Είναι μεγάλη η ικανοποίηση που ένιωσε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από την ανακοίνωση των στοιχείων της ύφεσης του δευτέρου τριμήνου της Ελληνικής οικονομίας. Αν μάλιστα τα ποσοστά της ύφεσης, υπερέβαιναν κατά πολύ τον μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε., τότε στα υπόγεια της Κουμουνδούρου κάτω από τα κάδρα του Βελουχιώτη, θα ελάμβαναν χώρα ολοήμερα πανηγύρια με κοψίδια.
Η στάση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το εκλογικό Βατερλό του 2019, έχει μείνει κολλημένη και αμετάβλητη. Όλα πλέον γίνονται λάθος και όλα πλέον πάνε στραβά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι επικίνδυνη για τη οικονομία και είναι επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα.
Επιλέγοντας να αντιμετωπίσει με μονοθεματικό τρόπο τόσο τον τομέα της οικονομίας, όσο και τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, στοχεύει ταυτόχρονα και στα δυο ακροατήρια που στήριξαν την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Δηλαδή κατά πρώτον, στο ακροατήριο της Αριστεράς εστιάζοντας στην ένδοξη και επαναστατική πράξη της εξόδου από το Μνημόνιο και την δημιουργία του περίφημου μαξιλαριού. Και κατά δεύτερον, στο ακροατήριο της Ακροδεξιάς, δηλαδή του χώρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι υποχωρεί και δεν υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να αναμασά το παραμύθι με το εμπροσθοβαρές πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας, δίχως να διατυπώνει κάτι το ουσιώδες και δίχως να ξετυλίγει την δική της εναλλακτική πρόταση. Έχοντας αποπειραθεί να υποδαυλίσει την ανατροπή όλων των ορθολογικών κανόνων και διαδικασιών για την αντιμετώπιση της πανδημίας, έχοντας επιχειρήσει να τορπιλίσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και την ιατρική κοινότητα, έχοντας σιγοντάρει ένα ιδιότυπο κίνημα αντίστασης κατά των μέτρων, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ χαίρεται για την ύφεση του 15%. Λες και θα μπορούσαμε να περιμέναμε κάτι καλύτερο, κατά τη διάρκεια ενός τριμήνου, με την οικονομία πρακτικά κλειστή.
Και τι υποστηρίζει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα ο αρχιδελφίνος της ομάδας των “53” και πρώην υπουργός οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος; Ότι κακώς δεν έκανε η κυβέρνηση χρήση του μαξιλαριού του 30 δισ. Και ότι αν αυτά τα χρήματα “έπεφταν στην αγορά”, η ελληνική οικονομία δεν θα βυθιζόταν στην ύφεση. Λες και η διαδρομή της τουριστικής άνυδρης ερήμου, την οποία ακολουθεί η χώρα μας, θα μπορούσε να αποτραπεί, αν το μαξιλάρι των 30 δισ. κυλούσε ανέμελα μπροστά στα πόδια μας, σαν ένα μαγικό χαλί.
Όλοι θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, επέμενε το καλοκαίρι του 2018 στην “καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια” που απαιτούσε τη δημιουργία ενός σκληρού μαξιλαριού, ως εγγύηση για την έξοδο της χώρας στις αγορές. Και αυτό σε αντίθεση προς την υιοθέτηση μιας προληπτικής γραμμής. Όμως τώρα, σύμφωνα με το αφήγημα της ηγετικής πασοκογενούς ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της εσωτερικής αντιπολίτευσης των “53”, το μαξιλάρι των 30 δισ. έπρεπε να πέσει στη αγορά από την πρώτη ημέρα της κρίσης, ώστε να αποτραπεί η χρησιμοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στήριξης. Των προγραμμάτων στήριξης και ανάκαμψης, τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει ως νέα Μνημόνια.
Δεν γνωρίζω αν το κοινό που ακολουθεί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζει την επιπολαιότητα και την ανευθυνότητα, του αντιπολιτευτικού λόγου. Και δεν γνωρίζω αν αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά είναι κούφια λόγια, όπως κούφια λόγια είναι και ο αντιπολιτευτικός οίστρος για τα εθνικά θέματα, με μια επιχειρηματολογία που κινείται σαν ένα μεταλλικό εκκρεμές, που ξαφνικά βρίσκεται εκτός μαγνητικού πεδίου. Ας σκεφτούμε τις παλαιότερες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν από καιρό για τον Έβρο και τις σημερινές για τη συμφωνία με την Αίγυπτο.
Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Για να μην πω τα δυσκολότερα. Το βάθος και το εύρος της κρίσης είναι ακόμα μη μετρήσιμα, ειδικά σε μια οικονομία που βρίσκεται σε κατάσταση εξάρτησης από τον τουρισμό και την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα της εστίασης. Η προσπάθεια ανάταξης θα είναι δύσκολη, διότι θα πρέπει να συνοδεύεται από τομές και μεταρρυθμίσεις, που θα πρέπει να συντελεστούν σε μικρό και στενό χρονικό πλαίσιο. Πρέπει να γίνουν πολλά και γρήγορα.
Απέναντι στον καιροσκοπισμό της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που σφοδρά θα επιθυμούσε όλα να γίνουν “μπάχαλο” στην οικονομία και στα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση πρέπει να φανεί συνεπής και ειλικρινής. Να διατηρήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, να εξουδετερώσει τη δυσπιστία και να εξακολουθήσει να προστατεύει τους πολίτες απέναντι στην πανδημία. Η ευκαιρία που δίνει η κρίση για να ξεμπερδεύουμε με τις παθογένειες και τις αδυναμίες του παρελθόντος είναι μεγάλες. Αρκεί η κυβέρνηση να υπερβεί τα τείχη, που έχουν ορθώσει όλα τα μικρά και μεγάλα παγιωμένα συμφέροντα που δεν θέλουν να αλλάξει το παραμικρό, σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται σε όλους τους τομείς.
Και πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι δεν αρκούν οι αγαθές προθέσεις, αλλά απαιτείται οργανωμένο σχέδιο, που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις ανατροπές, παραμένουν ζωντανές. Και παραμένουν ζωντανές, διότι η κυβέρνηση γενικά προς το παρόν, δεν τις έχει διαψεύσει.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
