Όλοι θυμούμαστε πως ολόκληρη η καμπάνια για τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε γύρω από το σύνθημα «να στείλουμε τον λογαριασμό στην κυβέρνηση», ενώ άλλοι, πιο αισιόδοξοι, ζητούσαν «την Κυριακή να γράψουμε τους τίτλους τέλους της κυβέρνησης Μητσοτάκη».
Με αγωνία περίμενα να δω κάποιο σημάδι των «τίτλων τέλους» ή έστω την απόδειξη πως τον λογαριασμό τον πληρώνει όντως η κυβέρνηση.
Αντ΄ αυτών είδα έναν Κυριάκο Μητσοτάκη να τον καταχειροκροτεί όλο το Κογκρέσο, εξοργίζοντας Ερντογάν, Ζαχάροβα και λοιπές δυνάμεις, διάβασα πως η «επίσημη» ανεργία έπεσε σε επίπεδα ρεκόρ (12,2%), ενώ δεκάδες επενδύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν δρομολογηθεί. Επειδή υπάρχουν και τα αρνητικά φαινόμενα, όπως η ακρίβεια και ο πληθωρισμός, περίμενα να δω τις δημοσκοπήσεις ώστε να αντιληφθώ αν τελικά το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ για τον «λογαριασμό» έπιασε τόπο.
Τέσσερις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν έδειξαν πως το συγκεκριμένο σύνθημα έπιασε όχι τόπο, αλλά πάτο. Η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο διατήρησε τις δυνάμεις της, αλλά διεύρυνε και τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρωτάκουστο! Κόμμα μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης, εν μέσω «λιμών, σεισμών και καταποντισμών», όχι απλώς να αντέχει, αλλά να αυξάνει και τη διαφορά που είχε πετύχει στις εθνικές εκλογές του 2019 από το δεύτερο κόμμα.
Η εύκολη ερμηνεία είναι να πούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αυτό αναμφίβολα συμβαίνει, αλλά δεν αρκεί για να εξηγήσει αυτό το, όντως, πρωτοφανές φαινόμενο. Θα πρέπει να εξετάσουμε και την περίπτωση μήπως και η κυβέρνηση κάνει καλά τη δουλειά της. Μήπως δηλαδή παράγει έργο το οποίο το εκτιμούν οι πολίτες. Μήπως παρά τη γνωστή γκρίνια η γενική εικόνα είναι θετική.
Επί παραδείγματι, η πτώση της επίσημης ανεργίας-- γιατί η πραγματική είναι πολύ χαμηλότερη-- παράγει πλούτο. Παράγει εισόδημα. Χιλιάδες πολίτες αποκτούν έσοδα, καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους, κινούν την αγορά. Διαμορφώνουν μια νέα καθημερινότητα. Αυτό, στο μέτρο που διαμορφώνει συνειδήσεις, διαμορφώνει και την πολιτική κατάσταση, η οποία αποτυπώνεται σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις.
Και η ακρίβεια; Και η αβεβαιότητα;
Εδώ πλέον ο πολίτης κρίνει ποιος ηγέτης, ποιο κόμμα είναι πιο ικανό να διαχειρισθεί αυτές τις έκτακτες καταστάσεις. Και τοποθετείται. Όλες οι μετρήσεις, όλων των εταιρειών, δείχνουν πως ο δείκτης εμπιστοσύνης τόσο προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού όσο και προς την κυβέρνηση του είναι και ικανοποιητικός και κυρίως συντριπτικά ανώτερος από τον αντίστοιχο προς τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τυχαία και απρόβλεπτα γεγονότα μπορούν να αντιμετωπισθούν με γρήγορα αντανακλαστικά, προγραμματισμό και σκληρή δουλειά. Τίποτα βεβαίως δεν είναι ειδυλλιακό—και δε θα μπορούσε να είναι—όμως, παρά τις γνωστές αντιξοότητες, έχουν γίνει βήματα μπροστά.
Αυτό εκτιμά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που εμπιστεύθηκε το 2019 τη Νέα Δημοκρατία.
