Του Σάκη Μουμτζή
Αυτήν την φράση δεν την έγραψε κάποιος χαβαλετζής του διαδικτύου, ούτε κάποιος περιθωριακός αντιεξουσιαστής. Την έγραψε ο πρώην διευθυντής της «Αυγής» και νυν προϊστάμενος του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού.
Ένα εμβληματικό στέλεχος της κομμουνιστικής Αριστεράς, του οποίου την αφοσίωση στην ιδεολογία του, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Όπως και την επαγγελματική συνέπεια με την οποία υπερασπίσθηκε τις νεοσταλινικές θέσεις του ορθόδοξου ΚΚΕ, καθώς διετέλεσε επαγγελματικό στέλεχος του κόμματος. Απαράτσνικ, όπως είναι η επίσημη κομμουνιστική ονομασία.
Ως γνωστόν, οι απαράτσνικ, ως επαγγελματικά στελέχη, αμείβονται από το κόμμα, κάτι που σημαίνει πως είναι υποχρεωμένοι να μην διαφωνούν ποτέ, γιατί τότε διαγράφονται. Κοινώς, απολύονται.
Έτσι, το συγκεκριμένο ιστορικό στέλεχος αναγκάσθηκε να υπερασπισθεί και να προβάλει την επίσημη θέση του ΚΚΕ, πως η καταστροφή στο Τσερνομπίλ ήταν δημιούργημα της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας. Και παίρνω την καλύτερη και επιεικέστερη εκδοχή για τον νέο υπεύθυνο τύπου του πρωθυπουργικού γραφείου, καθώς υπάρχει και το ενδεχόμενο να πίστευε αυτά που έγραφε. Κάτι το ανησυχητικό για τον πρωθυπουργό.
Με την φράση του που δηλώνει την σεξουαλική σχέση του με το Χάρβαρντ, μάλλον θέλει να υπογραμμίσει πως μπροστά στους λαϊκούς αγώνες—αφισοκολλήσεις, καταλήψεις, πορείες, απεργίες, κλπ—τα πτυχία των καλών πανεπιστημίων ουδεμία αξία έχουν.
Αυτή η αντίληψη είναι συμπλήρωμα της θέσης της ριζοσπαστικής Αριστεράς για την αριστεία, που συμπυκνώνεται εύστοχα στην Καρανίκειο ρήση, πως «η καριέρα είναι χολέρα».
Συνεπώς, η επίμαχη φράση του τέως διευθυντή της «Αυγής», δεν αφορά την δική του ιδιότροπη σκέψη, αλλά αποτελεί την λογική συνέχεια και συνέπεια των πεποιθήσεων και των προκαταλήψεων του νέου πολιτικού χώρου που υπηρετεί από το 1992, όταν εγκατέλειψε το ΚΚΕ.
Πού αποβλέπει ο πρωθυπουργός με την αναβάθμιση του ρόλου του τέως διευθυντή της «Αυγής»; Γιατί υπάρχει το αναντίρρητο δεδομένο πως επί των ημερών του-- το ιστορικό αυτό έντυπο στο οποίο αρθρογράφησαν σημαντικά στελέχη της Αριστεράς, τόσο από τον χώρο της πολιτικής όσο και της διανόησης—έφτασε στο σημείο να πωλεί ημερησίως, περίπου, 700 φύλλα. Οι δε πρωτοσέλιδοι τίτλοι πολλές φορές θύμιζαν τα ρυπαρογραφήματα εφημερίδων, τις οποίες βδελυσσόταν παλαιότερα η ανανεωτική Αριστερά.
Προφανώς, ο Α.Τσίπρας, με το «αλάνθαστο» αισθητήριο του επιδιώκει να μεταφέρει το νέο, αποκρουστικό ύφος της «Αυγής» στο Μέγαρο Μαξίμου. Να καταστήσει τον δημόσιο λόγο του πρωθυπουργικού γραφείου πιστό αντίγραφο μιας πολιτικής παρέμβασης που είχε καταστροφικά αποτελέσματα για το έντυπο μέσο που την πρόβαλε.
Κάποιοι σχολιαστές υποστηρίζουν, πως αυτή η αναδιάταξη στελεχών στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, είναι προάγγελος γενικότερων ανακατατάξεων στον ΣΥΡΙΖΑ, και στο βάθος βλέπουν εκλογές.
Τον βέβαιον είναι πως ο πολιτικός λόγος και κυρίως το ύφος του νέου συνεργάτη του Α.Τσίπρα, θα προκαλέσει εντάσεις και πολώσεις, με αντικειμενικό σκοπό την συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν κρίνω όμως από το πώς κατάντησε την «Αυγή», μάλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να ευχαριστήσει τον Α.Τσίπρα γι΄αυτό το ανέλπιστο δώρο.
