Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο ολοκληρωτισμός δεν έχει έναν εκφραστή ούτε μπορεί να κλειστεί σε ιδεολογίες. Είναι τρόπος ζωής για τους ανθρώπους και άσκηση πολιτικής για τις κυβερνήσεις. Ενίοτε δε μέσο επιβολής συνθηκών και κουλτούρας στις κοινωνίες.
Ένας καλός φίλος είπε πως ο Αλέξης πήρε από χρόνια, το σφυράκι του και άρχισε να σπάει ό, τι αυγό φιδιού έβρισκε μπροστά του. Ξεκίνησε πρώτα με τον αριστερό εξτρεμισμό, συνέχισε με τον εθνικολαϊκισμό, στοχοποίησε την Ευρώπη, φούντωσε τον αντιγερμανισμό, δίχασε τους Έλληνες αποκηρύσσοντας τους «γερμανοτσολιάδες» και τελικά κατάφερε να τους ξαναχωρίσει σε «μακεδονομάχους» και «ανθέλληνες»...
Το παιδί αυτό, συνειδητά ή ασυνείδητα, παίζει το παιχνίδι του διχασμού των Ελλήνων. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε ότι ο μόνος τρόπος να φτάσει στην εξουσία ήταν ο «αριστερόστροφος φασισμός». Αυτός που ο Μίκης επεσήμανε χθες στο συλλαλητήριο, φωτογραφίζοντας καθαρά την πολιτική των «Συριζανέλ» στο Μακεδονικό.
Οι χειρισμοί βέβαια του Τσίπρα στα εθνικά ζητήματα δεν περιορίζονται μόνο στην περίπτωση του Σκοπιανού. Το ίδιο συμβαίνει και με την Τουρκία, όπου ο εταίρος του στην κυβέρνηση, έχει καταφέρει να μην μπορεί να πλησιάσει στα Ίμια, Έλληνας ψαράς...
Ο φασισμός στον οποίο αναφέρθηκε ο Μίκης θα πρέπει κάποια στιγμή να μας απασχολήσει στα σοβαρά. Δεν έχει σημασία αν λέγεται με την ευκαιρία του Μακεδονικού. Είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια που πηγάζει από την απολυτότητα του «ηθικού πλεονεκτήματος». Είτε εκπορεύεται από δεξιά είτε από αριστερά. Είτε εξυφαίνεται στους κόλπους των ακραίων στοιχείων της Εκκλησίας, είτε στον «πατριωτισμό» της Χρυσής Αυγής, είτε στο «στρατό» των Εξαρχείων, είτε στον λανθάνοντα ολοκληρωτισμό της συγκυβέρνησης της Αριστεράς με την Ακροδεξιά.
Το χθεσινό συλλαλητήριο μπορεί να μην ανταποκρίνεται στην αισθητική και στα πολιτικά ένστικτα πολλών εξ ημών των φιλελευθέρων. Που στη θέση του θα θέλαμε να δούμε μια μεγάλη διαδήλωση για την ποιότητα της δημοκρατίας μας, για την Παιδεία και για την απαράδεκτη φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης. Που ανησυχούμε, βλέποντας και πάλι, τα συνθήματα να προσπαθούν να τιμωρήσουν την ανεπάρκεια της κυβέρνησης να χειριστεί το θέμα των Σκοπίων με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο.
Όλος αυτός ο κόσμος όμως, αποτέλεσε, ούτως ή άλλως, ένα τεράστιο δείγμα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα σε πνευματικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Επίπεδο που ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του εξέθρεψαν και συνεχίζουν να το επεκτείνουν - με τον ανεύθυνο τρόπο τους- σε πολλά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Με την ανασφάλεια, την έλλειψη εμπιστοσύνης και τον μηδενισμό.
Τα «φιδάκια» του ολοκληρωτισμού γεννιούνται πάντα από απρόσεκτους ή κακομαθημένους ηγέτες. Από πολιτικές τυχοδιωκτισμού και αδιαφορίας για τη σημασία των θεσμών και των αρχών της δημοκρατίας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρθηκε σ'' αυτό ακριβώς που βιώνουμε σήμερα. Σε δρόμους, σε πανεπιστήμια και πλατείες. Και όντως τώρα είναι οι «αριστερόστροφες» εξάρσεις ενός ανήθικου εξτρεμισμού. Ενός χυδαίου «κινήματος» που αν δεν σταματήσει γρήγορα, θα μεταλλαχθεί αργότερα, σε δεξιόστροφο, χωρίς να έχει πια καμιά σημασία για το ίδιο το αποτέλεσμα που οι ίδιοι άνθρωποι θα υποστούμε.
Το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν πέρα για πέρα δημιούργημα του Αλέξη Τσίπρα. Της αυθαίρετης, τυχοδιωκτικής και ανερμάτιστης πολιτικής του...
