Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Πολλοί πιστεύουν ότι αν ο Αλέξης δεν έβρισκε στον δρόμο του τον Πάνο Καμμένο, θα έπρεπε να τον εφεύρει. Γιατί ο καλύτερος τρόπος να δουλεύεις τον κόσμο είναι να δημιουργείς συνεχώς, άλλοθι αποπροσανατολισμού για τις προθέσεις σου.
Και κάθε φορά που προκύπτει ζήτημα, εμφανίζεται ο Πάνος για να καλύψει τους πάντες με την "αντισυστημική" και "σουρεαλιστική" τακτική του. Εδώ και τρεισήμισι χρόνια όλο βρίσκει αφορμές να διαχωρίσει τη θέση του από την πολιτική της κυβέρνησης και όλο στηρίζει τον πρωθυπουργό επειδή είναι "φίλοι". Λες και έχουν δώσει όρκο τιμής και αίματος μπροστά στον μεγάλο εχθρό των μνημονίων. Τα οποία βέβαια από κοινού υπογράφουν.
Ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ, Θεόδωρος Τοσουνίδης, μιλώντας στην ΕΡΤ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο το κόμμα του να στηρίξει πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ κατά της κυβέρνησης, με αφορμή το Σκοπιανό! Εξοργιστική ήταν όμως για τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ η προσωπική ατζέντα του Πάνου Καμμένου, ο οποίος πήγε στις ΗΠΑ και υποσχέθηκε στον Τζέιμς Μάτις τρεις αμερικανικές βάσεις σε Βόλο, Λάρισα, Αλεξανδρούπολη και μια «εναλλακτική συμφωνία» με την ΠΓΔΜ.
Δεν αποκλείεται όμως, αυτές οι διαφωνίες μεταξύ ΑΝΕΛ και ΣΥΡΙΖΑ να είναι δουλεμένες στα υπόγεια του Μαξίμου. Γιατί εξυπηρετούν κομματικά ακροατήρια, γεμίζουν πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού Τύπου που ξαφνικά θυμούνται ιδεολογικούς διπολισμούς σε ένα σύστημα που τα ίδια έντυπα υπηρέτησαν επί χρόνια και κυρίως διατηρούν την εικόνα μιας εύθραυστης κυβέρνησης. Η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να διαλυθεί και να επιτρέψει μια απόδραση προς τις κάλπες. Θα ήταν πολύ βολικό ας πούμε, και για τα δύο κόμματα της συμπολίτευσης, να μεταφέρουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη όχι μόνο την καυτή πατάτα του Σκοπιανού αλλά και τη βραδυφλεγή βόμβα με τις τράπεζες.
Ο κ. Τοσουνίδης όμως, το τερμάτισε, δηλώνοντας στην δημόσια τηλεόραση: «Εάν ξεκάθαρα η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώσει ότι δεν παραχωρεί όνομα την επόμενη ημέρα, εάν θα είναι αυτός κυβερνήτης της χώρας τότε, ανοίγει συζήτηση που μπορούμε να συζητήσουμε»...
Tι θέλει να πει ο ποιητής; Ότι είμαστε διαθέσιμοι για "ό,τι προκύψει". Επειδή άλλωστε αυτό το "ό,τι προκύψει" τους ανέδειξε στην εξουσία και αυτό ακριβώς είναι που μπορεί και πάλι να τους σώσει από βέβαιο εκλογικό πνιγμό.
Από την άλλη, υπάρχει κάτι που μπορεί να ξεπεράσει τα όρια και να δρομολογήσει εξελίξεις στην απαράμιλλη φιλία των δύο εταίρων. Είναι το σενάριο της επαναφοράς του ΣΥΡΙΖΑ σε μία καθαρή αριστερή ρητορική. Κάποια δείγματα είχαμε ήδη με τις "γερμανικές αποζημιώσεις" αλλά και με τις δηλώσεις πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που νιώθουν πλέον πολύ άβολα με την επιβολή της προσωπικής ατζέντας του ΥΕΘΑ.
Εν όψει των εκλογών, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει μάλλον να απαντήσει στο δίλημμα: ή με τον Καμμένο ή με τον Ρουβίκωνα! Γιατί είναι φανερό ότι οι βάσεις πόλωσης και συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον οι αντιμνημονιακοί πυρήνες του 2015 αλλά οι απλωμένοι "ρουβίκωνες". Είτε πρόκειται για τις επίσημες οργανώσεις των Εξαρχείων είτε για τους οπαδούς τους που θαυμάζουν, φανερά ή υποσυνείδητα, τους απανταχού "επαναστάτες" ανά την επικράτεια.
Δεν αποκλείεται έτσι, στο επόμενο διάστημα να μπούμε σε μία διαδικασία "εικονικού πνιγμού" του Πάνου Καμμένου, στα νερά του του ιδεολογικού "Ρουβίκωνα", ως απαραίτητου πεδίου προεκλογικής δράσης του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που δεν αποκλείεται να εξυπηρετήσει και τον ίδιο τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, αφού μπορεί να κεφαλαιοποιήσει μια ηρωική έξοδο για το Σκοπιανό ή για την φιλοαμερικανική στάση του...
