Σκεφτόμουνα να γράψω για τον χορό των κατασκόπων, μετά από τις συνταρακτικές αποκαλύψεις στην Αλεξανδρούπολη και στα Σκόπια. Ύστερα είπα να γράψω για τον χορό των κουρασμένων, σκεπτόμενος τα εκλογικά σενάρια του Φθινοπώρου. Αλλά τελικά λέω να μιλήσουμε για τον χορό των καταραμένων. Μόνο καταραμένοι μπορούν να είναι εκείνοι που ζουν σε μία τόσο όμορφη χώρα και δεν μπορούν να την χαρούν.
Ποιος ξέρει ποιος Θεός μας καταράστηκε σε μία τέτοια ανείπωτη τύχη. Να ζούμε στον παράδεισο και να είναι σαν να ζούμε στην Κόλαση! Κανονικά θα έπρεπε τώρα να βουτάμε ξέγνοιαστοι στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου ή του Ιονίου, δίχως να μας νοιάζει ποιος κυβερνάει, πότε θα γίνουν εκλογές, αν το άγνωστο νούμερο στο τηλέφωνο είναι από την εισπρακτική εταιρεία, αν εκείνος στην γωνία είναι της εφορίας, αν θα έχουμε δουλειά τον άλλο μήνα…
Ο κόσμος έχει κουραστεί από την επικαιρότητα και την εξωραΐζει προσποιούμενος ότι αυτή δεν υπάρχει. Δεν βλέπει ειδήσεις στην τηλεόραση, δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν θέλει να βλέπει άρθρα που μιλάνε για τα μνημόνια, για την Οικονομία, για τα σημαντικά εθνικά μας προβλήματα. Ο κόσμος θέλει ελπίδα, θέλει θετική ενέργεια και τέτοια πράγματα δεν βγαίνουν μέσα από την καθημερινότητά.
Από μία άποψη το επιτελείο του κ. Τσίπρα τα έχει καταφέρει περίφημα. Αυτό που σήμερα βλέπετε δεν είναι αποτέλεσμα της τύχης, δεν έχει συμβεί κατά λάθος. Το επιδίωξαν και το κατάφεραν. Η συνεχής έκθεση του κοινού σε fake news, σε αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες, σε μία ατελείωτη επίθεση παραπληροφόρησης, είχε έναν και μοναδικό στόχο: Να αφαιρεθεί η ικανότητα του κόσμου να αντιδρά. Να δέχεται τα πάντα με απάθεια. Τις πλέον απίστευτες καταστάσεις ως απολύτως φυσιολογικές.
Ο κ. Τσίπρας έχει πάντως παρεξηγήσει κάτι. Αυτός ο λαός δεν είναι επικίνδυνος όταν αντιδρά. Φωνάζει, διαμαρτύρεται, αλλά αυτό είναι μία συνηθισμένη έκφραση στην καθημερινότητά του. Ο λαός αυτός γίνεται «τρομακτικός» όταν δεν αντιδρά, αλλά συσσωρεύει θυμό.
Ο χορός των κατασκόπων. Βγαλμένο από μυθιστόρημα της εποχής του ψυχρού πολέμου. Πολλά ρούβλια, σκοτεινοί άνθρωποι, ύποπτες συναθροίσεις, μαύρα ράσα, κουβέντες στις γωνιές, στα θλιβερά σοκάκια της πόλης.
Ο χορός των κουρασμένων. Ένα πολιτικό σύστημα που είναι παντελώς ανίκανο να οδηγήσει την χώρα μισό μέτρο πιο κάτω. Πλαδαρές αναλύσεις, αναξιόπιστες παρουσίες, πραγματική ασύμμετρη απειλή για μία χώρα που της αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Βρισκόμαστε σε ένα περίεργο σταυροδρόμι. Ο κόσμος πρέπει να πάψει να χορεύει στον ρυθμό που θέλουν οι «άλλοι» και να βρει τον δικό του ρυθμό. Δεν του αξίζει ο χορός των καταραμένων. Επειδή την μοίρα μας την ορίζουμε εμείς και όχι κάποια δύναμη έξω από εμάς, η οποία δήθεν μας δίνει την ευχή ή την κατάρα της. Εμείς διαλέξαμε αυτή την κυβέρνηση, εμείς θα την διώξουμε. Εμείς φέραμε στην χώρα αυτή την σκοτεινιά, εμείς θα της δώσουμε πάλι την ελπίδα.
Ο κ. Τσίπρας μπορεί να πιστεύει ότι ο λαός αυτός χειραγωγείται εύκολα. Ότι ο ίδιος έχει στα χέρια του τον μαγικό καθρέπτη και μέσα απ΄ αυτόν ορίζει τις τύχες μας. Αλλά θα μάθει σύντομα ότι δεν είναι έτσι! Όποτε κι αν αποφασίσει να κάνει εκλογές θα νιώσει τι σημαίνει οργή λαού. Δεν πρόκειται να τον γλιτώσει κάποιο τέχνασμα απ' αυτό. Ούτε το κλίμα πόλωσης, ούτε τα πανηγύρια με τους Ευρωπαίους, ούτε το κυνήγι μαγισσών στο οποίο αρέσκεται. Ο Αλέξης Τσίπρας θα χάσει έτσι ή αλλιώς, ό,τι κι αν κάνει. Επειδή στην συνείδηση του κόσμου είναι ήδη τελειωμένος!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
