Του Ανδρέα Ζαμπουκα
«Όταν ήμουν πρύτανης, μου τηλεφωνούν από το “Παρίσι 6”, το Πανεπιστήμιο των θετικών επιστημών. Μου λένε κυρία Πρύτανη, είναι στο τάδε μέρος αναρχικοί και σπάνε τους υπολογιστές. Τους λέω πείτε μου ακριβώς το μέρος και κλείστε το τηλέφωνο. Τηλεφωνώ τότε στον αρχηγό της Γαλλικής αστυνομίας και του λέω θα πάτε στο τάδε μέρος και θα τους συλλάβετε. Δεν θα τους διώξετε, θα τους συλλάβετε και θα τους περάσετε αμέσως από αυτόφωρο. Σε μία ώρα είχαν συλληφθεί όλοι!»
Τα παραπάνω λόγια είναι της κ. Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ, σε σχόλιό της σχετικά με το φοιτητικό άσυλο στη Γαλλία.
Όχι μόνο στους Γάλλους – οι οποίοι σε πολλά μας μοιάζουν- αλλά και σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο, η αστυνομία λειτουργεί σχεδόν ανεξάρτητα από την κυβέρνηση. Και λέω σχεδόν, γιατί οι παρεμβάσεις των πολιτικών πάντα θα παίζουν το ρόλο τους, όσο υφίστανται δίκτυα.
Η αστυνομία είναι σαφές ότι για να μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της, θα πρέπει να διοικείται άμεσα υπηρεσιακά και στη συνέχεια, έμμεσα πολιτικά. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν η Διεύθυνση της Θεσσαλονίκης να απαντά σε πρυτάνεις και αρμόδιους φορείς ότι δεν διαθέτει πολιτική κάλυψη για να επέμβει στο χώρο του πανεπιστημίου. Ούτε και αξιωματικοί να συγκαλύπτουν την υπόθεση της Αίγινας, μέχρι να πάρουν εντολές από την πολιτική ηγεσία.
Έχω βρεθεί σε ουρές πολιτών έξω από το γραφείο διοικητή που ασχολούνταν από το πρωί ως το βράδυ, για το πώς θα «διευθετήσει» εντολές βουλευτών για διαγραφή κλήσεων!
Και μέσα σε ένα κοινωνικό κλίμα απείρου κάλλους, ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκας δήλωσε πως ο διοικητής της Τροχαίας Αθηνών Γιώργος Διαμαντόπουλος δεν χτυπήθηκε από ομάδα αντιεξουσιαστών αλλά από ένα πρόσωπο, επιβεβαιώνοντας την εκδοχή φόρουμ αναρχικών. «Ο συγκεκριμένος αστυνομικός, ένας ευγενέστατος άνθρωπος χτυπήθηκε από κάποιον κακοήθη που αποσπάστηκε από μια πορεία. Προσπαθούμε να τον βρούμε» τόνισε ο κ. Τόσκας σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο «Πρακτορείο»!
Αναρωτιέμαι λοιπόν, ποια μπορεί να είναι η ψυχολογία του συγκεκριμένου αστυνομικού, του κάθε στρατιωτικού, του οποιουδήποτε λιμενικού, ο οποίος σε κάθε στιγμή αποφασιστικότητας θα πρέπει να ρωτάει πρώτα τον πολιτικό του προϊστάμενό. Και μόλις φάει το ξύλο και υποστεί τον διασυρμό του, να υπολογίζει ποιο μπορεί να είναι το κομματικό κόστος του «εντολέα» του για να κινηθεί ή να λουφάξει, απολαμβάνοντας τον εξευτελισμό του!
Στην Ελλάδα καλλιεργείται και αναπτύσσεται μεθοδικά, ένα «εθιμικό παρακράτος» που αναπαράγει μία «αντισυστημική» εγκληματικότητα. Είτε πρόκειται για τα δίκτυα της παραοικονομίας είτε για τους «αντιεξουσιαστές» με τους πλούσιους μπαμπάδες, έχουμε να κάνουμε με την υπόθαλψη μιας σκοτεινής «κλίκας» η οποία καλύπτεται από το πολιτικό σύστημα για μικροκομματικούς λόγους. Στο βωμό λοιπόν, αυτής της ιδιότυπης «προστασίας» (νταβατζηλίκι λέγεται, με απλά νοήματα) εξευτελίζονται, διαπομπεύονται και καταντούν συνεργοί όλοι. Αστυνομικοί, δικαστές, στρατιωτικοί ,καθηγητές, εφοριακοί και κάθε άλλος λειτουργός του κράτους βλέπει το προσωπικό του κύρος να ισοπεδώνεται και να απαλλάσσεται των ευθυνών του.
Έτσι λοιπόν, ο «γυρολόγος» της πολιτικής και μέγας «εραστής» της εξουσίας κ. Τόσκας απέδωσε τον ξυλοδαρμό ενός ανώτερου αξιωματικού της Αστυνομίας σε κάποιον «κακοήθη» που περνούσε απλά και είπε να δείρει έναν αστυνομικό ορμώμενος από την κακή του ανατροφή!
Ζούμε εποχές αλλοτρίωσης και ευτελισμού των Ελλήνων. Ως πολιτών, ως ατόμων, ως λειτουργών και ως μελών μιας κοινωνίας που διοικείται από συστηματικούς «εκδορείς» συνειδήσεων και αξιών.
Η χώρα καθοδηγείται από «έρποντα» ανδράποδα που δεν αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη ζωή ως πεδίο αξιοπρεπούς συμβίωσης αλλά ως «τεκέ» «τοξικομανών» της τιμοκρατίας, των εξουσιών και της ευμάρειας.
Ως την επόμενη διαπόμπευση λοιπόν, κάποιου άλλου αξιωματικού, από «κακοήθη» πολίτη. Ίσως αυτή τη φορά θα έχει καλύτερη ανατροφή και δεν αποδειχθεί τόσο βίαιος…
