Του Σάκη Μουμτζή
Το φθινόπωρο του 1943 εμφανίσθηκε για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, στο λεξιλόγιο του ΚΚΕ η λέξη «αντίδραση-αντιδραστικός». Και μέσα εκεί τσουβαλιάζονταν, αδιακρίτως, όσοι δεν ήταν με το ΕΑΜ. Ήταν το, «πας μη μεθ΄ημών, καθ΄ημών».
Βέβαια, αυτή η αντίληψη δεν ήταν έμπνευση των Ελλήνων κομμουνιστών. Είχε τις ρίζες της στην μαρξιστική θεωρία και στο πραξικόπημα των μπολσεβίκων. Στο όνομα της διαπράχθηκαν για δεκαετίες φρικτά εγκλήματα, που όλοι πλέον γνωρίζουμε. Κάποιοι βέβαια δεν τα καταδικάζουν και κάποιοι άλλοι το κάνουν με μισή καρδιά, γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Σήμερα, οι καιροί άλλαξαν και το λεπίδι το έχει αντικαταστήσει το δημοσιογραφικό πληκτρολόγιο. Με ένα πάτημα του πλήκτρου εξοντώνονται ηθικά οι πολιτικοί αντίπαλοι, μέσω της διαστρέβλωσης των θέσεων τους.
Είναι πάγια τακτική των αριστερών, να κατασκευάζουν έναν φανταστικό αντίπαλο, στον οποίον φορτώνουν όλα τα αρνητικά στοιχεία και στην συνέχεια, ταυτίζουν με αυτόν τον πολιτικό αντίπαλο τους. Εύκολη η εξόντωση του πλέον, αφού του αποδόθηκαν διαβολικές απόψεις που ποτέ δεν είχε. Το λέμε και λασπολογία.
Έτσι, σήμερα τα έντυπα του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούν, συλλήβδην, όποιον διαφωνεί με τις ολοκληρωτικές θέσεις του κόμματος τους, ακροδεξιό και Χρυσαυγίτη. Οι πιο ανόητοι, προσθέτουν και την λέξη, δήθεν, βρισιά «νεοφιλελεύθερος».
Συνεπώς εν έτει 2017, κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι, εν απογνώσει τελούντες, επαναφέρουν εκφράσεις της ταραγμένης δεκαετίας του '40. Πού αποβλέπουν; Στην τεχνητή πόλωση και στην χάραξη κίβδηλων διαχωριστικών γραμμών.
Συγχρόνως, προσπαθούν μέσα από αυτήν την ανατριχιαστική ορολογία να κρύψουν τις δικές τους εκλεκτικές συγγένειες με τον σταλινισμό και τον κομμουνισμό. Η πρακτική των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και τα ομοιόμορφα πρωτοσέλιδα των εντύπων του, φανερώνουν μια κεντρικά σχεδιασμένη πολιτική παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης των θέσεων των αντιπάλων τους.
Και τα φιλελεύθερα κόμματα τι κάνουν; Η Νέα Δημοκρατία εξέδωσε για τις δηλώσεις Κοντονή μια «κομψή» ανακοίνωση, με πολλές στρογγυλεύσεις. Βέβαια, είναι θετικό το γεγονός, πως επί τέλους μίλησε, γιατί μέχρι τώρα δεν μας είχε συνηθίσεις σε παρόμοιες τοποθετήσεις. Το Ποτάμι, πιο τολμηρό, είπε αρκετά περισσότερα. Και μπράβο του!
Στην Νέα Δημοκρατία, και ενώ δέχονται τόνους λάσπης, κάποιοι έχουν μπερδέψει την μετριοπάθεια με την ιδεολογική σύγχυση. Δεν έχουν αντιληφθεί πως ένας λόγος στην εκφορά του μπορεί να είναι μετριοπαθής, αλλά στην ουσία του να τσακίζει κόκαλα.
Να δείχνει με ευκρίνεια τα όρια του κάθε χώρου, καθιστώντας έτσι αναποτελεσματικές τις παρερμηνείες και τις διαστρεβλώσεις των πραγματικών θέσεων του. Απεναντίας, οι θολές ιδεολογικές συντεταγμένες και οι ρευστές πολιτικές θέσεις αφήνουν πολύ χώρο σε μεθοδευμένες παραποιήσεις και σε συντονισμένες λασπολογίες.
Εδώ και αρκετό καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε το δόγμα «πας μη μεθ΄ημών, καθ΄ημών». Είναι ολοφάνερο πως το αίμα νερό δεν γίνεται. Το ιστορικό γονιδίωμα του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου ρέπει προς την αναπαραγωγή διχαστικών κλισέ.
Τουλάχιστον, ας τους πληροφορήσει κάποιος τι έπαθαν οι ιδεολογικοί πρόγονοι τους, τέτοιες μέρες, πριν από 68 χρόνια. Ίσως τότε να κατανοήσουν πως αυτές οι συμπεριφορές ήταν, είναι και θα είναι, καταστροφικές για την Αριστερά.
