Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η Νέα Δημοκρατία ακολούθησε με σχετική συνέπεια, τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας, προσπάθησε να υπηρετήσει τους νόμους της ελεύθερης αγοράς και είχε ανέκαθεν έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Κάπως έτσι πέρασαν 44 χρόνια με τα περισσότερα να βρίσκεται στην αντιπολίτευση, προσπαθώντας να επιβιώσει εν μέσω "ζηλωτών" του κρατισμού και νοσταλγών σταλινικών καθεστώτων.
Παρόλο που βρέθηκε πολλές φορές, μπροστά στο δίλημμα της πλήρους παράδοσης στο "εθιμικό δίκαιο" των "νεοελληνικών παραδόσεων", κατόρθωσε να παραμείνει ενωμένη ως σήμερα. Δικαιωμένη ως κόμμα, από την ίδια την πραγματικότητα. Και μάλιστα, διαθέτοντας, μετά από πάρα πολλά χρόνια, μια φιλελεύθερη ηγεσία, πλήρως ταυτισμένη με το ύφος και τον χαρακτήρα του σύγχρονου κόσμου.
Η χθεσινή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στα γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας ήταν απολύτως ικανοποιητική για κάθε Έλληνα που έχει απαιτήσεις από το μέλλον του πολιτικού συστήματος. Πιθανότατα όμως, όχι για όλους. Γιατί είναι φανερή που θα κινηθεί η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ, όποτε και αν γίνουν εκλογές: «Ψηφίστε μας για να σας σώσουμε από τον Μητσοτάκη!».
Αυτό όμως, από μόνο του θα περιέχει μία πολύ σοβαρή αντίφαση, ικανή να μηδενίσει την δαιμονοποίηση. Τι παραπάνω θα κάνει από σας ο Μητσοτάκης, αφού έχετε υπογράψει τα πάντα; Ποιες ιδιωτικοποιήσεις και ποιες «νεοφιλελεύθερες» μεταρρυθμίσεις θα «ξεπουλήσουν» το κράτος, ενώ εσείς τις έχετε ήδη συμφωνήσει; Στην βασική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ οι προθέσεις είναι σαφείς: «Να σώσουμε γρήγορα ό,τι απέμεινε από το παλιό κόμμα».
Ο "τιμητής" Νίκος Φίλης - φάνηκαν οι διαθέσεις του και από τις πρόσφατες δηλώσεις περί ΕΡΤ- οι 53 και οι υπόλοιποι αντιλαμβάνονται ότι το ρίσκο για τον παραδοσιακό πυρήνα του κόμματος είναι μεγάλο. Σιγά σιγά, στερεύουν οι δυνατότητες της ξοφλημένης ρητορικής και οι πάντες εκτίθενται σε πολλά μέτωπα, χωρίς καμία ιδεολογική κάλυψη. Δεν μπορείς όμως, να σταθείς στην δεύτερη θέση- ελπίζοντας μετά στην απλή αναλογική- καίγοντας μόνο το ομοίωμα του Κυριάκου στις πλατείες. Ειδικά, όταν η δημοτικότητά του τείνει να γίνει διπλάσια του πρωθυπουργού. Θα πρέπει να διαθέτεις και ένα αφήγημα στοιχειώδους λογικής.
Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε, στις 6 Μαΐου 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 17% με πρώτο κόμμα (18%) τη Νέα Δημοκρατία. Το ΠΑΣΟΚ με 13% και η ΔΗΜΑΡ με 6% ξεπερνούσαν σε ψήφους τον ΣΥΡΙΖΑ που σαράντα μέρες μετά βρέθηκε στο 27%, με την Νέα Δημοκρατία πρώτη με 29,6%. Σήμερα, μεταξύ των αναποφάσιστων ψηφοφόρων τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά αρνητικά, κάτι που δείχνει ότι δεν μπορεί να περιμένει πολλά από αυτή τη δεξαμενή, την μέρα της εκλογικής αναμέτρησης.
Στην πραγματικότητα, το κυβερνών κόμμα δεν είχε ποτέ ένα συμπαγές εκλογικό σώμα, για να μπορεί τώρα να στηρίξει το νέο αφήγημα. Οι ψηφοφόροι του πολύ εύκολα, θα αποφασίσουν για εναλλακτική λύση, αν δεν συμβεί κάτι συγκλονιστικό στην δομή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος σε ελεύθερη πτώση, αν δεν σκαρφιστεί κάτι βιώσιμο στην πολιτική του. Πρόκειται για ένα μόρφωμα το οποίο δεν έχει καμία ιστορική βάση στο μίγμα των ψηφοφόρων του και ήρθε στην εξουσία, χρησιμοποιώντας τον πιο ακραίο λαϊκισμό.
Εκτός βέβαια και αν βρει καταφύγιο στον παραδοσιακό κρατισμό – δεξιό και αριστερό- συγκροτώντας έναν τοίχο αποκλεισμού του Μητσοτάκη και του σκληρού του πυρήνα. Διαφορετικά, υποθέτω ότι η κατάρρευσή του θα ξεκινήσει πριν προκηρυχθούν εκλογές από στελέχη και υπουργούς που θα αναζητήσουν καταφύγιο σε άλλα σχήματα. Είναι νωρίς ακόμα για προβλέψεις αλλά ο χρόνος της προκήρυξης των εκλογών θα μας δείξει και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σύστημα
