επόμενο βήμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ποιο θα είναι; Το έχουν επεξεργαστεί;
Γιατί, αυτήν την φορά δεν συγχωρείται λάθος ανάγνωση του συσχετισμού των δυνάμεων, όπως το 2015. Ούτε η Α.Μέρκελ θα υποκύψει σε πιέσεις και εκβιασμούς, λόγω της προεκλογικής περιόδου στην χώρα της. Έχει πάρει παραμάζωμα τον Μ. Σούλτς και προχωρεί ακάθεκτη προς νέα νίκη.
Έτσι, αν ο Α.Τσίπρας απειλήσει με παραίτηση και προσφυγή στις κάλπες αμέσως, όπως φημολογείται, η φράου θα του πει ψυχρά : «Αλέξη, κάνε ό,τι νομίζεις!»Το αδιέξοδο είναι μεγάλο και οφείλεται στο ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έβαλε, ευθύς εξ΄αρχής, έναν στόχο μαξιμαλιστικό. Έπρεπε να γνωρίζει πως με την ρύθμιση του χρέους οι εταίροι μας θα ασχολούνταν μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Οι επιλογές που έχουν σήμερα, είναι μια κακή και μια κάκιστη. Η κάκιστη είναι να μεθοδεύσουν μια, εκ νέου, σύγκρουση με τους εταίρους μας και η κακή να αφήσουν την κατάσταση ως έχει. Μέτρα χωρίς χρέος.
Αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να καταβάλλει ένας πολιτικός, που χαράσσει άκαμπτες και αδιέξοδες πολιτικές, χωρίς δρόμους διαφυγής.
