Πόσες πιθανότητες δίνατε πριν από μερικούς μήνες να είναι ο Τράμπ ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Να φύγει Η Μεγάλη Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Να επιχειρήσουν οι Κεμαλικοί πραξικόπημα στην Τουρκία και να αποτύχουν; Ο κόσμος μας είναι ένα καζάνι που βράζει. Πόσο ενισχυμένη μπορεί να βγει η Ελλάδα; Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις νέες καταστάσεις;
Ένας πόλεμος πολιτισμών βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και οι κοινωνίες της Δύσης νιώθουν ότι πρέπει να αλλάξουν ρότα και να αναζητήσουν και πάλι τις εθνικές τους ταυτότητες. Είναι μία περίεργη εποχή. Δεν έχει σημασία αν εμείς συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτό που συμβαίνει. Είναι κάτι τόσο μεγάλο που είμαστε ανίκανοι να το επηρεάσουμε. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις με γνώμονα το δικό μας εθνικό συμφέρον.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε ένα πεντακάθαρο εθνικό σχέδιο. Υπάρχουν αμυδρές γραμμές που η κάθε κυβέρνηση τις μετακινεί, ανάλογα με τις περιστάσεις της στιγμής. Παρακολουθείστε αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία. Εκεί έχουμε μία κοσμοϊστορική αλλαγή. Οι Κεμαλικοί ηττήθηκαν κατά κράτος. Η Τουρκία μετατρέπεται σιγά – σιγά σε ένα ισλαμικό κράτος και το πιο πιθανό σενάριο για το μέλλον είναι ότι αυτή η χώρα δεν θα είναι η ίδια στα επόμενα χρόνια.
Η επικράτηση των μουλάδων θα φέρει στην επιφάνεια θρησκευτικές και εθνικές αντιθέσεις που χρόνια τώρα ήσαν καθηλωμένες από την μπότα των στρατηγών, αλλά και εγκλωβισμένες μέσα στο περιτύλιγμα ενός κοσμικού και πολυπολιτισμικού κράτους. Έχουμε σχέδιο για την επόμενη ημέρα; Για παράδειγμα, είναι σωστή μία πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις; Μας εξυπηρετεί μία πολιτική ισορροπιών απέναντι στον Πούτιν και στους Αμερικάνους; Ή μήπως όχι; Και ποιος θα το αποφασίσει αυτό; Εδώ μιλάμε για το μέλλον ενός Έθνους, του δικού μας Έθνους, και όχι για τις φαντασιακές καταστάσεις του καθενός από εμάς…
Κι έπειτα, για ποια Αμερική συζητάμε; Την Αμερική της Χίλαρι την καταλαβαίνουμε. Ξέρουμε τι να περιμένουμε πάνω – κάτω. Για την Αμερική του Τραμπ δεν έχουμε ιδέα!
Η μεγάλη αδυναμία της Ελλάδας είναι το γεγονός ότι βρίσκεται αυτή την κρίσιμη περίοδο σε παρατεταμένη οικονομική κρίση. Από την άλλη, η μεγάλη της ευκαιρία είναι η γεωπολιτική της θέση, όπως πολλές φορές ακόμη στο παρελθόν. Η Ελλάδα μπορεί να είναι ανάχωμα στους ισλαμιστές. Σίγουρα, όμως, όχι ένα απέραντο στρατόπεδο ανεπιθύμητων μεταναστών που δεν θέλουν στο έδαφός τους οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να ισχυροποιήσει την θέση της στην περιοχή. Αλλά αυτό απαιτεί μία ξεκάθαρη πολιτική που θα αποφασιστεί από όλους και θα τηρηθεί απαρέγκλιτα από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις.
Θανάσης Μαυρίδης