Του Αντώνη Πανούτσου
Στην ηλεκτρονική έκδοση της Αυγής τα έξη πρώτα θέματα χθες ήταν ένα θέμα που του υπουργείο Οικονομίας ανακοίνωνε ότι ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας το 2018, μια δήλωση του Δραγασάκη ότι οι εξαγωγές θα αυξηθούν 50% μέχρι το 2025, μια ομιλία του Τσίπρα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και τρία αντιπολιτευτικά θέματα για την ΝΔ. Τραβηγμένα από τα μαλλιά οτι ο Μητσοτάκης ζήτησε εκλογές από Αραβες επενδυτές, ότι στην ΝΔ υπάρχει αμηχανία και φόβος για την συνταγματική αναθεώρηση και μια εκτίμηση του Σκουρλέτη για αρνητισμό και στείρα αντιπολίτευση από πλευράς ΝΔ.
Ένα δηλαδή θέμα για το τι πρόκειται να γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλες δύο τετραετίες κυβέρνηση, μια ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας, μια αναφορά στην ευγλωττία του Τσίπρα με τα μισά άρθρα να αφορούν την ΝΔ. Σαν ο ΣΥΡΙΖΑ να καταλαβαίνει ότι η ΝΔ θα έπρεπε να είναι κυβέρνηση και να δέχεται την κριτική και ο ίδιος να βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Εκεί που ήδη θα βρισκόταν αν δεν είχε δώσει στον Πάνο Καμμένο δύο υπουργεία στην συσκευασία του ενός.
Έτσι για πρώτη φορά ένας υπουργός Εθνικής Άμυνας είναι ταυτόχρονα και υπουργός Εξωτερικών μπορώντας να γυρίζει ανά την υφήλιο κάνοντας δική του πολιτική που ο πρωθυπουργός δεν τολμάει να αμφισβητήσει. Γνωρίζοντας ότι αν το κάνει όχι μόνο κινδυνεύει να δει την κυβέρνηση του να πέφτει αλλά να έχει να αντιμετωπίσει τις αποκαλύψεις του Καμμένου.
Έτσι ο Πάνος Καμμένος εν είδει πραματευτή μετά το ταξίδι του στην Αμερική που υποσχέθηκε τρεις βάσεις, πήγε στην Ρωσία την οποία χαρακτήρισε στρατηγικό εταίρο με την οποία η Ελλάδα συνεργάζεται για την ασφάλεια στην Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο και κατέληξε στο Κατάρ για να εκφωνήσει ομιλία σχετική με την ασφάλεια και το προσφυγικό.
Τώρα τι δουλειά έχει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να πηγαίνει σε conference για το προσφυγικό χωρίς να συνοδεύεται από τον αρμόδιο υπουργό εξηγείται από δύο λόγους. Ο πρώτος ότι ο Δημήτρης Βίτσας ανέλαβε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής με την δέσμευση ότι θα έχουν δικαίωμα να τον αγνοούν όσο θέλουν. Ο δεύτερος ότι Ανδρέας Μπάρκουλης της κυβέρνησης είναι ο Πάνος Καμμένος και ο Αλέξη Τσίπρας είναι ο Αλέκος Τζανετάκος. Και επειδή αυτά φωνάζουνε και κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα, η Παπακώστα αποφάσισε να κάνει την Γεροβασίλη γλάστρα.
Έτσι ενώ υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην κυβέρνηση είναι η Όλγα Γεροβασίλη και η Κατερίνα Παπακώστα υφυπουργός στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίστροφο. Αποδείχθηκε με το θέμα των εκτάκτων κρίσεων στην αστυνομία. Όταν τέθηκε θέμα αποστρατείας υπαρχηγού του σώματος προς χάριν ανώτατης αξιωματικού. Συμπάθειας του πρωθυπουργού και λάτρη της μαντίλας. Η Παπακώστα απείλησε με παραίτηση, στην μέση μπήκαν λυτοί και δεμένοι, ανάμεσα στις συμβασιλεύουσες στο υπουργείο κανονίστηκαν δύο ραντεβού και τελικά βρέθηκε μια λύση ώστε να αποφευχθεί η παραίτηση της Παπακώστα. Προσωρινά βέβαια αφού η Παπακώστα κατάλαβε ότι την φοβούνται.
Το θέμα όμως δεν είναι τι θα κάνει η Παπακώστα. Ούτε πως αισθάνονται οι συριζαίοι, που ψήφισαν ένα κόμμα για να κάνει περήφανη αριστερή πολιτική για να καταλήξει να το τραβάει από την μύτη ο Καμμένος και η Παπακώστα. Το θέμα είναι η έλλειψη πολιτικής οξυδέρκειας του Τσίπρα που όταν η ευρωπαϊκή οικονομία κάλπαζε τον Οκτώβριο του 2014 ο Τσίπρας στον ρόλο του Λένιν του Αιγαίου ανακάλυπτε ότι βρίσκεται σε στασιμότητα και τώρα που με το Brexit και την ιταλική κρίση που κινδυνεύει να πάει σε ύφεση αποφάσισε να παίζει τον ρόλο του αγαπημένου παιδιού του κατεστημένου της Ε.Ε. Δύο χαρακτηρισμούς των Financial Times για τον Αλέξη Τσίπρα, που όταν το τρένο της ευρωπαϊκής ανάπτυξης έτρεχε προτιμούσε να το βλέπει και ανεβαίνει τώρα που μπήκε στον σταθμό.
