Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να προβλέψουμε την εικόνα του πολιτικού συστήματος, στην μετά- ΣΎΡΙΖΑ εποχή αλλά τα φαινόμενα μπορούν να μας βοηθήσουν σε δύο πιο ασφαλείς προβλέψεις: η μία είναι ότι αποκλείεται να φτάσουμε μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2019. Και η άλλη ότι η κυβέρνηση αυτή θα πέσει από την «απόδραση» του Πάνου Καμμένου.
Το ερώτημα όμως είναι γιατί δεν το κάνει τώρα. Πρώτον, γιατί δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα την κάλυψη για τις «αμαρτίες» του και δεύτερον γιατί δεν έχει βρει την κατάλληλη ευκαιρία. Ο χρόνος, άλλωστε, παραμονής στην εξουσία είναι πολύτιμος και για τους δύο συνέταιρους, μέχρι να ενεργοποιηθούν τα σενάρια μετάλλαξης και να χωρίσουν οι δρόμοι τους.
Σε άλλες εποχές, οι κινήσεις του ΥΠΕΘΑ θα είχαν συγκλονίσει το σύμπαν. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μία συμπαιγνία απίστευτου πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης Κοντονής δήλωσε πως ο Καμμένος λειτούργησε με στόχο την αποκάλυψη στοιχείων στις συναντήσεις του στις φυλακές! Καταγράφοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο, την πλήρη ισοπέδωση της διάκρισης των εξουσιών και αποδεικνύοντας ότι εκμεταλλεύονται με χονδροειδέστατο τρόπο, κάθε εύνοια που προσφέρει η ασυλία τους. Διαφορετικά θα είχε επέμβει η Δικαιοσύνη να θυμίσει ότι μόνο σε καθεστώτα του Τρίτου Κόσμου πάει υπουργός στις φυλακές να μιλήσει με ισοβίτες…
Σε κάθε περίπτωση, η κάλυψη που προσφέρεται στον Πάνο Καμμένο είναι σκανδαλώδης αλλά αναγκαία για τη συνέχεια της κυβέρνησης. Όλα αυτά όμως, συσσωρεύουν μεγάλες δόσεις αλαζονείας στο συγκεκριμένο άτομο το οποίο διαισθάνεται την ευκολία της επιβίωσής του σε ένα «διαχειρίσιμο» πολιτικό σύστημα.
Εν τω μεταξύ, ο ΥΠΕΘΑ μπορεί να απολαμβάνει τον «διαδραστικό» τυχοδιωκτισμό του αλλά ταυτόχρονα προνοεί και για το μέλλον του. Γιατί ξέρει καλά ότι με το υπάρχον σχήμα, δεν μπορεί να περιμένει απολύτως τίποτα. Ούτε σε υποτιθέμενες εκλογές του 2019 ούτε και σε τυχόν επαναληπτικές με απλή αναλογική, αφού θα υπάρξει ένα όριο λόγω μειονότητας στη Θράκη.
Επομένως, μόνο η ηρωική έξοδος πριν το ΄19, θα του δώσει την δυνατότητα να ανανεώσει την πολιτική του επιρροή και να εξασφαλίσει την ασυλία του, από κει και πέρα. Ίσως ακόμα και να ηρωοποιηθεί, ανάλογα με τις συνθήκες και τα γεγονότα που δεν αποκλείεται ο ίδιος να δημιουργήσει.
Τι πρόκειται να κάνει; Οτιδήποτε που θα του εξασφαλίσει ρόλο στην πολιτική ατζέντα των νέων συνθηκών. Από την «αγανάκτησή» του για την καθυστέρηση της ανάπτυξης, μέχρι τον «ανένδοτο αγώνα» για το όνομα των Σκοπίων. Έτσι κι αλλιώς, δεν φείδεται θράσους και τυχοδιωκτισμού. Ούτε και έχει λίγα βέλη στη φαρέτρα του, δεδομένης της μακροχρόνιας πολιτικής του σταδιοδρομίας σε ένα πολιτικό σύστημα που οι περισσότεροι κρύβουν σκελετούς στις ντουλάπες τους. Και ο «ταλαντούχος» Πάνος είχε πάντα την «ευαισθησία» να παρακολουθεί την «μεταφορά» τους…
Αν ήμουν στη θέση του πρωθυπουργού, θα μετρούσα τον χρόνο ανάποδα, μέχρι να δεχτώ, το μοιραίο τηλέφωνημα. Κάποια κρύα νύχτα, ίσως, στα τέλη του ΄18… Ή ακόμα και μια απρόσμενη μιντιακή είδηση από τη Θεσσαλονίκη που θα αιφνιδιάσει τον ίδιο και τους στενούς συνεργάτες του.
Έτσι κι αλλιώς, αυτός ήταν ο Πάνος από μικρός. Εκρηκτικός, απρόσμενος και γεννημένος «παίκτης survivor»…
